Camping enzo

Zoals ik eigenlijk al wel had verwacht, vliegen de dagen voorbij.
Donderdagochtend tot half 1 gewerkt en ´s middags met Paul nog snel even naar Kirchberg en Kitzbühel om kerstkadootjes voor de kinderen te kopen.
We hopen maar dat ze ze leuk gaan vinden!

Vrijdag gezellig aan het werk geweest, het werkt met Christine heel lekker samen dus dat is wel fijn. Verder ook weer veel oude bekenden gezien, waarvan er een hele hoop natuurlijk ook verbaasd waren dat ik weer in het buro te vinden ben.
De dag begon al met behoorlijke stress want 1 van de traktoren ging kapot. Om 6 uur ´s avonds kon er gelukkig een vervanger geleverd worden en daar moesten toen natuurlijk ook nog kettingen omgelegd worden voor de volgende ochtend.

Zaterdag een lange dag gemaakt, van acht uur ´s ochtends tot half 1 en toen weer vanaf half twee tot dik na zevenen (of was het nu tegen achten, ik weet het niet meer precies). Het sneeuwde die dag ook flink door dus Christoph en een van de vaste gasten zijn op de trekkers gaan zitten om te ruimen, Christine rende heen en weer om te zorgen dat alles op orde was en ik zat in de receptie om daar de gasten op te vangen. Als klap op de vuurpijl begaf de nieuwe trekker het ´s middags midden in het dorp en het heeft tot half tien ´s avonds geduurd voordat die weer gerepareerd was. De stress bij het campingteam was flink kan ik verklappen.
Paul en de kinderen kwamen tegen het eind van de middag trouwens ook nog naar de camping, Paul moest een aantal internetklanten helpen (tja daar heb ik nu geen tijd meer voor helaas) en de kinderen waren na het buitenspelen van mening dat ze wel gezellig bij mij in het buro konden zitten :) Het was inderdaad gezellig alhoewel ik de hele tijd aan het werk ben geweest. Tegen zes uur heb ik de kinderen met de broodbestelling naar de griekse restauranthouder gestuurd, waar ze weer superblij vandaan kwamen, want ze hadden een snoepje van hem gehad!
Even daarna zijn Paul en de kids weer naar huis gegaan om te eten en toen ik eindelijk eens thuis kwam, stond er een heerlijk zelfgemaakte wienerschnitzel op tafel met groenten in kruidenboter en patatjes. Toe een lekker bakje ijs, dus ik ben weer ontzettend verwend door mijn lieve echtgenoot.

Vandaag leek het erg rustig te worden, dus ik bereidde me eigenlijk al voor op een heel kort dagje toen het om iets na tien uur ineens weer druk begon te worden.
Ook hebben we nog ontzettend gelachen.
De hond van Christoph en Christine was netjes thuis bij moeders achter gelaten. Zo tegen kwart over twaalf dacht ik dat ik hem op de camping zag lopen, maar ik denk nog, neeee dat kan niet, Christoph heeft net verteld dat ze thuis is. Ik had het ook ontzettend druk in het buro dus heb er niet echt op gelet.
Toen belde Christine met de vraag of ik de hond soms had gezien. Ik nog half afwezig, volgens mij niet alhoewel ik wel een hond heb gezien die er op leek, maar dat kan hem toch niet zijn, want die zit bij jullie thuis....
Was dat stuk ondeugd ontsnapt en gezellig naar de camping gelopen, want daar zijn natuurlijk allemaal andere honden en dat is supergezellig! Ze heeft heerlijk met een andere hond en een stel kinderen gespeeld met sneeuwballen vangen hoorde ik later. Voor straf moest ze natuurlijk wel de rest van de middag braaf in het buro blijven. Ze was alleen erg beledigd en wilde niet meer zoveel van Christoph of Christine weten en kwam dus de hele tijd bij mij onder het buro liggen :)

Paul had heel slecht geslapen en dus gehoopt lekker uit te kunnen slapen. Helaas voor hem ging dat dus niet. Ten eerste moest hij nog even een laptop naar de camping brengen, want ik was lopend en wilde niet door de natte sneeuw met een laptop van een klant gaan lopen. Toen ging hij nog even liggen, maar nog geen tien minuten later ging de telefoon. Bij de firma Gschwantler (Intersport bij de lift) wilde het kassasysteem niet en dat is natuurlijk een mega-ramp in een winkel! Vervolgens was er nog een andere ondernemer in het dorp die de zondag maar eens had gebruikt om zijn administratie in te halen en die een virus in z´n systeem bleek te hebben gehaald, waarna er ook weer een aantal campingklanten waren die hulp nodig hadden.
Paul baalde dus heel flink, want van z´n vrije dag bleef er erg weinig over.
Ook ´s middags heeft hij weer het nodige aan werk gehad en daar ik nu natuurlijk niet thuis ben om te helpen, betekent dat ook voor hem hele volle dagen.

We zijn wat dat betreft heel blij dat onze kinderen zichzelf zo goed kunnen vermaken, want voor die twee blijft op dit moment weinig tijd over. Gelukkig krijgen ook zij vanaf woensdag vakantie en dan kunnen ze heerlijk elke dag naar de camping komen om daar lekker met allerlei vriendjes te spelen.

Vandaag kon ik lekker op tijd naar huis. Zo rond kwart over vijf waren vrijwel alle werkzaamheden gedaan, hebben Christoph en ik nog even zitten kletsen en om half zes ben ik netjes naar huis gebracht. Paul had ondertussen wat te eten besteld bij Massimo, wat we om iets over zessen konden ophalen.

De kinderen hebben we om kwart over zeven in bed gestopt (de donderstralen hadden gisteravond tot half elf liggen spelen in bed), waarna ik me op de was en de strijk heb geworpen terwijl Paul heerlijk een filmpje is gaan kijken.

Nu ben ik nog een het wachten totdat de eerste was klaar is, daar zitten mijn broeken in en die wil ik graag morgenochtend gestreken en al uit de kast kunnen pakken. Tja, als je hele dagen van huis bent, zijn dat van die dingen die je ´s avonds moet doen. Per slot van rekening heeft opsparen tot het weekeinde geen nut, dan is het juist het allerdrukst!

Dan ga ik nu ook nog even in het rekeningenprogramma kijken of er nog betalingsherinneringen de deur uit moeten en dan ga ik maar eens een spelletje doen in afwachting van de strijk.