In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, januari 05, 2007

Relatieve drukte

Even een paar dagen relatief druk op de camping. De aankomsten hadden we gehad, dan nu weer de mensen die graag naar huis willen. Dat betekent dus stroom aflezen, afrekenen, tussendoor natuurlijk ook de gewone zaken als douchen van de munten ontdoen, was- en droogmunten regelen, vuilnis scheiden enz. enz.

Van de week ook een keer bij de dames de schimmel van de muren gehaald. We hadden problemen met de beluchtingsinstallatie en als er dan veel mensen douchen, is het natuurlijk snel mis. Dus Petra gewapend met een emmer met heftig chloorspul aan de slag. Christoph riep al dat ik voorzichtig moest doen voor m´n kleren, maar ja, ik en schoonmaken is al niet zo´n beste combi en bij mij spat het altijd alle kanten op. Normaalgesproken ben ik zelf meestal natter dan de omgeving die ik schoon moet maken. Dat viel nu mee, ik heb voor mijn doen echt heel voorzichtig gedaan, maar de broek die ik aan had (bruin en vooral oud) heeft nu allemaal rode vlekken erop zitten. Ach, toch maar een werkbroek, is mij echt worst.

Bij de deur van het buro, wilde het slot ineens niet meer meewerken. Het ijzeren plaatje kwam gezellig naar buiten gezet, waardoor de deur niet meer dicht wilde. Dus dat ding moest gemaakt worden.
Volgens Christoph had ik natuurlijk dat slot kapot gemaakt (tja, hij maakt nooit wat kapot en ik ben de enige die die deur in of uit gaat) waarna ik toch zeker drie keer "ich hasse dich" naar m´n hoofd heb gehad. Ach, zoals ik al tegen 1 van de gasten zei die dat hoorde: ik ben het gewend hoor, dit soort liefdesverklaringen van m´n chef.

Vanochtend was het ineens mis. Natuurlijk veel mensen die naar huis wilden, dus ik was om kwart over zeven al op de camping. Thuis was ik al niet lekker en had ik al overgegeven en ook op de camping moest ik eerst even langs de wc.
Dus Christoph een sms gestuurd dat ik weliswaar op de camping was en bezig was met stroom aflezen, maar dat ik dit keer geen toiletpapier controleronde zou maken omdat ik daarvan over m´n nek ging.
Toen hij om 8 uur aankwam wilde hij al dat ik meteen naar huis zou gaan, maar ik heb hem eerst het een en ander aan klusjes laten opknappen die ook erg belangrijk waren.
Om half tien heeft hij me naar huis gestuurd en vanaf die tijd schijnt het gekkenhuis geweest te zijn.
Om 1 uur voelde ik me weer goed genoeg om te gaan werken, dus dat ook gemeld, maar geen reactie meer gekregen. Ik had daardoor het idee dat het wel meeviel met de drukte. Thuis aan de slag gegaan met de administratie en het huishouden en om half vijf nog maar even snel boodschappen gaan doen met Paul, want morgen zijn de winkels dicht vanwege 3 Koningen. Op de terugweg nog even snel langs de camping om Christoph een pak printpapier te brengen. Hij had namelijk tegen Paul lopen zeuren dat de Brixnet rekeningen die hij nu moet printen hem veel te veel in de papieren lopen. Tja, dat laten wij ons natuurlijk geen 2 keer zeggen, dus meteen een giga pak papier gedoneerd. Waarop er uitgebreid verteld moest worden hoe vreselijk druk het vandaag was geweest en hoe erg het was dat ik ziek naar huis was gegaan enz. enz.
Meneer was naar een complimentje aan het vissen, maar dat heb ik ´m natuurlijk niet gegeven, want hij was me ook alweer meteen aan het pesten.

Paul was vandaag ook weer hard aan de slag. Eerst vanochtend mij opgehaald (had eerst thuis nog gewerkt) en vervolgens bij een gast op de camping geholpen met een internet probleem. Daar meteen een opdracht aan overgehouden, dus dat is erg leuk. Het zijn hele aardige mensen die een aantal keren per jaar hier op de camping komen en echt favoriete gasten van ons. Altijd aardig, nooit zaniken als het niet echt nodig is. Heel fijn om voor te werken dus.
Verder had Paul weer een fijne pastamaaltijd voor ons gemaakt dus ook daar mochten we weer blij mee zijn.

Op dit moment is Paul snel naar een noodklus. Een vaste klant van hem zit ineens zonder internet en is voor het werk van internet afhankelijk. Normaalgesproken is zo´n avondklus lekker relaxed, want dan heeft Paul de tijd. Maar........ hij is alweer gevraagd om dit weekend disc jockey te spelen in de Papalapub en daar moet hij vanavond om 9 uur beginnen. Dus maar een uurtje de tijd om het probleem op te lossen, stress!

De kinderen hebben zich vandaag ook weer heerlijk vermaakt. Samen met de Nintendo gespeeld, spelletje gedaan, Sabine heeft met mini steck nog een prachtig schilderij gemaakt, echt heel leuk.

Voor de rest weinig te melden vanuit de familie Leyten, dus we houden er weer mee op voor vandaag.