In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, september 20, 2005

Gesprekje met de meester en vooral veel truien

Om 10.00 uur zaten wij dus netjes op school om even met de meester te spreken.
Nu blijkt dus dat je je normaalgesproken even van tevoren aanmeldt voor zo'n gesprekje. Wisten wij natuurlijk niet, maar was ook helemaal niet erg, want wij waren de enigen die er waren.
Meester is erg tevreden over Sabine. Over de snelheid waarmee ze het nieuwe schrift leert, we hebben voor de zekerheid nog een kopietje gekregen van het alfabet dat ze gebruiken, dan kunnen we nog wat extra oefenen. Ook over de snelheid waarmee ze het duits oppikt is hij meer dan tevreden.
Wij blij natuurlijk, want voor ons is het toch lastig om dat soort dingen te peilen. Sabine verteld nu eenmaal niet zo heel veel.

Ook hebben we uitleg gekregen over wat de afkortingen van de schoolvakken nu precies betekenen, want daar hebben wij natuurlijk geen kaas van gegeten. In nederland was het zo nu en dan al eens gissen naar wat ze onder bepaalde vakken verstaan, maar hier met die afko's was er helemaal geen soep van te koken.
Het enige wat Sabine kan verbeteren is haar tempo (ze is traaaaaaaaaag) en haar concentratie. Beiden voor ons zeker niet vreemd, want mevrouw is elke seconde 3x afgeleid. Daarom erg langzaam en zo nu en dan volledig verward om zich heen kijkend.

Onze suggestie om in plaats van rekenen wat extra taal te doen, vond hij niet nodig. Hij vond het zo al moeilijk genoeg voor d'r omdat ze toch al heel veel dingen nieuw moet leren.
Wel mogen we haar aanmoedigen om wat extra te lezen (zei hij nadat ik gezegd had dat ze dat erg graag doet) en dan moeten we kijken of ze begrepen heeft wat er staat. Dat is nu inderdaad natuurlijk het grote punt van aandacht.
En mocht ze op een bepaald moment ergens extra hulp voor nodig hebben, dan wordt ze op donderdagmiddag ingedeeld in het groepje met kinderen dat wat extra aandacht nodig heeft bij een bepaald vak.

Het was een erg prettig gesprek en we weten nu ook weer wat meer van elkaar, wat voor Sabine alleen maar goed is natuurlijk. Hij heeft in ieder geval ook aangegeven dat hij het ons zeker laat weten als er wat hem betreft iets extra aandacht behoeft en dat is fijn om te weten.

Daarna gingen we even langs bij kennissen om te vragen of we de auto even konden lenen vanmiddag of ergens anders deze week. Ik kwam er vanochtend achter dat Sabine toch wel heel weinig passende truien over heeft (om precies te zijn 1) dus er moest ingekocht worden.
We moesten natuurlijk even binnen komen en zijn tot een uur of twaalf volgegooid met thee en volgestopt met koek. Vonden wij natuurlijk helemaal niet erg, maar we hebben niet beloofd dat we er volgende week weer zitten, haha, vonden ze niet eens erg.
Toen snel Joris gaan halen en toen we terug naar huis liepen, hoorden we dat we de auto meteen mee konden nemen. Schoondochter had 'm vanmiddag gelukkig niet nodig.
Snel gegeten en toen naar de Kik in Wörgl gereden. Daar een stuk of 5 truien, een vest, sokken, hemden, een leuk t-shirt, onderbroeken en een pot gel aangeschaft en op zoek gegaan naar een nieuwe webcam. Helaas kwamen we net te laat bij Niedermeyer (nog bedankt Joost, voor het wegkapen van het laatste exemplaar voor onze neus), maar wel even binnengestapt bij de Libro aan de overkant.
Laat daar nu een boekje over elfen en feeën staan! Nadat Sabine had laten merken dat ze een groot deel van wat er op de eerste pagina stond kon lezen, mocht ze het boekje aanschaffen. Joris wilde natuurlijk ook een boekje, maar kon niets van zijn gading vinden.

Snel naar huis gereden en om tien over vijf kwamen we weer thuis, waar Paul snel aanbelde bij de buurvrouw om alsnog te gaan hardlopen.
Ik ben toen met Sabine huiswerk gaan doen, onder andere engels. Goed dat we een werkende pc in huis hebben, want het moest geleerd worden vanaf een cd-rom. Het is toch wat, moet het kind niet alleen duits maar ook engels onder de knie zien te krijgen. Gelukkig vind ze het erg leuk en vooral het werken met de pc vindt Sabine helemaal niet erg dus die heeft er heerlijk een goed half uur mee zitten werken.

Nu liggen de kinderen als roosjes te slapen en zitten wij moe maar voldaan achter onze pc'tjes. Vanavond even geen werk voor mij, maar gewoon lekker lui een beetje over het internet surfen. Wie weet of ik nog iets leuks tegenkom.

1 Comments:

At 21 september, 2005 11:39, Anonymous Anoniem zei....

Hoi Kirsten, ik geniet van jullie verhalen en leef met jullie mee. Dat doe ik al heel lang (vanaf het begin van deze log, waarvoor ik volgens mij zelfs een stukje inspiratie heb gegeven!), maar ik wilde het toch nog even laten weten.
Als we ooit richting Oostenrijk komen, neem ik zeker even contact op!

 

Een reactie posten

<< Home