Sporten, het is dat het moet.....

Iedereen die mij kent, weet dat ik een broertje dood aan sporten heb. Ik vind het niet leuk, vond het nooit leuk en zal het ook nooit echt leuk gaan vinden.
Ik ben weliswaar een hele tijd braaf naar de sportschool gegaan en met apparaten werken, vind ik dan nog wel geinig, maar daar ik blijkbaar net als mijn dochter erg weinig endorfines aanmaak, heb ik ook nooit het geluk van een zogenaamd sportershigh.

Toch ben ik sinds gisteren maar weer eens begonnen. We hebben zo´n cardio apparaat staan (ik heb het ding al vaker gebruikt), die de laatste maanden vooral als kapstok diende. Nu heb ik alle kledingstukken verwijderd en train 1 uur per keer. Gisteren en vandaag is het me al gelukt, morgen gaat het niet lukken, dan moeten we Sabine´s 18e verjaardag uitgebreid vieren. Ik denk niet dat ik daar nog een portie op het apparaat bezig zijn in ga kunnen/willen proppen. Maar donderdag ga ik weer verder!
Het helpt wel erg dat ik van tevoren op YouTube een leuk concert uitzoek dat ik graag wil zien en horen, dan gaat de tijd toch een stuk sneller voorbij.
Vandaag had ik een concert van de 80-er jaren band RATT opstaan. Het concert was uit 2007 en helemaal niet zo verkeerd. De grootste hit van deze mannen is de volgende:

https://youtu.be/0u8teXR8VE4

(zoals vaker slaat de clip naar mijn mening nergens op, maar het liedje is leuk!)