Ik voel me net een tuinman

Want vanochtend om 8 uur stond ik alweer op de wei met m´n hark en m´n kruiwagen. Stenen verwijderen natuurlijk, want er moet gras gemaaid worden! En er ligt nogal wat gras op de camping, aaargh en een berg stenen op dat nieuwe stuk, pfoei!

Ook werd er natuurlijk weer vreselijk hard gegraven door de mannen van de wegenbouw. Daar heb ik vandaag dan ook maar weer eens wat foto´s van gemaakt.


Er is ook al een leuk gaatje gegraven, dat gaat nog wat worden straks:


En nog eentje genomen vanaf het voetbalveld:


Nu moet ik zeggen dat ik na 3 1/2 uur harken het wel weer had gehad en blij was dat ik weer naar huis mocht.
Natuurlijk ook wel weer gelachen. Op een bepaald moment ging ik pal voor de maaimachine staan, waarop Christoph om me heen stuurt en vervolgens een scherpe bocht maakt waardoor ik precies achter de machine kom te staan. En laat de bak om het gras op te vangen daar nu niet meer op zitten.......oftwel ik zag er uit als een grasvrouwtje ;) Tja, wie de bal kaatst kan ´m nu eenmaal terug verwachten, haha.

Paul had ondertussen weer als fantastische echtgenoot zijnde voor een zalig middagmaal gezorgd. Aardappeltjes uit de oven overgoten met olijfolie en bestrooid met paprikapoeder en zout. Daarbij voor de liefhebbers een witlofsalade en voor mij broccoli met kaassaus. Stukjes varkensschnitzel erbij en wij zaten te smullen.

Om twee uur was ik weer terug op de camping om daar meteen weer verder te gaan met harken en opruimwerkzaamheden. Tja, het moet nu eenmaal gedaan worden.
Zo rond half vier kwamen Nanno en Gonnie weer aan met Ruud en Meity. De nieuwe caravan van m´n schoonouders gaat nu overgezet worden dus daar zijn wel wat handjes voor nodig. Ik kreeg van Christoph meteen een uur vrij, want (zo zei hij) je moet natuurlijk wel even wat met je schoonfamilie gaan drinken, dan doe je om vijf uur het buro maar weer open.
Ondertussen waren ook Paul en de kinderen gekomen en die hadden een verrassing mee. Onze nieuwe fotocamera. Natuurlijk meteen foto´s gemaakt en de twee leukste zijn toch echt van de kinderen.
Een hele mooie van Sabine:

En een gekke van Joris:


Paul was ondertussen met de mannen hard begonnen met het ontruimen en afbreken van de tent. Het eerste deel is ondertussen gedaan.
Van de mensen van Ben Eilers kregen we ook al het stuk dat we nodig hadden voor het winterdak van andere mensen op de camping. Die gaan we van het weekend ook proberen er op te zetten. Mocht het niet lukken dan helpen de mannen van Eilers ons komende week even verder, want dan zijn ze weer terug.

Verder zou ik het een en ander gaan vegen, maar daar kwam natuurlijk weer van alles tussen. Nog even de werkzaamheden voor morgen met Christoph doorgesproken, waarna zijn werkdag er op zat en ik nog even de zooi voor het buro opgeveegd heb, want dat zag er ook niet meer uit.
Toen nog gezellig bij de schoonfamilie zitten kletsen en tegen zeven uur snel naar huis, want we moesten natuurlijk nog eten, er kwam nog een klant van Paul langs en de kinderen moesten ook nog een beetje op tijd in bed liggen, dus dat was ook nog even doorwerken.

Nu staat de wasmachine alweer flink te draaien om alle kleding die ik (en Joris) vandaag weer vies heb weten te maken weer snel schoon te krijgen. Ik draag nu eenmaal graag een bepaalde zwarte joggingbroek bij het werken buiten dus die wil ik weer snel schoon hebben voor morgen.