Bezoek uit Nederland en minigolfen

Nadat de onweersbui gisteren over was getrokken en het weer opklaarde, gingen we weer naar buiten. Paul ging tegen 4 uur, half 5 met de buurvrouw hardlopen en toen hij net weg was belde (o)ma Ria of we ze even terug konden bellen, want het beltegoed was op. Nu gaat dat natuurlijk niet als het beltegoed op is en daar we het vermoeden hadden dat zo'n beetje ter hoogte van Kufstein moesten zijn, zijn Joris, Sabine en ik naar de weg gegaan om opa en oma op te vangen.
Nadat we daar een goed half uur hadden gestaan (wel lekker in een voorzichtig zonnetje) kwamen ze eraan gereden. Ze hadden ons niet gezien, omdat ze veel te druk waren met het zoeken van het goede adres, maar ze stopten voor nummer 21 en dat is naast onze inrit.
De kinderen waren door het dolle dat opa en oma er nu eindelijk waren, dus snel de auto naar onze parkeerplaats geloodst en uitgeladen. Toen moest er natuurlijk bier en sekt gedronken worden om het heuglijke feit te vieren dat opa en oma ons gevonden hadden.

Toen snel gaan eten (we hadden goulash, broccoli en rijst en als toetje pannekoeken gevuld met ijs, overgoten met chocoladesaus en geroosterde amandelsnippers) en helaas was het toen voor de kinderen alweer tijd om naar bed te gaan.

De mannen hebben zich toen maar weer eens op het pesten (kaartspel) gestort, terwijl de vrouwen heerlijk buiten op het bankje voor het huis zijn gaan zitten.

Tegen half elf vond ik het welletjes en ben lekker naar bed gegaan, Paul moest nog even blijven zitten, want we hadden beloofd om even op de bovenbuurkinderen te letten. De buurvrouw moest haar vriend van het station in Wörgl halen en dat duurde even.
Ik moet zeggen dat ons bankbed prima slaapt. Het enige waar we achter zijn gekomen, is dat we de ramen in de kelder wel open moeten laten omdat de lucht anders veel te droog wordt. Paul had er erg veel last van en lag continu te hoesten en water te drinken, maar toen we het raam eenmaal open hadden gezet, ging het veel beter.
Om 3 uur vond Joris het helaas nodig om naast ons bed te staan (hij was Sabine kwijt, maar vanochtend wist hij al niet eens meer dat hij bij ons was gekomen) dus die hebben we tussen ons in gemikt, waarna Joris heerlijk verder sliep en wij wat minder heerlijk verder hebben geprobeerd te slapen.

Vanochtend eerst de kinderen naar school gebracht, toen gezorgd dat (o)pa en (o)ma ook te eten kregen en even wat huishoudelijke klussen gedaan.
Natuurlijk hebben we ook meteen misbruik gemaakt van het feit dat we nu een auto voor het huis hebben staan en we zijn dan ook meteen met z'n vieren boodschappen bij de Hofer gaan doen. Toen snel Sabine en Joris van school gehaald en alweer heerlijk gegeten.
Vandaag hadden we spätzle, salade en kalfsschnitzel met eierschwammerl in een witte wijn-roomsaus.

Nadat Joris z'n middagslaapje had gedaan en de beide mannen samen met Sabine hadden uitgeprobeerd of het fietsen nog steeds goed ging, zijn we met z'n allen gaan mini golfen. De kinderen hadden zich hier ontzettend op verheugd en het ging dat ook fantastisch.



Sabine presteerde het zowaar om een echte golfpose neer te zetten:


En de baan werd ook van onder tot boven onderzocht:


Wat bij de 10e hole resulteerde in het verliezen van 4 van onze ballen. Ze bleven steken in de buis van de baan, maar de baanbeheerder wist ze met een welgemikte emmer water weer alle 4 tevoorschijn te toveren. Nadat wij dit luid beapplaudiseerd hadden, gingen we weer voortvarend verder met het spel.
Bij hole 14 lukte het mij zowaar om de bal niet door het huisje heen te spelen, maar via een prachtige bandstoot in een holletje naast de baan te plaatsen. Nadat de bal er door opa vakkundig uit was gehaald, viel het ons op dat het toch wel erg stonk.
Er lag dus een verrotte slak/of gewoon een drol in dat kleine holletje en dat zorgde voor een onaanvaardbaar stankniveau.
Na het wassen van vele handen en natuurlijk het balletje in kwestie gingen wij doorzetters (wij zijn niet voor een kleintje vervaard) weer verder met het edele golfspel en bij hole 18 zijn er dan ook weer wat hole-in-1's geslagen.

Omdat niet alleen bij deze hole, maar ook bij andere holes door de beste leden van deze familie ook hole-in-1's zijn neergezet, vonden wij dat wij een ijscoupe hadden verdiend en die hebben we dan ook heerlijk genoten in het bijbehorende café. Helaas voor de eigenaar (of pachter) is deze zaak niet bepaald druk bezocht, maar het ijs (en vooral de heisse liebe) is er prima.

De kinderen liggen ondertussen weer in bed (het is morgen toch echt weer vroeg dag) en er worden weer wat kruiswoordpuzzels volgeschreven.
Wat een heerlijk leven hebben we toch.