In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, juni 15, 2006

Antlassritt

Vandaag was het dan zover. Onze eerste keer Fronleichnamstag met de blijkbaar zeer beroemde Antlassritt.
Maar eerst had Paul vanochtend nog 2 klanten en ging ik met de kinderen naar de camping. Joris wilde namelijk graag met zijn nieuwe vriendje Mark spelen (en Sabine wilde graag mee) en ik wilde nog heel even met de chef praten.
Helaas was Mark nog aan het slapen, nou ja, werd net wakker toen wij kwamen, dus de kinderen hebben zichzelf eerst nog lekker in het speeltuintje vermaakt.
Ondertussen heeft Christoph mij het een en ander verteld over Fronleichnamstag en de Antlassritt.

Hij had ´s ochtends vroeg al een altaar opgezet bij hun appartementshuis aan de Weidach. ´s Morgens gaat er eerst een stoet rond in het dorp (hebben we helaas gemist) en die houden dan bij 4 altaren halt. Bij elk altaar wordt er een stuk uit 1 van de evangeliën voorgelezen. Het is een ontzettend grote eer als jij een altaar mag zetten, dus je kunt je voorstellen hoe trots Christoph daarop was.
Het was ook een mooi altaar vonden wij, we zijn er vanmiddag nog even langs gelopen.


Toen ben ik met de kinderen naar Mark en z´n ouders op de camping gegaan en daar heb ik de rest van de ochtend zitten beppen. Tegen een uur of elf was Paul klaar bij z´n klanten en kwam ook die kant op.
Hij was weer bij z´n klant de bierbrouwer geweest en had dus weer allerlei biertjes meegekregen. De pils moest daarom door de mannen geproefd worden en het werd zeer goed bevonden.
Om twaalf uur heel snel naar huis gegaan. Daar een turks brood met kaas belegd en de oven in geschoven. Toen hebben Joris, Sabine en Petra zich ontzettend snel in hun klederdracht gehesen, supersnel gegeten en toen was het al tijd om naar de Antlassritt te gaan.
Bij de buren was ook onze ex-buurvrouw Anita met haar kinderen en met z´n allen zijn we achter de stoet aan gelopen naar de kerk.
Daar hadden we ons geposteerd op een mooi plekje en genoten van de hele optocht.
Ook zijn we met z´n allen door de pfarrer gezegend. Mooi om te zien, tja dat is iets dat je vanuit het protestante geloof toch wat minder meekrijgt. De tradities hier zijn nog heel groot en (alweer) van Christoph hoorde ik dat het ook weer een ontzettend grote eer is als je als ruiter mee mag met de stoet en dat dit toch ook wel HET feest van het jaar is hier in het Brixental.

Daarna werden we door buurvrouw Kathrin uitgenodigd op de koffie, natuurlijk met gebak en zijn we daar een groot deel van de middag gebleven. Natuurlijk ontkwamen we ook niet aan het drinken van een glaasje sekt (tja, het is nu eenmaal feest) en tegen half vijf ben ik maar eens op huis aan gegaan, want Sabine had het even helemaal gehad. Haar ´vriendin` Sabrina had namelijk ineens totaal geen oog meer voor haar, maar alleen voor ons ex-buurmeisje Linda. Dat is natuurlijk helemaal niet leuk en toen Joris ook nog eens niet met Sabine wilde spelen, had ze het helemaal gehad.

Even daarna kwamen ook Paul en Joris naar huis en toen konden de kinderen nog even lekker samen spelen.
Joris was op een bepaald moment met een plank aan het spelen, waar hij ineens in z´n onderbroek vanaf probeerde te glijden. Even later stond er een jongetje voor m´n neus die flink over z´n billen stond te wrijven, want die prikten zo. Tja, ik vond het niet zo gek hoor met al die splinters erin! Die hebben we er dus maar heel voorzichtig uit gepulkt en vervolgens mocht Joris even in bad om z´n billen weer zacht te laten worden.

Vanavond niet veel zin om te koken en eens bij de camping gaan kijken of daar het restaurant toevallig open was. En jawel! En nog toevalliger was het dat ook de familie met wie wij vanochtend zo gezellig hadden zitten praten ook daar gingen eten.
Daarom besloten we dat het wel zo leuk was om dan met z´n allen aan tafel te gaan zitten. Helaas waren wij met z´n achten ook de enige gasten van het restaurant, maar gezellig was het wel.
De kinderen hebben ook weer heerlijk samen gespeeld en wij volwassenen kunnen het ook goed met mekaar vinden, dus vast wel eens voor herhaling vatbaar.
Nu nog even lekker hier beneden uitzakken en morgen zien we wel weer verder.

Het weer is hier in ieder geval fantastisch! De hele dag stralende zon en ook morgen schijnt het mooi te blijven. Dus als Paul morgen klaar is bij z´n klant gaan wij waarschijnlijk weer eens lekker de berg op met z´n viertjes.