Goede voornemens...
Tja, de goede voornemens voor dit jaar.
Het eerste heb ik al niet gehaald, maar ik kan natuurlijk gewoon nu daarmee beginnen.
Als eerste voornemen heb ik staan dat ik elke dag een logje schrijf en dan ook elke dag een foto publiceer. Die foto´s gaan allemaal over Brixen im Thale (uitzonderingen in de vakantie daar gelaten). Op die manier wil ik mijn liefde voor dit dorpje en haar inwoners laten zien.
Vandaag als eerste een oude foto. Een stukje getemde Brixenbach in de winter. Prachtig winterplaatje.
Dan ben ik nog een verslagje schuldig van ons oud en nieuwfeest.
Omdat Paul plaatjes moest draaien in de Papalapub, hadden we met opa en oma afgesproken dat de kinderen daar oud en nieuw mochten vieren. Hartstikke leuk voor ze, want oma had heerlijk oliebollen en appelflappen gebakken (ik had daar geen tijd voor omdat ik gewoon moest werken) en op de camping is het dan altijd heel erg gezellig.
Paul en ik stonden in de tussentijd heel gezellig feest te vieren. Er kwamen weer allemaal bekenden dus we hebben heel wat afgezoend, gelukkig nieuwjaar gewenst en ik heb met allerlei mensen weer even bijgepraat.
Natuurlijk ook veel met mijn liefste Mario geknuffeld.
Op een bepaald moment begint hij me uit te dagen. Ik was braaf aan het water gegaan en meneer vond het nodig om te zeggen dat ik het toch niet zou durven om dat over hem heen te gooien. Ik heb hem drie keer gewaarschuwd dat ik dat dus wel zou doen en ook Paul heeft hem nog gezegd dat hij me echt niet uit moest dagen. Tja toen hij weer begon van "dat durf je toch niet" kon ik mezelf niet meer inhouden (dat zinnetje werkt bij mij als een rode lap op een stier) en natuurlijk ging het glas water toen over z´n hoofd heen.
Hij zat compleet verbouwereerd te kijken en begreep echt even niet wat er gebeurd was. Later kwam hij naar me toe om te zeggen dat hij echt niet boos was (tja hij had het zelf uitgelokt), maar dat het best wel koud was. Toen hebben we maar weer even geknuffeld :-)
Om half zes kwamen zowel Chris als Anita naar Paul toe om te zeggen dat hij de muziek maar uit moest draaien, want ze konden niet meer. Die waren ook al sinds negen uur ´s ochtends aan de slag en zaten dus dik aan de 20 uur. Ze wilden graag nog even een paar uurtjes slaap pakken voordat ze om uiterlijk elf uur weer open moesten.
Ik had de ochtend vrij en moest pas vanaf drie uur ´s middags weer in het buro zijn.
Tegen half elf zijn Paul en ik naar Nanno en Gonnie gegaan, want we hadden bericht gekregen dat oma in het ziekenhuis was opgenomen en dat is bij een bijna 92 jarige natuurlijk geen goed bericht. Uiteindelijk hoorden we rond kwart voor 1 dat het niet echt goed ging, dus hebben we de auto van m´n schoonouders ingepakt (alles stond al klaar) en om 1 uur zijn ze weggereden.
Ondertussen is oma weer wat stabieler, maar voordat we kunnen zeggen dat het echt weer beter gaat, zal er nog wel wat tijd voorbij gaan.
Dan zijn de kinderen sinds vandaag op les. Sabine op skiles en Joris op snowboardles.
Sabine heeft een leuke groep getroffen en mag lekker van de rode pistes af, ze is er heel trots op, want haar eigenwijze moeder had haar in de goede blauwe groep gezet en nu zit ze dus een niveau hoger... (tja ik ben altijd liever wat voorzichtig, omhoog gezet worden is nu eenmaal leuker dan omlaag).
Morgen gaan ze met de groep ook nog naar het iglo-dorp, want de dochter van de baas daar zit bij Sabine in de groep, dus de groep heeft daar een streepje voor.
Joris zit in de groep bij Ilse en vindt dat helemaal prachtig. Behalve het feit dat hij nu eenmaal gek op vrouwen is, mag hij Ilse ook helpen bij het vertalen van dingen. Hij spreekt natuurlijk een stuk beter duits dan zij, dus dat is voor hem ook weer leuk. Niet dat hij dat extra zelfvertrouwen nodig heeft, volgens Steve (de snowboard opperbaas) is Joris meer dan zelfverzekerd :-) Ik zei al tegen Steve dat Joris een grote opschepper is en daar moest hij hard om lachen.
Het weer vandaag was ook nog eens fantastisch mooi; koud en zonnig. Zo willen we nog wel wat dagen hebben!
Zo, dan nu mijn tweede voornemen: ik ben nog steeds bezig met Atkins en ga nu de teugels weer strak aanhalen. Ik wil op mijn verjaardag graag een goede 7 kilo lichter zijn dan nu en dat betekent dat ik per week zo´n halve kilo moet verliezen. We gaan weer braaf en vol goede moed verder.
Derde goede voornemen: 5 keer per week minimaal een half uur wandelen. Ik vind het heerlijk, maar neem er meestal gewoon geen tijd voor. Voordeel is dat ik nu buitenshuis aan het werk ben en in ieder geval in de ochtend er graag naartoe wandel. Vandaag weer lekker mee begonnen en daar ga ik morgen weer mee verder.
Vierde goede voornemen: veel lezen. Ik heb gemerkt dat ik me erg makkelijk verlies in een computerspelletje en dat is zo nu en dan niet erg, maar als je me vraagt of ik dat nu echt zo leuk vind, dan zeg ik "ja dat wel, maar eerlijk gezegd vind ik lezen leuker". Kwestie van gewoon dat boek oppakken dus en niet uit gewoonte naar het beeldscherm blijven kijken.
Dat zijn m´n voornemens wel zo´n beetje, teveel wil ik er ook niet maken, dan word ik hooguit ongelukkig omdat er zoveel zijn waaraan ik me niet houd en dat is ook weer niet de bedoeling.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home