grumbel

Het is gewoon niet eerlijk. Zondag, het zou mooi weer worden in de loop van de middag dus wij hadden eigenlijk een middagje bergwandelen geplanned met de kids. Blijft het potdikkie gewoon tot half vijf regenen!

Bah, het is niet eerlijk.
Om twee uur zijn we naar de camping gereden, want Paul had daar een afspraak met een klant. De kinderen en ik zijn gezellig naar opa en oma gegaan.
Opa en Ruud waren samen bezig met proberen de satelliet weer een de praat te krijgen en het is ze gelukt! Supergoed. Paul had ondertussen zo´n hekel aan het ding gekregen dat hij er niet meer aan wilde beginnen.
Toen lekker naar de film: ook honden gaan naar de hemel, gekeken. Met in de hoofdrol Barry Hay. Die film hebben wij al jaren in ons bezit en het blijft gewoon een prachtverhaal. Daardoor ging de tijd gelukkig lekker snel.

Toen het om half vijf ophield met regenen, zijn Paul en ik lekker een stukje wezen lopen en ook de kinderen zijn buiten gaan spelen.
Iets na vijf uur ben ik naar het buro gegaan waar Christoph vandaag dienst draaide. Er waren nog een aantal zaken waarvan ik graag op de hoogte gesteld wilde worden, dus dan ga ik zelf maar langs. Uiteindelijk om tien over zes pas naar huis gegaan, want het werd nogal een werkbespreking.
Natuurlijk vond chef het nogal nodig om mij te gaan lopen etteren en mij de schuld te geven van allerlei zaken die hij zelf fout had gedaan of die we gewoon niet goed naar mekaar gecommuniceerd hadden in de stressperiode die achter ons ligt. Toen werd ik dus even boos op ´m en wilde mijn sleutels al gaan inleveren. Nog even duidelijk gesteld dat ik hier wel in m´n vrije tijd stond en dat ik wel meer zaken in m´n vrije tijd heb gedaan en dat het dan natuurlijk niet erg leuk is dat hij zo onaardig tegen me doet.

Maar goed, morgen ligt er weer een berg administratie op me te wachten waaraan ik mag gaan werken als ik zin heb. Hij riep eerst al morgenvroeg, dus toen ik vroeg of hij met vroeg 8 uur, 9 uur of weet ik veel hoe laat bedoelde, zei hij al dat het niet uitmaakt, dat ik maar moet kijken wanneer ik puf heb.
Hij kan wel lief zijn hoor, alleen vergeet ´ie dat wel eens.

Daarna met z´n viertjes semmeltjes gehaald (we hebben de laatste tijd geen zin in ´gewoon´ brood en we kunnen het betalen dus.....) en thuis weer heerlijk gegeten.
De kinderen nog even gewezen op het feit dat we de huiskamer toch wel graag een beetje fatselijk willen houden en dat ze dus hun zooi op moeten ruimen.
Om kwart over zeven de kids weer in bed gemikt, want ze waren weer moe. Toen nog even naar een bouwprogramma gekeken. In Duitsland zijn ze bezig met het bouwen van een molen en dat is leuk om zo nu en dan eens te zien. Waanzinnige high-tech snufjes in het hele gebouw verwerkt, erg leuk.

Dan nu weer lekker verder met m´n glaasje sekt en een beetje computer spelen.