In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, augustus 25, 2007

volle dagen

Tjonge jonge, onze dagen zitten echt vol.
Gistermiddag gezellig bij buurman Anatol een tuinfeestje gehad. Hij had iedereen uitgenodigd die planten gedoneerd had voor de tuin en ons ook omdat de kinderen hem vaker in de tuin helpen en we toen samen die stenen voor in de tuin hebben lopen slepen.
Als je voor zoiets een uitnodiging krijgt, dan wordt je vaak gevraagd ook wat mee te nemen. Hij had ons gevraagd om iets typisch hollands en daarvoor hadden we gezorgd. Uit Nederland waren gevulde koeken meegenomen en dat vonden ze allemaal hartstikke lekker! (en dan te bedenken dat het supermarktkoeken waren in verband met de houdbaarheid van bakkerskoeken die nog veel en veel lekkerder zijn).
Maar we begonnen eerst met een ribiselkuchen (ribisel zijn rode besjes) met daarop een laag van crème fraîche en slagroom. Daarna apfelstrudel met vanille-ijs. Toen was er ook nog een zoet brood met maanzaad, daarop ook een klodder slagroom en dan natuurlijk onze gevulde koeken. Als je bedenkt dat je van alles wat je krijgt ook meteen een volwassen stuk krijgt, dan begrijp je dat we aardig vol zaten.

Paul had wat dat betreft mazzel want die werd om half 3 opgepiept voor een klus waar hij echt heen moest, dus die heeft maar 1 stuk hoeven eten.
Wel heel leuk zitten praten met de aanwezige mensen en tussendoor buurman Rudi geholpen met het naar boven sjouwen van zijn nieuwe tv. De man begon ineens een heel gesprek met me! Ongelooflijk, want hij heeft ruim een jaar volgehouden met niet eens gedag zeggen, maar z´n hoofd omdraaien. Pas toen Paul na de overstroming heeft geholpen met rotzooi ruimen (Rudi heeft toen met een kleine graafmachine alle modder weggegraven) is hij gedag gaan zeggen en gaan praten met Paul.

Rond kwart voor zes toch echt afscheid van Anatol genomen, want we moesten door naar de volgende afspraak. Dus snel de kinderen in de kleren gehesen, slaaptas gemaakt en toen heeft Paul ze naar de camping gebracht want ze mochten bij opa en oma blijven slapen.
Toen zijn wij naar café Heidi gegaan waar we met z´n allen hadden afgesproken. Daar nog een glaasje cola gedronken en even later stond er een taxi voor de deur en reden we naar Berggasthof Nieding.
Daar heerlijk met z´n allen gegeten en gedronken (liters water naar binnen gewerkt omdat ik nog niet aan de drank wilde) en uiteindelijk tegen een uur of 10 weer met de taxi verder gegaan. Op naar Westendorf.
Daar zijn we naar de Moskito bar gegaan. Niet echt een zaak waar wij heel dol op zijn, maar we hebben met z´n zevenen wel ontzettend veel lol gehad. De twee andere disc-jockeys Gerry en Robby zijn namelijk samen zo gestoord als het maar kan en hebben zich echt de hele tijd verschrikkelijk uit lopen sloven. Op een bepaald moment kwamen we met ons lachniveau nog boven de muziek uit en die staat behoorlijk hard.
Het was echt super gezellig, maar zo tegen een uur of half 3 hadden we onze tax gehad en wilden we naar huis. Chris, Anita en Rob bleven nog met z´n drietjes, maar voor ons was het genoeg geweest.

Vanochtend lekker uitgeslapen en daarna naar de camping om de kinderen op te halen. Dan ging natuurlijk niet zo snel want voor je het weet zit je weer te kletsen. Dus uiteindelijk is Paul, die toch nog tussendoor naar huis moest om een laptop voor een klant te maken, naar de Billa gereden om Fleischkassemmel te halen voor het middageten. Daarna zijn Paul en ik naar huis gereden om zwemspullen te halen, want Paul, oma en de kinderen gingen lekker zwemmen (ik kon niet mee wegens je weet wel) en tegen een uur of 4 zijn ze weer thuisgekomen om zich te verkleden en vervolgens te gaan boogschieten. Omdat er daar geen wc is, ben ik ook nu weer thuisgebleven, maar dat vind ik eerlijk gezegd niet zo erg. Wel lekker gewoon een dagje rondhangen.

Als de meute zodadelijk thuiskomt, gaan we eerst een hapje eten en vervolgens waarschijnlijk door naar het voetbal. Er wordt weer thuis gespeeld en we zijn al een tijd niet meer geweest. Als sponsor moet je zo nu en dan je gezicht toch eens laten zien, dus dat gaan we dan ook doen.

Het weer is in ieder geval heerlijk, dus dan is het absoluut geen straf om langs de lijn te moeten zitten.

Tot zover de belevenissen van gisteren en vandaag. Morgen hebben we nog niets staan en ik vermoed dat we dat zo houden. Een beetje rust is zo nu en dan ook wel lekker.