In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, september 18, 2009

Twitter

Naar aanleiding van het getweet (dat zijn berichtjes die je schrijft op twitter) van een kennisje die met haar bevalling bezig is en het feit dat ik er de laatste tijd best wel veel over heb gelezen, ook maar eens begonnen met twitter. Ik heb dus een account aangemaakt en probeer daar zo over de dag verdeeld een beetje bij te houden wat ik allemaal doe of wat me interesseert.
Het schijnt een heel aardig marketing-instrument te zijn, dus wie weet of ik het misschien ooit nog eens iemand aan kan raden of zelf daarvoor kan gebruiken.
Voor degenen die wel eens willen zien wat ik daar aan het doen ben: mijn twitter account.
Ik vind het wel grappig voorlopig, probeer alleen wel te zorgen dat er niet alleen maar zaken staan als: "ik ga nu stofzuigen; ik ga nu naar de wc; hee de bel gaat, wie zou dat zijn?". Dat soort zaken vind ik een beetje flauw. Ik geef in ieder geval een seintje op twitter als ik weer een logje heb gepubliceerd en verder probeer ik elke dag in ieder geval 1 site erop te zetten met inhoud die ik interessant, leuk of grappig vind.

Gistermiddag werd ik door Paul naar het terras geroepen, we hebben met 3 van de 4 buren bedacht wat we voor terrasafscheiding willen hebben. Ze kwamen al aan met een muurtje, maar behalve dat ik dat niet zo mooi vind, is het ook flink aan de prijs. Als ander nadeel riep 1 van de buurmannen al dat je ook niet echt op het muurtje mag hangen, omdat je dan kans hebt dat het omkiept (of je moet het zwaar in het terras verankeren en dat is ook weer duur). Dus toen riep ik al: ik wil graag groen tussen onze stukken in. Bij de buurman aan de overkant is de heg gemaakt van kleine struikjes die ze hier Tuje of Tuja noemen. Geen idee hoe ze in het NL heten, maar hier is een foto´tje.

We hebben onze terrassen wortelbestendig laten maken, dus dit mag geen probleem zijn en het is ook nog eens de goedkoopste oplossing voor ons. Of de buren links van ons het ook willen, weten we nog niet, maar we stellen ze het in ieder geval voor. Zo niet ook geen probleem, dan zetten we ze op onze kant van het terras.
Ook zijn we met z´n allen nog even naar de huizen achter ons gelopen om te kijken wat voor balkon we zouden willen hebben en hebben al een idee wat we graag willen. Omdat wij samen moeten doen met onze linkse naasteburen, moeten we natuurlijk nog eens extra overleggen. We hopen maar dat ze niet vervelend gaan doen, want ze (en vooral hij) kunnen nogal erg kinderachtig zijn op dat gebied.

Joris was trouwens vergeten om z´n huiswerk mee te nemen, dus die heb ik naar beneden gestuurd naar vriendje Gabriël om daar de boeken maar te lenen en huiswerk te doen. Hij nam z´n hele schooltas mee en kwam een goed uur later terug met vriendlief erbij. Samen doken ze meteen de speelkamer in om met de racebaan te gaan spelen.

Sabine had een lange schooldag, die kwam zo rond half vijf, kwart voor vijf thuis. Moest toen natuurlijk haar huiswerk nog doen, dus nadat ze bijkomen was heeft ze alles nog voor het avondeten afgekregen.

Om half acht moesten Paul en ik bij de ouderavond van de volksschule verschijnen. Weer veel gehoord, vrijwel alles dubbel want juf Claudia wil duidelijk dat we alles goed onthouden dus die herhaalt tot je niet meer luistert ;)
Ze had ook nog lekkere gezonde hapjes meegenomen dus onder het genot van wat rauwkost, noten en bruin brood met gezonde smeersels en een glaasje water hebben we nog wat na zitten praten. Om half tien hebben we gedag gezegd, want er moesten nog 2 computers gerepareerd worden.


Vanochtend mochten de kinderen in plaats van een fatsoenlijk ontbijt ook kiezen voor een beker chocolademelk, wat ze beiden dan ook prompt deden. Natuurlijk wel wat fatselijks mee voor naar school en om tien voor half acht ging Joris als laatste het huis uit, dus toen kon ik zelf aan de slag.
Ik ben hard bezig met het bakken van twee hollandse appeltaarten. 1 voor ons zelf en 1 voor morgen als de werkmannen er weer zijn en fatsoenlijk gevoerd moeten worden.

Ze hadden vorige week al aangegeven dat ze heus niet vies zijn van een stukje appeltaart dus vooruit dan maar. Het is wel een flinke hoop werk, maar ook erg lekker. De eerste staat nu af te koelen dus ik hoop dat er straks toch wel eerst gewoon gegeten wordt door mijn lieve familieleden voordat ze hierop aanvallen.