Veel te klein

Het eten gisteravond was heerlijk! Ik ben zo blij dat ik negenennegentig van de honderd keer al uit een recept kan lezen of ik iets lekker ga vinden. Gelukkig was de rest van de familie het met me eens dus alles is schoon op gegaan.
Ik was zelf vooral een beetje bang voor de chocolademousse, iets dat ik nog nooit gemaakt heb en waarvan ik had begrepen dat dat best nog wel eens niet goed zou kunnen gaan. Ach, misschien zat er niet de berg lucht in die er in had moeten zitten en was de mousse iets te romig (ik had room gebruikt in plaats van water) maar de smaak was fanfabeltastisch!

Ook weer erg verwend door opa en oma met kadootjes. We hadden weer van alles wat, heel leuk en ook weer heel lekker (oei oei hoe moet dat toch met mijn voornemen om een paar kilootjes kwijt te raken).

Vanochtend heerlijk tot acht uur uit kunnen slapen en toen begon er weer een gewone werkdag. Paul z´n telefoon heeft niet stil gestaan en die is dan ook vanaf half negen alweer onderweg. Hartstikke goed voor de zaken natuurlijk. Vanmiddag gaat het voor hem ook weer loos met de après ski, de vrije dagen zijn voorbij!

Ik heb de gang en het trappenhuis net weer gedweild, met gasten in huis is dat toch een dagelijks terugkerend klusje en ga zo weer verder met de rest van het huishouden en het opruimen van wat achterstallig administratief werk dat er ligt.
Het is wel eens moeilijk om aan iedereen die hier op vakantie komt duidelijk te maken dat het voor ons geen vakantie is en dat wij juist in deze periodes meer werk hebben dan normaal (zeker voor Paul geldt dat) dus dat we niet te pas en te onpas langs kunnen komen.
Ook wel jammer, want we vinden het wel erg leuk dat alle kennissen er weer zijn, ach we schipperen een beetje en meestal vinden we voor iedereen wel een klein plekje.

Sabine is weer aan haar huiswerk (tja ook in de vakantie krijgen ze dat mee) en Joris loopt te mopperen dat hij wil rodelen, maar dat hij niet alleen wil. Jammer voor hem, maar dan heeft hij pech, de rest heeft geen tijd. Ik heb hem al voorgesteld dat hij dan lekker z´n skipak aantrekt en bij ons buiten gaat sleeën van het bergje dat de sneeuwruimer heeft opgeworpen, maar dat vindt meneer te minnetjes. "Die is veel te klein hoor mam!"