In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zondag, maart 20, 2005

Rood

Na een aantal dagen niet op blogger gekomen te zijn en ook nog gezellig een dagje bij m'n ouders geweest, kan ik dan eindelijk weer eens een blogje schrijven.

Donderdag hadden we dus weer een kijker, maar helaas pindakaas, ook dit was alweer geen blijvertje. Het huis was eigenlijk een beetje te groot voor degene die dit keer kwam (een vrouw alleen). Ik word er wel een beetje moe van hoor. Je weet toch wat voor huis je zoekt, met hoeveel kamers en wat voor oppervlakte? Dan ga je toch niet kijken bij een huis dat niet bij die beschrijving past? Tenminste ik zou dat niet doen, zonde van m'n tijd (en dat van degene die het huis probeert te verkopen).
Ik krijg er wat dat betreft een beetje de balen van, maar ja, verkocht zal het toch moeten worden. Wel beginnen er nu wat kriebels te komen, want normaalgesproken ligt je overdrachtsdatum ongeveer 3 maanden na het tekenen van de voorlopige koopakte en die 3 maanden grens komt nu wel erg dichtbij. Gelukkig is het nog geen eind april, maar ik hoop wel dat we tegen die tijd iemand hebben gevonden hoor.

Paul is sinds donderdag met z'n collega's naar Oostenrijk om een lang weekend te skiën en ik verwacht 'm in de nacht van maandag op dinsdag weer terug. Ben benieuwd of hij dinsdag nog van plan is te gaan werken, want volgens mij heeft hij dan wel heel weinig uurtjes slaap, maar goed dat zien we vanzelf wel weer.

En dan nu het onderwerp waaraan ik m'n blog dit keer eigenlijk wil wijden, namelijk mijn Haar!
De mensen die mij al lang kennen, weten dat ik mijn haar al jaaaaaaren verf. Eigenlijk al zo'n beetje sinds m'n 16e en daar ben ik ook nooit echt mee opgehouden. Ik heb een hele saaie bruinige kleur haar en tegenwoordig zit daar ook een flinke hoeveelheid grijs doorheen. Omdat ik mij vroeger al heb voorgenomen dat ik niet op zo'n jonge leeftijd al met een grijze kop door het leven zou moeten, had ik nu ook weer lekker een pakje met van dat verfspul gehaald.
Je weet wel, zo'n doe het zelf pakket voor de thuisverver. Makkelijk in gebruik en teleurgesteld heeft het me ook nog nooit echt. Tot nu dan.....
Ik had weer eens een nieuw merk, Holiday van Rubella. Voor E 1,69 kon ik die niet laten staan.
Nu hadden ze daar bij de Action wel 8 kleuren rood staan, maar ja, iedereen heeft al rood en dan wil Petra geen rood haar. Ik hou er nu eenmaal van om er net even iets anders uit te zien dan de rest van het dorp (er lopen bij ons opvallend veel roodgeverfde haren rond), dus ik koos vrolijk voor Chestnut.
Ik denk nog, leuk een kleur bruin is weer eens wat anders dan dat eeuwige rood dus ik smeerde de gel-achtige substantie vrolijk in mijn haar, dat daardoor trouwens wel een plak gelijmde spaghetti leek.
Na het nodige gemopper, omdat ik toch altijd last heb van die waterstofperoxide die in dat soort spul zit, ik heb nu eenmaal een erg gevoelige hoofdhuid en het mijzelf moed inpraten dat wie mooi wil zijn nu eenmaal ook pijn moet lijden, had ik weer vrede met de drab op mijn hoofd.

Na 25 minuten mijn haar maar eens uitgewassen. Het was wat donker, maar goed, dat heb je nu eenmaal als je haar nog nat is.
Vervolgens de bijgeleverde conditioner in het haar gesmeerd en zo'n 15 minuten later stond ik weer voor de spiegel.
#@%$* ik heb vlekken van dat rotspul in m'n gezicht! Ik dacht nog wel dat ik het er goed had afgehaald, maar ja, zo zonder bril op m'n neus had ik daar toch een beetje overheen gekeken.
Nu hebben wij ergens in huis een soort van wondermiddeltje dat zulk soort vlekken er vast ook afhaalt, maar dat kan ik nu natuurlijk nergens meer vinden! Aaaaargh. Dan straks maar eens proberen met gewone zeep.

Daarna ging ik nog even boven kijken bij Sabine en haar eens manen om nu echt te gaan slapen, het is morgen per slot van rekening weer een gewone schooldag, dus ze moet op tijd haar bed uit.
"Jeetje mam, heb je je haar zwart geverfd ofzo?" Nou, dat klinkt goed, maar niet heus. Ik kijk snel boven in de spiegel en mamma mia, wie is dat mens daar in de spiegel met dat ontzettend heel erg donkerbruine haar? Jeetje dit is een beetje overdone. Chestnut hè? Nou, ik zou maar eens een bril opzetten als je een kleur zo'n naam geeft. Ik heb al niet zo'n donkere huid, maar nu lijkt het nog lichter dan normaal. pffffff, dan wil een mens goedkoop zelf d'r haar verven (en normaal gaat dat ook prima), heb ik me toch een donker hoofd. Ik moet er echt erg aan wennen hoor.
Hopelijk herkent Paul me nog als hij dinsdagochtend wakker wordt.

Als ik nu niet zo'n ellendige haarkleur van mezelf had, dan had ik het ook niet hoeven verven en dan had ik nu niet met zo'n donkere kop en vlekken in m'n gezicht gelopen. Boehoehoe, volgende keer dan misschien toch maar weer gewoon rood?