Muttertagsfest

Zoals elke ochtend ook nu weer snel iedereen z´n bed uit geschopt (nou ja, behalve Paul dan, want die was al uit bed) en gezorgd dat het zwikkie op school kwam.
Bij de peuterzaal nog moeten beloven dat ik naar het Muttertagsfest zou komen en toen snel door naar de camping. Er ligt nog een hoop werk, dus we gingen weer snel verder.
Eerst vegen, daarna weer harken en dat in een hoog tempo, want Christoph kwam met de maaimachine achter me aan.
Om iets over tienen kwam de maaimachine voor m´n neus met daarop de een of andere mafketel die op z´n horloge zat te wijzen. Oftewel, wegwezen jij.
Dus ik heb me snel verkleed, want in m´n werkkleding ga ik natuurlijk niet naar een feest en daarna snel met fototoestel en auto naar de pfarrhof.
Daar aangekomen staarden 4 heerlijke taarten mij aan:


Ook een prachtig gedekte tafel:


Toen kwamen alle kinderen het podium op:

En natuurlijk duurde het een eeuwigheid voordat ze allemaal op hun plek stonden, maar toen werd er een prachtig gedicht voorgedragen over moeders en dat het maar goed is dat ze zo van koken, wassen, strijken en meer van dat soort ellende houden, hahaha. Ook nog een gedicht over een iemand of iets (dat heb ik gemist) die in z´n slaap een muis had ingeslikt. Met natuurlijk de daarbijbehorende bewegingen:


Daarna mochten we aan de lange tafel gaan zitten en kregen we allemaal heerlijk een stuk taart (en wie meer wilde mocht meer) en was er koffie en limonade.

Deze laatste foto is van de hand van Joris en ook de volgende van een roodverbrande dame heeft hij gemaakt:


Diezelfde dame vond dat we om half twaalf weer terug naar de camping moesten, want er lag nog een hoop werk te wachten. Iets voor twaalf uur belde Christoph of ik al weer aan de slag ging. Gezegd dat ik nog even een broodje naar binnen zou mikken en dan weer aan de slag zou gaan. Zo gezegd zo gedaan. Snel weer de werkkleding aan en aan de slag. Om drie uur had ik het ff helemaal gehad en ging richting het buro om even te gaan zitten om wat te drinken. Precies op dat moment kwam Christoph ook aanlopen en vroeg of ik ff boodschappen wilde doen.
Hij drinkt namelijk al weken mijn limonade op die ik meeneem naar het buro en hij had beloofd dat hij ook een keer wat zou verzorgen. Nou ja, hij bedoelde dus betalen, want de rest mocht ik doen.
Dus geld mee, pick up mee en naar Kirchberg gereden. Joris is meegegaan, want die wilde ook wel in Christoph z´n auto rijden.
Joris en mamma dus snel even inkopen gedaan en na een klein uurtje waren we weer terug. Tja, ik mocht niet te hard rijden met de pick up. `Denk eraan, het is geen renault Clio` kreeg ik te horen voordat ik wegging.
Daarna nog een uur geharkt en troep opgeruimd en daarna naar het buro.
Nog een praatje gemaakt met pa Widauer die langskwam. Hij vertelde al (had ik ook al van anderen gehoord) dat het de bedoeling is dat het werk bij de camping net voor de winter klaar is. Zou wel mooi wezen, want dat betekent dat de mensen die van hun plekken moesten er komend voorjaar weer zouden kunnen staan. Maar goed, eerst zien, dan geloven in dit geval.
Daar nog mensen een plekje gewezen en vervolgens nog de inrit geveegd, want door het grasmaaien was het ook daar weer een rotzooi geworden.

Paul had vanochtend eerst een klant en is daarna doorgegaan naar de camping om z´n ouders te helpen met de nieuwe caravan. Daar zijn ze de hele dag mee bezig geweest en vanavond tegen een uur of acht stond de nieuwe caravan op z´n plek, waterpas en al.
Ik was ondertussen al met de kinderen naar huis gegaan, want vooral Joris was doodop. Die liep continu te vragen wanneer hij nu eindelijk eens naar bed mocht.

Nu kan ik me daar iets bij voorstellen, want ik ben ook aardig moe en morgen gaan we gewoon weer verder met hetzelfde werk (bleeeegh ik heb er geen zin meer in, maar wat moet dat moet).

En nu, nu onweert het: