iedereen een heel gelukkig kerstfeest!

Vandaag alweer m'n tweede werkdag en het begint al te wennen. Ik zit alweer op mezelf te mopperen dat ik het werk 'nog steeds niet' onder de knie heb; mevrouw Widauer heeft volgens mij enigszins haar twijfels over mijn aanpak alhoewel ze ziet dat het wel werkt (ik word er een beetje kriegel van als ze zo achter me staat te draaien). Zij is heel erg vriendelijk tot het kruiperige af tegen d'r gasten en ik verkoop ze indien nodig gewoon een flinke dreun. En dat wil natuurlijk nog wel eens apart overkomen als je dat niet gewend bent. Volgens mij hebben de gasten er tot nog toe geen moeite mee, maar dat kan ook komen omdat ik hier voornamelijk met nederlanders te maken heb gehad. Die zijn al dolblij dat iemand ze in hun eigen taal aanspreekt en dat zij zich daarin goed verstaanbaar kunnen maken.

Paul heeft zich vandaag flink geweerd in zijn nieuwe baan als huisman (hihi), toen ik thuiskwam tussen de middag was er alweer een hele hoop opgeruimd en gepoetst en daar was (en ben) ik natuurlijk erg blij mee. Hij had voor tussen de middag ook heerlijk verse broodjes en chocolade croissants meegenomen en dat smaakte toch wel erg goed moet ik zeggen. Vanavond had hij een heerlijke bak lasagna gemaakt, waar ook de kinderen hun vingers bij opaten, dus ons kersteten was weer prima geslaagd. Voor het naar bed gaan van de kinderen eerst nog met z'n allen een kop thee gedronken met daarbij een schuimkrans en toen de kinderen fijn in bed.

Na een kwartier ofzo kwam Joris z'n bed uit omdat hij zo'n zere billen had. Waarop we hem gezegd hebben dat hij er dan maar even een zalfje op moest smeren. Dat doet hij altijd netjes zelf dus daarover hebben we niet eens meer nagedacht...... Tja, je voelt 'm natuurlijk al aankomen: Hij had het goede flesje niet kunnen vinden en toen maar de anti-muggen spuit gepakt. In plaats van op z'n billen had hij alleen op z'n ogen gericht en dat deed dus heeeeel erg pijn.
De tijd tussen zijn gil en mijn in de badkamer staan om z'n ogen met water uit te spoelen was om en nabij de 2 seconden. Het is dat het kraanwater nog heet was, anders was het nog sneller geweest.
Met een washandje heb ik steeds een hoop water over z'n oogjes uitgeknepen totdat hij duidelijk niet zoveel pijn meer had. Toen mocht hij voorzichtig z'n ogen droogdeppen en hebben we gecontroleerd wat hij nog kon zien. Gelukkig bleken z'n ogen het alletwee nog te doen, dus nadat z'n billen met het goede zalfje waren ingesmeerd (zalfje weer op kinderhoogte gezet), hebben we hem weer met een droge pyama in bed gelegd en nu ligt hij weer fijn te slapen.
Morgen nog even z'n oogjes controleren en dan is het wel weer oké.

Ik heb daarnet nog even een was gevouwen, wat spullen opgehangen, een was in de droger gedaan en een truienwas aangezet, dan kan Paul dat morgen weer verder verwerken en blijft ook het huis een beetje op orde.
Eerste kerstdag was voor ons prima in orde, Paul en ik gewerkt en de kinderen hebben heerlijk video gekeken en met hun nieuwe speelgoed gespeeld (had ik al verteld dat ik met Sabine ook nog haar nieuwe bordspel heb gespeeld?). Morgen komen opa Nanno en oma Gonnie weer hier dus dan wordt het ook zeker weer een goede dag.