Wat wonen we hier toch mooi

Over de ochtend valt eigenlijk niets te vertellen, behalve dan dat ik asociaal uitgeslapen heb. Heerlijk.
Tussen de middag weer lekker broodjes gegeten en daarna jassen en wandelschoenen aangetrokken en de berg op! Het weer was vandaag weer fantastisch.
We zijn de Buchberg opgelopen en hebben een paadje richting Buchau genomen. Lekker door het bos, over een sneeuwplaat en een stuk over de weg gelopen.


Natuurlijk ook nog even op een bankje gezeten om van onze omgeving te genieten. Sabine en Paul lieten zien dat ze evenwichtskunstenaars zijn door op een schuin deel van de berg over een daar liggende boomstam te lopen. Toen de kinderen dorst kregen hebben we het bovenste laagje van de nog liggende sneeuw geveegd en daaronder nog wat goede sneeuw vandaan gehaald om dat te eten tegen de dorst.
Na een goed uur lopen, kwamen we ook een klein beekje tegen waaruit we allemaal lekker gedronken hebben. Er is niets zo lekker als water drinken uit een bergbeekje.



Natuurlijk werd ik weer gebeld of ik misschien toch vanmiddag kon komen werken.
En ik zou ik niet zijn als ik geen ja zou zeggen. Daarom weer tijdig naar beneden gelopen. De kinderen hebben ook nog even gespeeld in een speeltuintje op de Lauterbach. Sabine bleef daar nog even in haar eentje spelen toen Paul, Joris en ik nog een klein stukje de berg opliepen om van het uitzicht te genieten. Paul en Joris hebben toen lawine gespeeld door een ijsbal de berg op te gooien die dan weer met een noodvaart naar beneden kwam rollen.

Thuisgekomen allemaal een bierpul met siroop leeggedronken.
Joris had toen meteen buikpijn, want hij had veel te snel gedronken. En hij was natuurlijk ook hartstikke moe van onze spannende wandeltocht. Die was binnen 5 minuten in slaap, waarna Paul en ik snel naar de camping vertrokken terwijl Sabine een tak met een mesje aan het ontvellen was.
Paul moest nog even iets voor Brixnet doen en ik natuurlijk gewoon werken.
Ondertussen afgesproken dat we na het werk in de auto zouden stappen en een rondje zouden gaan rijden en dan natuurlijk heeeeel toevallig bij de McDonalds uit zouden komen.

Daar lekker gegeten en ondertussen kreeg ik te horen dat ik morgen om 8 uur weer aan mag treden om vuilnis te verzamelen.
Via de Wildschönau en het Windautal naar huis gereden en weer stinkend genoten van onze prachtige woonomgeving. Wat een ontzettend goede beslissing hebben we toch genomen om hier te gaan wonen.
En nu gaan we lekker genieten van een fijne avond samen.