ziekenboeg leyten

Het leek vandaag wel een echte ziekenboeg hier. Behalve deze mankepoot bleek ook Joris vanochtend niet in staat tot naar school gaan. Duidelijk een griepje actief want hij moest overgeven, had koorts en is de hele dag in bed blijven liggen. Is er pas sinds een uur uit en dat zegt wat.

Ook Paul loopt met griep rond, maar kon vanwege al gemaakte afspraken helaas niet z´n bed induiken terwijl het eigenlijk wel nodig is.

Zelf had ik vannacht behoorlijk goed geslapen (goeie pijnstillers...) en voelde me daardoor vanochtend aardig het vrouwtje. Heb m´n knie alvast weer heel licht belast (oftewel m´n voet zo nu en dan onbelast op de grond gezet) en tussen de middag dacht ik wel te kunnen koken. We zouden ragout eten en het vlees met de bouillon had ik al klaar staan. Helaas pindakaas, dat feest ging niet door. Na ongeveer tien minuten in de keuken te hebben gestaan (alleen op mijn linkerbeen natuurlijk) kreeg ik toch zwarte vlekken voor m´n ogen en begon m´n rechterknie weer flink op te spelen. Meteen Paul ingeschakeld om het af te maken, want nu forceren is niet bepaald snugger natuurlijk.

Graag wil ik ook alle mensen bedanken die me via via of rechtstreeks beterschap hebben gewenst. Heel lief dat jullie aan me denken.

Paul staat ondertussen alweer apres ski te draaien en Sabine moet zo weer naar de schützen toe om haar schietniveau op peil te houden. Per slot van rekening heeft de trainer al gevraagd of ze van ons mee zou mogen doen aan toernooien en daar hebben wij bevestigend op geantwoord. We wachten alleen nog met het zo duidelijk aan haar te vertellen, anders wordt ze alleen maar zenuwachtig voor niks.

Verder ´geniet´ ik zoveel mogelijk van de gedwongen bedrust. M´n poetsvrouw heeft het huis vandaag weer heel aardig aan kant gekregen (ze kan helaas maandag pas weer komen) en heeft de strijk mee naar huis genomen. Die brengt ze van de week langs, lief toch? Ik heb al mijn boeken om me heen staan hier en gebruik de tijd dan ook om veel te lezen. Ook mijn nieuwste cursus staat naast me te pronken dus ook daar gaat de nodige tijd ingestoken worden. Wat dat betreft geen problemen, ik vermaak me wel.

Het weer is hier nog steeds prima te noemen, ik had vandaag graag weer op de skies gestaan, maar goed daar moet ik nog een week of 4 - 6 op wachten. Het feit dat de dokter me eind van het seizoen wel weer op de latten ziet staan, is voor mij positief genoeg. Het zou toch wel heel fijn zijn als ik eind van het seizoen in ieder geval eens met de rest van de familie de familie-afdaling zou kunnen doen, dat lijkt me alvast een prima doel!