1 opgeruimde kinderkamer

Om maar eens met de buurvrouw te spreken, onze kinderkamer was net een Ausstallung! Ik ergerde me er al tijden te pletter aan, maar de kinderen waren zelfs met dreigementen niet zover te krijgen dat ze hun kamer opruimden.
Nu kon ik me dat goed voorstellen, want de puinhoop was verschrikkelijk.
Ik schrijf was, omdat ik me vandaag eens goed kwaad heb gemaakt.
Nadat de kids naar school waren en ik m'n kopje thee binnenhad, ben ik begonnen met de mega-klus.
Aan het einde van de ochtend was het dan zover, de kamer is keurig opgeruimd, de kledingkast ontdaan van overbodige zomerkleding en te kleine kleding, de bedden weer keurig opgemaakt, de vloer gezogen en gedweild. Het ziet er nu weer keurig uit (behalve onder Joris z'n bed, ssssssssst).
Nu heb ik dan ook de kinderen verteld dat ze elke avond alles weer net zo netjes moeten opruimen als het nu is, anders gaat de rest in een doos voor de arme kinderen en krijgen die het! (met dank aan de inzenders van dit soort ideeën, haha, ze krijgen het al benauwd bij de gedachte) Weggooien is bij mij namelijk geen optie bij goed speelgoed en dat weten ze, daar hoef ik echt niet mee aan te komen.

Vanmiddag samen met Sabine huiswerk gemaakt, terwijl Joris genoot van een heerlijk middagslaapje in z'n opgeruimde kamer.
Toen hij wakker werd, was Sabine net klaar met haar huiswerk en hebben we met z'n allen nog wat gedold en geknuffeld.
Tegen vier uur kwamen we op het idee dat we best nog wel even een sneeuwwandeling konden gaan maken. De sneeuw op de wegen is dan wel weggesmolten, maar de winterwandelweg ligt alweer klaar voor de komende gasten.
Onderweg lekker sneeuwballen naar mekaar gooien en even kijken bij de werkzaamheden voor de tunnel. Dat schiet al aardig op moet ik zeggen, maar ik hoop toch dat ze snel stoppen nu, want de winterwandelweg wordt zo wel heel erg kort als er middenin gebouwd wordt. Ook vraag ik me af hoe de loipe nu gaat lopen, want ook dat gebied wordt flink verbouwd op het moment. Maar goed, we zien wel, volgens de borden langs de weg zou de bouw per 10 december moeten stoppen.

Toen kregen we met z'n allen ontzettend zin in iets lekkers te eten. Paul kwam al aan met Turks. Oh man, dat hebben ze hier dus gewoon niet. Dat is echt jammer.
Na wat heen en weer gepraat besloten we met z'n allen dat we dan maar gingen gourmetten. Snel naar de Billa waar we gehakt, kipfilet, varkensschnitzel en worstjes insloegen. Nog wat komkommer, brood en sausjes erbij gekocht.
Thuis nog een blik lychees en een blik ananasstukjes opengemaakt, kruidenboter erbij gezocht, drankje erbij en wij maar smullen met z'n allen. Heeeeeeeerlijk.
We vonden dat we deze prachtige avondwandeling (wat een hoop kleuren grijs zijn er toch eigenlijk) wel mochten vieren dus weer een mooie gelegenheid om zomaar feestelijk te eten.

Met de stukjes overgebleven vlees nog snel een bouillonnetje gemaakt voor morgen. Dan maken we lettersoep (Buchstabensuppe) met stukjes vlees als voorafje of voor bij het brood. Altijd lekker vinden wij.
Natuurlijk hebben we ook weer de nodige hoeveelheid kaarsen opgebrand deze avond. Dat hoort er gewoon een beetje bij vind ik. Het is zo ontzettend gezellig met deze donkere avonden, kost een vermogen aan waxinelichtjes maar vooruit dat moet dan maar.

Binnenkort gaan we ook onze kerstboom kopen. We hoorden al van de buuv dat het hier gewoonte is om 'm pas de 23e 's avonds als de kinderen naar bed zijn op te tuigen, maar hier houdt dan toch mijn oostenrijker spelen op. Dat vind ik zo zonde van die mooie boom. De kinderen zijn ook blij verrast als er op de ochtend van de 24e ineens pakjes onder de boom blijken te liggen. Dan hoeft die boom niet ook ineens pas te staan.
Ik weet nog dat ik zelf als kind 1 van de leukste dingen juist het optuigen van de boom vond. Dat plezier gaan wij de kids echt niet ontnemen. Ook de buuv zag daar wel de logica van in.
Wij denken dat zij zich misschien nog wel aan ons aan gaat passen wat dat betreft.... :)