In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, juni 24, 2008

De afgelopen week in het kort

Donderdagavond hadden we de ondernemers bij ons. Heel informatieve en supergezellige avond geweest en er zijn weer wat knoopjes doorgehakt. Paul en Alex (Unterrainer, de kunstsmid voor de Brixen kenners) zijn de stuurlui geworden die door de verschillende mensen aangesproken kunnen worden over organisatorische en inhoudelijke zaken. Uiteindelijk gaat het erop neerkomen dat ik de schrijf- en waarschijnlijk ook wel organisatiemiep blijf en dat vind ik ook wel best. Kan ik me lekker met van alles en nog wat bemoeien, hihi.

Vrijdagmiddag na schooltijd zijn we gezellig met z´n viertjes gaan boogschieten op het terrein van boogschietvereniging Lakota. Het weer was er goed voor en Paul had ook wat tijd vrij dus hebben we het ervan genomen.
Uiteindelijk ruim 3 uur onderweg geweest. Je gaat nu eenmaal niet zo snel met z´n viertjes, vooral niet als je steeds pijlen moet zoeken omdat je ernaast hebt geschoten :) Ter afsluiting nog even bij Gigl (de boogverhuurder) een drankje gedronken en daarna thuis alweer gebarbecued.

Zaterdagochtend eerst nog wat gewerkt, waarna Paul en de kinderen na het middageten heerlijk zijn gaan zwemmen. Ik heb me in de tuin fijn op een stoel geposteerd en ben weer aan het leren geslagen. Om alweer een mooie dag af te sluiten, besloten om nog maar een keer te bbq-en.

Zondag lekker uitgeslapen. Joris was bij mij komen liggen, want hij had bij het zwemmen een zonnesteek opgelopen, had hoofdpijn, was een beetje koortstig en moest een beetje overgeven. Verder rustig aan gedaan en tegen 11 uur naar de camping naar opa en oma.
Nog even geholpen met de caravan van de familie Van Zanten op z´n plekkie te duwen, waarna Paul en ik naar huis zijn gegaan. De kinderen wilden graag bij opa en oma blijven en dat kon, dus die hebben zich daar prima vermaakt.
Wilde aardbeitjes geplukt en die met koek en slagroom opgegeten en natuurlijk ook lekker kaartgespeeld. Ach en wij ouders vermaken ons dan thuis met z´n tweetjes ook wel hoor ;-)

Toen was het alweer maandagochtend. Joris had een gek bultje in z´n nek dat Paul er raar vond uitzien, dus ik moest even kijken. Hmmmm een bruin bultje met wiebelende pootjes aan de zijkanten..... volgens mij hebben we een teek te pakken! Dus naar de dokter want wij hebben geen tekentang en jawel hoor. Assistente Sandra draaide het beest er vakkundig uit en wist te vertellen dat we in dit geval te maken hadden met een mannetje. Bruin en relatief klein (grootte van een gedroogde erwt).
Bij navraag bleek dat Joris dat bultje zaterdag bij het zwemmen ook al had gevoeld, maar hij had gedacht dat het gewoon een puistje was. Tja en wij controleren wel z´n armen en benen, maar aan dat kuiltje achterin z´n nek onder z´n haar hadden we niet gedacht. We houden het nu maar even in de gaten.

Ook Sabine is waarschijnlijk te pakken genomen door zo´n kreng want die heeft een grote rode plek op haar been. Omdat die alleen maar groter werd vanochtend ook nog even langs de dokter geweest, die vermoedt dat het om een tekenbeet gaat. Het zalfje helpt in ieder geval goed, want daarnet was de plek al een stuk kleiner.

Paul loopt zich ondertussen weer aardig uit de naad te rennen in verband met computerproblemen en ik ben vreselijk hard bezig met voorwerk voor mijn life coach business. Deskresearch noemen ze het zo mooi. Daar er heel wat te onderzoeken valt, ben ik daar nu vrijwel hele dagen mee bezig. Ook voor mijn coaching weblog weer een nieuw stuk geschreven naar aanleiding van een stuk dat ik op een amerikaanse site heb gevonden. Ik probeer daar elke maandag en donderdag iets nieuws te publiceren en daar gaat ook een hoop tijd inzitten.

Ik blijf nog steeds superenthousiast en hoop dan ook dat ik binnenkort echt mensen van dienst kan gaan zijn.

1 Comments:

At 26 juni, 2008 10:55, Anonymous Anoniem zei....

Haha, dat je in zijn nek ook moest controleren had ik je wel kunnen vertellen: bij onze katten zitten ze daar ook altijd!!! We knuffelen veel met ze, maar kriebelen dan altijd even goed door de nek/hals om te zoeken. Ik haal ze er gewoon met een pincet uit. Hebben jullie een teken-injectie gehad?

 

Een reactie posten

<< Home