In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

woensdag, december 17, 2008

inwerken, zwart-witjes en pakjesochtend

Nu ik weer buitenshuis ga werken, moeten we de zaken beter plannen. Dat mislukte vandaag natuurlijk al meteen met het eten waardoor we maar patat met frikandel op het menu zetten omdat je dat meteen vanuit de vriezer kunt maken :)
Voor morgen maar alvast kipfilet eruit gelegd zodat dat morgen ontdooit is. Daar zullen we op moeten gaan letten!

Vanochtend eerst de kinderen naar school gebracht, nog even de administratie nagekeken en toen naar de camping waar Christine me zou inwerken. In de bijna twee jaar dat ik niet meer op de camping werk (wat vliegt de tijd, ik heb niet het gevoel dat het alweer zolang geleden is), zijn ze echt een heel stuk anders gaan werken. Ik zal in het begin dus wel weer even moeite hebben, maar ach dan moeten de mensen maar een ietsje langer wachten hoor. Het was wel heel gezellig vandaag met Christine, we zijn samen lekker bezig geweest en tegen elf uur ben ik weer naar huis gegaan met de belofte dat ik morgenochtend alvast begin. Het is zo druk met voorbereidingen dat ze de hulp echt heel goed kunnen gebruiken.
Vanaf vrijdag sta ik tot en met 4 januari elke dag van 8.00 tot 12.30 en van 14.00 tot 18.00 uur ingeplanned, daarnaast gaat het werk thuis natuurlijk ook door, dus ik vermoed dat ik aan het einde van deze periode dan ook wel een beetje moe zal zijn.

Toen ik thuiskwam, reed net de pakketdienstbezorger weer weg. De hele gang stond vol met pakketjes :) Wat nou alleen met sinterklaas komen de pakjes, wij hebben ze elke week :)
Helaas moeten we ze wel weer doorgeven aan onze klanten, maar ach, de lol van het pakketjes openen hebben wij.

Verder natuurlijk weer de normale zaken als eten bedenken en klaarmaken, administratie, klein stukje vertaalwerk, wassen, strijken enz. enz.
Met Joris ook nog even goochelaartje gespeeld. Hij heeft namelijk nog steeds niet door hoe ik nu een muntje uit mijn hand laat verdwijnen. De lol is dat hij al bij voorbaat zo hard staat te lachen dat hij niet eens ziet dat ik het muntje in m´n mouw laat verdwijnen of er weer uithaal en zich continu vreselijk verbaast hoe ik dat nu toch doe.
Als ik dan ook nog een muntje achter zijn oor vandaan haal, is het pas echt feest, dan ligt hij letterlijk op de grond van het lachen.

Vanmiddag om kwart voor vier zijn Joris en ik naar Westendorf gereden om Sabine van school te halen. Het blijft raar hoor dat de school ´s middags om kwart voor vier uitgaat en de bus pas tegen vijf uur komt. Natuurlijk moet er weer het nodige aan huiswerk gedaan worden en daarna zijn ze proefjes gaan doen uit het boek dat Sabine van school heeft meegenomen.
Dit keer moest Joris zijn haar met een plastic kam gekamd worden, waarna je de kam tegen een spaarlamp moet aanhouden (wij hebben een goeie in de slaapkamer). Dan licht het lampje op door de statische electriciteit die met het kammen is opgewekt.
Paul en ik hebben dat natuurlijk allebei uitgebreid moeten bewonderen :D Het was ook een leuk gezicht, dat moet gezegd worden.

Vanavond na het eten heeft Paul nog even twee computers afgeleverd en een bouwrekening betaald, met de kids kort nog even tv gekeken (terwijl ik weer verder aan het breien was aan Joris zijn sjaal, hij wil ´m nu eens een keer hebben) en nu zitten we alweer achter de pc. Nog een klein beetje werken en dan houden we er maar weer eens mee op voor vandaag.