Kerst 2008

Ook de afgelopen dagen weer veel gedaan.
Maandag ben ik na anderhalf uur werken op de camping weggegaan, er was op dat moment voor mij niet echt veel te doen en ik wilde thuis ook graag nog het een en ander opruimen en voorbereiden voor de kerst.
Paul was weer bij klanten, terwijl ik een behoorlijke hoeveelheid huishouden heb weggewerkt. Ook nog snel de laatste kadootjes ingepakt voordat Joris weer van school kwam en natuurlijk eten gemaakt.
´s Middags gewoon stug verder gegaan met onze gewone dagelijkse dingen en natuurlijk de kinderen weer op tijd in bed gestopt.

Dinsdag was ik weer op de camping en heeft Paul Joris geestelijk ondersteund door netjes mee te gaan naar de kerkdienst van de volksschule. Ook was er nog het nodige aan de hand op de camping waar hij bij benodigd was, dus we hebben elkaar die dag een paar keer gezien.
Christine had de middag vrijgenomen, want die moest nog kerstinkopen doen.
Wat voor Christoph en mij betekende dat we er samen nog even iets harder aan moesten trekken om te zorgen dat alles netjes verliep. Uiteindelijk kon ik gewoon netjes om zes uur naar huis dus gelukkig geen gekke dingen.
Paul heeft ´s middags een boompje gezaagd uit de heg naast ons huis. Het is niet de mooiste boom, maar met de versiering van de kinderen er in een zeer acceptabele kerstboom! (O ja, voor degenen onder ons die zich afvragen of we dat wel mochten doen....ja hoor, we hadden het netjes aan de buuv gevraagd)

Toen ik thuiskwam, trof ik dan ook een keurige huiskamer aan met een prachtige boom, wat wil een mens nog meer.

De 24e hield Christine het tegen half tien voor gezien, die moest die dag natuurlijk naar oma, schoonfamilie en haar eigen ouders. Ook Christoph ging niet veel later weg, wat betekende dat John en ik er met z´n tweetjes voor stonden. John helpt heel lief met het sneeuwruimen en caravans en campers op de plekken zetten en stroom geven, terwijl ik dan voor de rest zorg.
Ik was de hele dag wat slaperig, wat er in resulteerde dat ik, toen ik voor de middagdienst in het buro kwam, het alarm inschakelde. Zucht, heb ik weer. Gelukkig kwam Christine langs om het geval uit te schakelen, want van haar telefonische aanwijzingen werd ik niet wijzer.
Om iets over half vier heb ik het buro dicht gedaan, nadat ik eerst nog geprobeerd had een verstopte wc (natuurlijk vol met stront, jakkes) te ontstoppen. Het was me bijna helemaal gelukt, maar het laatste beetje verstopping kreeg ik niet weg. Dus netjes afgesloten en voor Christoph laten staan voor de volgende dag.
Ik heb die dag trouwens ongeveer 6 sms-jes gekregen met daarin steeds heel veel dank dat ik die dag dienst wilde draaien zodat het chefvolk eindelijk eens een kerst had waarbij ze ook eens iets samen konden doen.

Ik ben benieuwd of er nog veel mensen verbaasd voor het buro hebben gestaan, want normaalgesproken zijn we tot zes uur geopend, maar ja Heiligenabend is hier natuurlijk het hoofdfeest en daar wij geïntegreerd proberen te doen, vieren wij dat ook :)

Dus de huiskamer netjes achtergelaten met de kerstboomverlichting aan, zodat het Christkind goed kon zien waar ze de kadootjes kan achterlaten.
Toen zijn we met z´n viertjes naar de kelder gegaan (ik een beetje later, want ik moest nog douchen) en hebben daar lekker filmpjes zitten kijken tot het moment dat ik toch echt dacht dat ik een belletje hoorde.
Joris durfde eigenlijk helemaal niet naar boven te gaan, stel je voor dat het Christkind er nog was en zou schrikken, dan zouden we geen kadootjes krijgen!
Toch maar met z´n viertjes zachtjes de trap opgelopen, nog even aan de deur van de huiskamer geluisterd of we echt niets meer hoorden en toen naar binnen gegaan.
Joris en Sabine waren natuurlijk helemaal blij, want er lagen allemaal kadootjes onder de boom! (wat een heilig boontje is Joris zo)


Toen gingen we natuurlijk de kadootjes uitpakken, wat is er nu leuker dan dat?



De kinderen vielen van de ene verbazing in de andere, hoe kon het Christkind toch weten wat ze allemaal wilden hebben?
Uiteindelijk was iedereen supertevreden. Vandaar ook nog even een aantal foto´s van onze kadootjes. Misschien niet superveel, maar precies wat we wilden hebben, dan heb je ook niet meer nodig!





Daarna gingen we kaasfondue eten. Sabine vond het niet lekker, Joris de eerste paar happen wel, maar daarna niet meer en Paul en ik hebben gewoon zitten smullen.
Tijdens het eten werd Sabine even helemaal emotioneel, ze was zo door het dolle heen dat we die kadootjes hadden, dat Paul en ik lekker vanaf vier uur thuis waren en dat we het hier met z´n allen zo fijn hebben, dat er even een paar kleine vreugdetraantjes gelaten moesten worden.
Om alle emoties te verwerken en natuurlijk ook met de gekregen playmobil, ballonnen, wii-wintersport en de verrassingseieren te spelen, mochten de kinderen tot negen uur opblijven. Toen nog even fijn met de ballonnen in bed spelen en om half tien moesten ze echt gaan slapen.
Paul heeft nog lekker een film gekeken terwijl ik in bed nog wat heb gelezen.

Vandaag konden we heerlijk uitgebreid uitslapen, ik had vrij gekregen omdat Christoph en Christine zo vreselijk blij waren dat ik de 24e dienst had gedraaid.
Daar heb ik het natuurlijk uitgebreid van genomen en heb vreselijk lang in bed gelegen. Dat werd nog eens extra prettig gemaakt door het feit dat Sabine een ontbijtje op bed maakte! (Toch wel heel fijn zo´n grote dochter)

Verder hebben we heel erg lekker rustig aan gedaan. Nog even naar ons nieuwe huis geweest en pas tegen drie uur weer eens achter de pc plaats genomen. Ook wij hebben zo nu en dan echt even behoefte aan een (deels) vrije dag.
Net nog even wat emails beantwoord en een aanbod geschreven voor het vertalen van de site www.hohe-salve.com. Kost allemaal bij mekaar toch ook weer aardig wat tijd.
Paul is zijn nieuw gekregen telefoon aan het inrichten en de kinderen zijn aan het spelen met de leer-CD die Joris van de juf heeft meegekregen om mee te oefenen in de kerstvakantie.
Zodadelijk gaan we nog lekker met z´n viertjes een bouillon-fondue eten, dan op tijd naar bed want morgen is weer een gewone werkdag.