En toen was het weer mooi weer

Vanochtend bij het opstaan, viel het meteen op.
De zon schijnt weer! Joepie, heerlijk hoor. In deze tijd van het jaar ook nog niet zo bloedverziekend heet dus dan ben ik er nog heel blij mee.
Daarom de kinderen meteen met de benenwagen naar school gebracht en samen naar huis gelopen.
Daar meteen de huishoudelijke bezigheden aangepakt. Per slot van rekening moeten die ook gebeuren en er moest op de camping ook nog het nodige burowerk gedaan worden. Om half tien was er gewassen, gevouwen, opgeruimd, gestreken, de tafelspitz voor vandaag zover klaar dat we tussen de middag alleen de gebakken aardappels en apfelkren nog moest fabrieken.
Toen snel door naar de camping, want werk is werk is weer een beetje extra centjes waarvan we dan weer iets leuks kunnen doen.

Er is vandaag veel tijd gaan zitten in het indelen van de plaatsen voor de winterkampeerders. We hebben een hele hoop zitten schuiven en doen voordat we het redelijk hadden. Morgen de hele zaak nogmaals controleren, want we willen natuurlijk niemand vergeten en dan gaan de brieven geproduceerd worden voor deze gasten. Met een uitdraai van het nieuwe campingplan erbij, waarop ingetekend wordt waar ze komen te staan.
We hebben ons best gedaan om iedereen van een aardig plekje te voorzien, maar het blijft moeilijk. En nee, ik ga het niet per email doorgeven aan wie dan ook. Jullie mogen geduldig wachten op ´de brief´ ;)

Paul is na het avondeten nog naar de camping geweest om daar een klus af te maken.
En ik heb zitten gieren van het lachen bij een weblog op de viva site. Tjonge jonge wat kunnen mensen het mekaar toch lastig maken. Nou ja, mocht je het willen lezen dan ga je maar naar de viva site. Goed voor uren leesplezier, haha.

Dan moet ik me er zo toch nog even toe zetten om te gaan strijken, want er ligt weer een stapel.