Almabtrieb

Vandaag was dan het grote feest van de Almabtrieb.
Helaas hebben we geen koeien langs zien lopen (we stonden bij de springkussens voor de kinderen), maar we hebben ze wel opgetuigd zien worden.


Je kon merken dat dit een echt dorpsfeest is, want er waren een hoop meer inwoners van Brixen dan bij de meeste andere feesten. Vandaag werd het feest opgeluisterd door de Zellberg Buam. 3 broers (+ nog een 4e voor de merchandise) die een prima partijtje muziek staan te maken.
Eerlijk is eerlijk, het is niet geheel mijn smaak, maar het hoort wel echt bij zo'n feest. Er was een overvloed aan eten en drinken en daar werd ook gretig gebruik van gemaakt.



Onze bovenburen waren er ook en ook die waren in klederdracht. Dat leverde een mooi plaatje op toen Joris en buurmeisje Linda samen stonden te dansen op de muziek.



We hebben met allerlei mensen gesproken, gezellig wat drankjes gedronken en van de hapjes geproefd en Paul heeft ook nog een hele tijd gepraat met 2 juffen van Joris. Ik heb dat maar heel even gedaan, want ze zaten midden in de zon en dat was voor mij echt te heet. Juf Petra was helemaal weg van het feit dat Joris en Sabine in klederdracht waren, want haar kinderen willen dat niet meer.
Volgens haar leken onze kids sprekend op Heidi en Peter. Hier een foto zodat jullie dat zelf ook kunnen beoordelen.



Voor mij kwam er aan het feest abrupt een einde toen Joris het rond kwart voor drie nodig vond om van een verhoginkje af te vallen. Hij was zo moe dat hij echt naar bed moest, dus ik heb hem het hele eind naar huis moeten dragen (pffff, een zoutzak van 15 kilo is behoorlijk vermoeiend). Heb ik m'n sportieve prestatie voor vandaag ook gehad.

Zo dadelijk ga ik de cake bakken die ik morgen nodig heb voor de taart van het buurmeisje, dus dat wordt nog even goed opletten. Ik heb nl. niet zoveel ingrediënten in huis dat ik een mislukking over kan doen.

Morgen weer een foto van de taart, tot zover het verslag van vandaag.