belastingperikelen

Omdat ik vandaag vrij had gekregen, mocht ik van Paul vanochtend lekker uitslapen. Dat heb ik weliswaar niet zo heel lang volgehouden, want ik had bedacht dat ik maar eens naar de kapper moest voor een uitgebreide verfbeurt en een beetje knippen. Dus Paul had meteen gevraagd of ik vandaag langs kon komen en dat kon! Om half negen, dus snel m´n bed uitgevallen een stukje banketstaaf gegeten (kon zo snel geen brood vinden) en toen stond Paul al voor de deur om me op te halen.

Ik weet nu ook weer waarom ik nooit zin heb om naar de kapper te gaan. 2 uur daar gezeten en 78 euro lichter ging ik er de deur uit. Goed, dan zijn ze ook een flinke tijd met je bezig hoor en er gaat een hoeveelheid verf m´n haar in waar je u tegen zegt. Wat ik alleen een groot nadeel vind, is dat de kappers altijd vinden dat ik moet zeggen hoe ik m´n haar wil hebben. Nu heb ik 0 verstand van zoiets, daarom wil ik een kapper die dat voor mij bepaald. Helaas ook deze deed dat niet, dus ik 5 van die ellendige bladen doorgelezen met kapsels om iets te vinden. Nou, ik werd er niet wijs uit, maar dat kon ook zijn omdat ik na een half blad m´n concentratie alweer kwijt was. Voor de rest alleen maar van die damesbladen (bleeeeegh) en uiteindelijk nog even een stukje van de krant. Tja, die wordt meestal aan de heren gegeven dus ik moest wachten tot die vrij kwam.

Paul was ondertussen een klant met een internetprobleem helpen en die kwam precies kijken hoe het ging toen ik net aan het betalen was. Kwam dus prima uit.

Thuisgekomen ben ik snel verder gegaan met de administratie en Paul ging voor een klant aan de slag toen de telefoon ging. Een andere vaste klant van Paul met een dringend probleem. Dus Paul spoorslags naar Kitzbühel. Wel lastig want het was ondertussen al kwart over elf dus hij ging het niet meer redden om Joris van school te halen. Nou ja, dan doe ik dat maar lopend. Eerst alvast het eten gemaakt, toen kwam Sabine thuis en daarna ben ik snel Joris gaan halen. Op de terugweg kwam Paul ons ook weer ophalen. Die had nog een halve hartverzakking gehad toen het bij de klant niet ging zoals hij had verwacht en het leek alsof ze alle gegevens kwijt waren.

Omdat ik een beetje teveel gegeten had, ging ik na het eten heel even liggen om het te laten zakken. Twee uur later werd ik wakker gemaakt door Paul die zich afvroeg waarom ik nog niet bezig was met het invoeren van de administratie voor de belasting. Hij was ondertussen alweer langs 2 klanten geweest en Sabine zat in de huiskamer huiswerk te maken, o nee ik bedoel tv te kijken natuurlijk. Dus Sabine weer tot de orde geroepen en gezorgd dat alle spullen voor het invoeren klaarlagen.
Toen nog snel samen met Paul naar het gemeentehuis. Paul heeft daar een kleine vitrine gehuurd en daar hebben we samen even snel een kleine presentatie van het bedrijf neergezet. Ziet er leuk uit en hopelijk brengt het ook weer wat extra naamsbekendheid.

Weer thuisgekomen wilde ik beginnen met invoeren en toen begon de ellende. Het voorbeeldprogramma dat wij hadden, blijkt redelijk anders te zijn dan de versie die we nu hebben gekocht. Dat is dus flink balen, want daardoor konden we totaal niet vinden hoe we nu moeten invoeren. Na een half uur knoeien was ik zodanig in de stress dat ik naar boven ben gelopen. En dat noemt zich een ultra gebruiksvriendelijk programma. Ik kan niet eens makkelijk ingeven of ik een uitgave of inkomen aan het boeken ben. Dat is, zover we tot nu toe uit hebben kunnen vinden, hartstikke omslachtig.
Vervolgens Sabine flink op haar donder gegeven omdat haar schoolspullen door de hele huiskamer lagen en zij natuurlijk weer op de bank naar de tv lag te kijken. Die weer kwaad, ik kwaad, Joris probeert ons allebei te troosten. Gezellig dus.
Ik heb me toen maar in de keuken opgesloten om worstjes voor het avondeten te maken en alvast hachee voor morgen voor te bereiden. Van koken word ik meestal rustig dus dat leek me een goed plan.

Uiteindelijk waren we allemaal weer rustig. Na het eten hebben Paul en de kinderen nog even een spelletje gedaan en toen hebben we de kinderen in bed gelegd.
Paul is voor de verandering weer naar een klant en ik zit weer in de kelder om weer te gaan proberen m´n gegevens in te voeren.
Het moet nu echt snel gebeuren, voor 15 januari moet de boekhouder alles hebben dus ik moet er vaart achter zetten.

Gelukkig hoef ik alleen morgen nog maar een uurtje te werken, voor de rest heb ik voorlopig vrij. Er is op de camping veel te weinig werk. Het is voor 1 persoon al te weinig, laat staan voor 2, dus ik heb van Christoph vrij gekregen.
Dat betekent dat ik me op de boekhouding kan werpen en vervolgens op de opdracht die ik al een tijd geleden genoemd heb. Namelijk de vertaling van de website van de kitzbüheler alpen. Ze willen de site graag in het nederlands verteld hebben en dat mag Petra gaan doen! Leuk hoor, maar kost wel tijd, dus wat dat betreft is het minder erg dat ik voorlopig niet op de camping kan werken.

Goed, dan ga ik zo even kijken of de kinders al slapen en dan ga ik me weer op de boekhouding werpen.