En gezellig dat het was

Wegens het bezoeken van feesten had ik gisteren even geen tijd om te bloggen.

Gisterochtend begon weer lekker met een uurtje burodienst. Daarna thuis het een en ander gedaan (moest helaas ook weer eens) en na het eten met z´n allen even gaan liggen. De kinderen waren hartstikke moe en ik toch wel.
Paul is even later met de mountainbike naar de camping vertrokken om met 1 van de mannen daar te gaan fietsen.
Als je bedenkt dat zowel Paul als ik al maanden niets meer aan onze conditie hebben gedaan, een flinke opgave. Hij is namelijk `eventjes´ naar Hoch Brixen gefietst. Met z´n tong op z´n schoenen, maar waanzinnig trots daarna natuurlijk ook weer naar beneden gefietst. Ik vind het knap!

Ondertussen waren de kinderen en ik weer naar de camping gegaan om speelmaatjes te zoeken. Helaas voor Joris was zijn vriendje er niet, maar Sabine had 2 vriendinnen gevonden. De kinderen hebben heerlijk met z´n viertjes gespeeld en voor ik het wist was het voor mij weer tijd om een uurtje burodienst te draaien. Zo in het weekend wil de chef graag dat we ook ´s middags een uurtje open zijn, dus dan doen we dat toch.

Tegen de tijd dat ik weer naar huis mocht, begon het een partij van de lucht te storten, dus dat heb ik even een paar minuutjes uitgesteld totdat het zodanig regende dat ik weliswaar nat werd, maar niet al te erg. Was wel even lekker trouwens, want het was ondertussen alweer ontzettend heet geworden.

Tegen acht uur ´s avonds is Paul onze oppas gaan ophalen. De kinderen helemaal blij, want die zijn dol op die meid, dus dat kon niet meer stuk.
Toen zijn Paul en ik naar de gondel gereden en met de gondel naar boven gegaan. Dan een stief kwartiertje lopen en we waren bij Gasthof Nieding aangekomen, waar we een optreden gingen zien van de haderlumpen. Goeie band dat moet gezegd. Ze zijn hier in de streek ook ontzettend bekend en bij ´de` grote oostenrijkse volksmuziekwedstrijd zijn deze heren als 3e geëindigd, wat natuurlijk ook heel wat zegt.
Rond tien uur werd er een zonnewendvuur aangestoken (eigenlijk een week te vroeg, maar het tourismusverband had dit een beetje erg verkeerd gecommuniceerd, dus iedereen dacht dat het deze week zou zijn) en daar zijn we toen gaan kijken.
We hadden ook al een klant van Paul ontmoet en gezellig mee gepraat, daarna een tijdje aan de bar gehangen en vervolgens aan tafel gezeten met een groep van 5 jonge gasten die uit de Pinzgau waren gekomen, speciaal om hun favoriete groep te zien.

Om kwart over tien besloten om weer naar beneden te lopen. Een wandeling van een klein uurtje, zodat de alcohol weer naar de tenen kon zakken. Auto weer gepakt en naar het volgende feest gegaan.
In het Brixener Thalhof was een saturday night fever feest, met muziek uit de jaren ´60, ´70 en ´80. Ook een incidenteel ander nummer ertussendoor, maar toch voornamelijk dat soort muziek.
We waren de tent nog niet in of we werden alweer van allerlei kanten enthousiast gedag gezwaaid. Vervolgens bij mensen aan tafel gevraagd en daar een tijd gezellig gezeten. Heel lief continu van drank voorzien, maar helaas niet de mogelijkheid gehad om dit terug te doen, dat moet volgende keer dan maar.
Paul had ondertussen wat heen en weer gelopen en was daar een andere klant tegengekomen waar we ook unbedingt wat moesten komen drinken.
Dus naar een ander gedeelte van de tent gegaan en daar wat staan praten en dansen met een stel maffe dames op een rij. 1 daarvan was echt zo dronken als een tor dus die hebben we met z´n allen continu ondersteund en in de gaten gehouden want we waren allemaal bang dat ze op een bepaald moment zo onder tafel zou rollen.
Het was zo ontzettend gezellig en we werden weer fantastisch door iedereen opgevangen. Ik begrijp echt echt echt niet dat er mensen zijn die zeggen dat de mensen hier zo vreselijk stug en moeilijk zijn.
We zijn weer van allerlei kanten uitgenodigd om vooral eens langs te komen. Ik moet van 1 van Paul zijn klanten, die als hobby bier brouwen heeft en dat ook zeer goed kan, zijn bier komen proeven. Hij kan het namelijk niet hebben dat ik niet van bier hou, hahaha. Dus nadat ik hem beloofd had dat ik ZIJN bier natuurlijk wel ga proberen, werd ik zeer enthousiast om de nek gevlogen en plat geknuffeld.

Nou ja, lang verhaal kort, het was waanzinnig gezellig en we lagen uiteindelijk om half drie pas in bed. Je kunt je dus wel voorstellen dat ik vanochtend een pietsje moeite had om er uit te komen.....
Maar ja, iemand moet de pineut zijn om burodienst te draaien en daar Christoph al een halve week geleden had gezegd dat hij vandaag dood zou zijn.....

In mijn geheugen blijft in ieder geval een ontzettend gezellige avond staan, die ik niet heel snel zal vergeten.