Even bijpraten

Gisteren kwam er weer helemaal niets van de blog, want ik had een zieke Paul en een ontzettend zieke Sabine in huis.
De hele dag dus niet veel meer gedaan dan zieken verzorgen, het huis bijwerken en samen lekker naar Eurosport kijken. Daar is op dit moment weer Winterpark op dus heel veel sporten met sneeuw en ijs :) En laat ik dat nu heerlijk vinden om te zien!

Ook fijn met Joris en Sabine een spelletje Lego Creator gedaan, dat onderbroken werd door een spuugpartij van Sabine, maar wij lieten ons niet van de wijs brengen en hebben het gewoon afgespeeld.
Verder hebben de kinderen het kleine kerstboompje dat normaal in de caravan stond voor hun kamer versierd. Ook de rest van het huis is al een beetje aangekleed en we zullen in de loop van de week vermoedelijk ook de kerstboom maar eens gaan kopen. We hebben niet voor niets bij de IKEA al die kerstversiersels gekocht per slot van rekening. En dan zal ik ook eens op zoek gaan naar recepten voor kerstkoekjes. Ik heb nog wat tubetjes met kant en klaar versierspul liggen (met dank aan JO) net ff iets over datum, maar ach het is suiker, dat verkleurd hooguit een beetje.

Vanochtend allebei de kids gewoon weer naar school gebracht. Nou ja, Sabine ging natuurlijk zelf en toen ik Joris op school bracht, was alleen zijn vriend Philip nog aanwezig. Toen ik Joris op kwam halen waren er nog 3 andere jongetjes, de rest was ziek thuis.
Ook weer flink aan de slag geweest in de sportschool vanochtend. Mens, wat viel dat weer tegen na een goeie week niets doen. En dan natuurlijk met m'n eigenwijze hoofd weer gewoon verder met m'n extra kilo's en dat laatste heeft met uiteindelijk wel een beetje opgebroken. Ik kon m'n benen bijna niet meer voor elkaar gezet krijgen.
Gelukkig had ik vandaag de eer om een gratis glas mineralendrank te krijgen en die heb ik dan ook snel ingezet om weer wat op adem te komen.
Ik geloof dat ik nog nooit zo snel een halve liter drinken naar binnen heb gemikt.

Terug naar huis nog even gestopt bij de Pennymarkt voor melk, eieren en een brood. Het brood dat ik eigenlijk wilde was niet meer heel vers, ik verdacht het ervan dat het of van vanochtend heel vroeg was en te lang was afgebakken of zelfs dat het nog van zaterdag was.
Toen een ander brood gepakt en dat was nog warm....

In plaats van de warme maaltijd zijn we tussen de middag dus op ons warme broodje gedoken. Dat blijft toch een genot zo'n supervers brood.

Vanmiddag weer met Joris op bed gaan liggen en daar bleek dat ook mijn lijf toch wel een tikkie van de griep heeft meegekregen, ik werd pas twee en een half uur later weer wakker!

Nog snel naar het postkantoor gereden om de papieren voor de socialversicherung op te sturen (ja, die mensen daar zijn niet zo snel, alleen Paul is nu verzekerd, de kinderen en ik nog steeds niet, zucht....). Ze hadden nog wat extra info nodig. In plaats dat ze dat nou in het eerste pakket formulieren al vermelden, nee dat krijg je pas een paar weken later te horen. Maar goed, dat is het nadeel hier. Ze leven nog een heleboel jaren terug als je naar NL kijkt en dat heeft zo z'n voor- maar ook z'n nadelen.
Paul heeft ook al flink de pest in de dienstverlening van AON. Je kunt ze vergelijken met de KPN van vroeger. Relatief duur en niet echt heel klantvriendelijk zullen we maar zeggen. Wel voor de consumenten hoor, dat gaat redelijk goed, maar bedrijven moeten voor een mindere dienstverlening toch wel heel flink in de buidel tasten en dan nog kan niet alles geregeld worden wat wij willen. En dat terwijl we dat met een privé abbo wel kunnen. Heel erg vreemd.

Vanavond aten we lekker eenvoudig. Gebakken aardappels, spinazie met een scheut echte room (in plaats van die zogenaamde bloep uit zo'n pakje, dat is niet eens echte room), plakjes ei en een wit worstje. Toe een bakje yoghurt met kersensmaak en stukjes.

Toen uiteindelijk met 1 van onze nichtjes in Nl gebeld. Die was namelijk de 24e jarig geweest en door de zieke mensen in huis was ik helemaal vergeten het kind te bellen. Schaam schaam schaam. Zij vond het natuurlijk helemaal niet erg, want ze was toch zoooooo lang geleden jarig geweest (ze is 4 geworden) en nadat ze 20 minuten aan 1 stuk door gepraat had, heb ik maar gezegd dat we nu toch echt op gingen hangen, want ze moest al 20 minuten in bed liggen ;) Wel heel erg leuk om haar weer te horen en wat een verschil met Joris zeg. Ze schelen helemaal niet zo veel, maar zij praat zoveel beter dat is een wereld van verschil.

Nu heb ik dan een uurtje om hier beneden weer even alle weblogs en mail te lezen en daarna gaan Paul en ik nog even het een of andere spel spelen. Daar had Paul al een paar dagen zin in en nu komt het er dan eindelijk eens van.