Fitnesstest

Vandaag was het dan eindelijk zover. Om half negen vertrokken we met z'n viertjes (kinderen mochten mee) naar de fitnessstudio. Paul zou ook een lesje meeproberen en de kids mochten meekijken en naar de Kinderclub.
Wat erg jammer was, was dat m'n vaste begeleider vandaag nou net geen dienst had (maf, hadden ze maandag niets van gezegd) maar goed, ik werd vandaag bijgestaan door Peter, ook een erg aardige vent.
Paul werd meegenomen door de zoveelste Sepp (al die gasten hier heten volgens mij Joseph, want je wordt niet goed van al die Seppi's) een trainer die niet bepaald mijn type is, maar met Paul ging het goed.

Helaas was de Kinderclub vandaag niet vroeg open (huh, dat is maf een leeg hok), dus ik heb de kinderen de hele tijd om me heen gehad, ik kan je vertellen dat dat nu niet bepaald lekker traint, maar vooruit. En toen DE TEST. Nou, dat viel me toch ff ontzettend tegen, snif. Dat ik niets afgevallen was, dat wist ik al, maar dat ook m'n aandeel spieren en m'n uithoudingsvermogen niet gestegen waren......bah.
Ik vind het ook heel vreemd, want ik kan wel degelijk al een stuk meer dan toen ik 3 weken geleden ben begonnen met trainen. Stomme apparaten ook.
Niet dat ik hierdoor niet meer wil trainen hoor, dat wil ik nog wel heel graag, want ik voel me er gewoon lekker bij en 3x per week 2 uurtjes voor mezelf is ook wel heel erg prettig.

Paul vond het trainen wat minder. Hij kon er niet precies de vinger opleggen wat hij dan niet echt leuk vond eraan (behalve dan dat de 3 km roeien die hij op het einde moest doen nogal tegenvielen), hij heeft ook nog wel een afspraak staan voor volgende week, maar weet niet of hij daar ook echt naartoe gaat. Zelf hoopte ik dat hij het leuk zou vinden, zodat hij weer wat meer gaat sporten, want dat komt er de laatste 3 weken echt niet meer van en dat is jammer, want hij voelt zich er zo goed bij.

Vanmiddag met de kinderen naar een speeltuintje wat verderop gelopen en daar nog heerlijk een tijdje zitten praten met een oma (nog wel een jonge, ze was de 60 nog niet genaderd) over van alles en nog wat.
Zoals alle mensen met wie we hier praten natuurlijk stinkend nieuwsgierig. Ze vroeg al of onze vakantie nog niet om was en toen vertelde ik natuurlijk dat we hier wonen. Tja, dan willen ze allemaal weten waar en hoe het zo komt enzovoorts. Verder nog leuk zitten praten over het feit dat zij de maand november zo'n heerlijke maand vindt. Lekker rustig zo zonder alle toeristen, maar vaak nog mooi genoeg om lekker buiten te zijn met de (klein)kinderen. Ook hebben we nog gesproken over het bessenjaar toen ik vertelde dat we dit jaar helemaal geen frambozen en bramen hadden kunnen vinden. Zij vertelde al dat de frambozen en de heidelbeeren (dacht ik) in juli op z'n top waren, maar dat zij in augustus nog heel veel bramen had kunnen vinden. Ook had ze eind september boven op de berg nog een flinke hoeveelheid preiselbeeren kunnen scoren. Leuk om te weten, dan kunnen we daar volgend jaar eens op gaan letten.
Ik vind dat trouwens zo leuk, ik heb (voor mijn doen dan) hier best regelmatig een praatje met wildvreemde mensen. De meesten vinden het hartstikke leuk dat we hier zijn komen wonen omdat we het hier zo mooi vinden. De mevrouw van vandaag moest wel grinniken toen ik zei dat ik graag Tirools wilde leren. Tja, het is toch een heel eigen taal hoor, er zijn een hoop woorden die absoluut niet naar het duits terug te leiden zijn.
Nu was mij dat toch al wel opgevallen, haha, en ik zei ook al dat ik het vooral graag wil leren te verstaan. Zij kende iemand die hier al 15 jaar woont en ook het tirools beheerst, maar 'ze spreekt het zo komisch uit' het gaat nooit zo lukken als bij een echte Tiroler.
Ach ja, je kunt iemand van buiten Den Haag ook geen echt Haagse tongval meegeven, dus dat verwondert mij niets.

Vanavond hoefden we niet op de bovenbuurkinders te passen, want de man des huizes is er weer. Ik moet nu alleen even een goed uurtje opletten of alles goed gaat, want hij is nu wel trainen. Ach, op slapende kinderen passen is echt geen probleem.
Ik was wel even blij dat het vanavond niet hoefde want ik had eerlijk gezegd helemaal geen zin. Wel jammer van de centjes, maar ach, die heb ik gisteren eigenlijk al verdiend.

Paul heeft nog als de sodeju 400 kopieën van de folder van Brixnet moeten leveren aan de mensen van het restaurant op de camping, die zorgen als ik het goed heb begrepen voor wat extra promotie. Heel erg lief.
Verder heeft hij vanmiddag weer de hele middag bij Joost geklust. Het ging vandaag ontzettend langzaam omdat ook de dakdekkers besloten hadden om vandaag langs te komen (de afspraak was: ergens in november). Het is nog een flinke klus zo'n zolder isoleren, maar ach, Paul doet het graag.
Nu is hij weer naar de camping om een nieuwe klant aan te sluiten op Brixnet. We blijven duimen dat alles goed blijft draaien. Met een beetje mazzel kan Paul dan volgend jaar de boer op bij andere campings om te kijken of hij die ook draadloos internet kan verkopen.