Gezellig, maar niet echt iets voor mij

Gisteren eerst ´s ochtends op de camping gewerkt, vervolgens daar gebleven om de nieuwe caravan van m´n schoonouders op een tijdelijke plek te zetten en natuurlijk te bewonderen. Hij is een stuk ruimer dan de vorige echt een giga verschil.
Toen zijn opa Nanno en (opa) Jan, die samen de caravan hadden gebracht, bij ons komen lunchen en daarna weer richting Nederland vertrokken.

Het was de hele dag prachtig weer dus wij vonden het niet zo erg dat we op de camping rondliepen.
´s Middags zijn we de draaibare camera gaan installeren. Daarbij hebben de kinderen de hele middag heerlijk buitengespeeld en zichzelf veel te nat gekledderd. Daar waren we niet blij mee want we hadden geen droge kleren bij ons en buiten de zon is het best nog koud.
Christoph was behoorlijk enthousiast, alleen kwam van hem ook meteen de vraag of we geen problemen zouden kunnen krijgen met het feit dat je natuurlijk gezichten van mensen goed kunt herkennen. Dat zou in verband met de wetgeving wel eens een probleem kunnen zijn. Paul gaat dit uitzoeken, want in Kitzbühel hangen ook allemaal camera´s en ook daar kun je gezichten van mensen makkelijk herkennen, maar ja of het legaal is, weten we natuurlijk niet.

Om vijf uur nog even een uurtje dienst gedraaid en toen lekker naar huis gelopen.
Paul had ondertussen een zalige bak spaghetti in mekaar gedraaid, dus dat was weer smullen.
Kwart over zeven belde Christoph dat ik zondag toch niet hoefde te werken. Hij wist natuurlijk dat ik ´s avonds ging stappen en ook dat ik liever niet wilde werken. Ik was erg blij met deze mededeling kan ik vertellen.

Om half acht heeft Paul de kinderen op bed gelegd, want ondanks dat het vakantie is, zijn ze tegen die tijd eigenlijk erg aan hun bedje toe.
Joris sliep al voordat ik wegging.
Paul heeft me om iets over 8 weggebracht, we hadden om half negen afgesproken op station Kirchberg.

Daar zat Renata al te wachten en na even gekletst te hebben, kwam ook Simona aan vanuit Hopfgarten. Nino (die het hele uitje had georganiseerd) was er niet, ze kon ineens niet....
Toen naar de Tiroler een disco in Kirchberg. Die ging natuurlijk pas om half tien open, dus wij weer terug naar het station, want we verwachtten ook nog mensen uit Kitzbühel en die trein kwam pas om 9 uur aan.
Daar bleek ook maar 1 iemand te zijn, terwijl we er minstens 2 verwachtten, dus dat viel ook een beetje tegen.
Maar goed, niet getreurd, weer op ons gemakje teruggelopen naar de disco. Onderweg kwamen we de 2 anderen tegen die we ook nog hadden verwacht. Die waren met de taxi gekomen en dat maakte 6.
Toen nog even een rondje gewandeld en door naar de Tiroler.
Daar bleken we de eersten te zijn aaaaargh! Een plekje uitgezocht, foto´s van mekaar gemaakt en flink zitten ouwedeuren.
1 glas spritzer en 1 glas whiskey-cola verder werd Petra de dansvloer opgetrokken. Oh, wat heb ik daar een hekel aan. Ten eerste stond er verder om en nabij niemand en ik kan ook nog eens niet dansen, dus ik voelde me ernstig opgelaten.
Na 1 liedje ben ik snel weer terug naar de tafel gegaan en heb me met nog een glas whiskey-cola nog wat moed ingedronken. Natuurlijk kreeg ik er een rietje in (zodat ik sneller dronken kon worden....hahaha, daar is bij mij wat meer voor nodig) en ik heb het dan ook heel stoer door het rietje opgedronken.
Toen moest ik persé weer komen dansen en dat heb ik onder groot protest dan ook maar gedaan. Ik ben ingewijd in de kunst van het dirty-dansen (tegen mekaar aan, haha, lachen met meiden onder mekaar) en weet nu zeker dat ik voor dat soort dingen echt geen gevoel heb.
Om 1 uur had ik het helemaal gehad. Ik was niet moe, maar ik had al 3 kwartier muziek moeten aanhoren die ik geen muziek kan noemen en dan kon die dj ook nog eens ontzettend slecht mixen naar mijn smaak. Paul is me dan ook op komen halen, waarna we tegen een uur of 2 zijn gaan slapen.

Ik heb met Simona afgesproken dat wij nog een keer met z´n tweeën naar Westendorf gaan om te stappen. Wel hebben we afgesproken dat we dan niet te vroeg gaan, zodat ik met m´n ouwe lijf niet tussen al die jonkies van 15-16 hoef te staan.
Dan voel ik me toch wel een beetje oud hoor. Simona is pas 20, die heeft er verder geen moeite mee, maar vond het ook niet erg om wat later te gaan. Ben heel benieuwd wanneer het gaat worden en hoe het daar is. Ik vrees toch dat ik nooit een disco-typje ben geweest en ik vrees ook dat ik het nooit ga worden, maar goed, wie niets probeert.....