In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, augustus 15, 2006

feestdag 3

Na het werk snel naar het dorp gelopen om de optocht te zien. De kapellen waren onderweg naar Hotel Reitlwirt, het officiële startpunt.
Toen ze voorbij waren, zijn Paul en ik richting kerk gaan lopen omdat we vanaf daaruit de optocht wilden zien. Ondertussen hadden we dorst gekregen en daar Massimo alweer open was daar even een colaatje gehaald en daar voor de deur opgedronken.
Erg mooi plekje om te kijken.
Op een bepaald moment kwam er een oude brandweerwagen voorbij en die spoot alles en iedereen nat. Ik was aardig nat en Claudia liep te mopperen dat ze nu verdikkie weer moest gaan poetsen terwijl ze dat net had gedaan (en ze heeft er net zo´n hekel aan als ik). Toen is Massimo een trekkertje en een doek gaan halen en heeft hij de boel weer droog getrokken.

Na de optocht zijn we achter het hele spul aangelopen naar de feesttent. Onderweg ook weer onze vrienden van de camping tegengekomen en daar gezellig mee gaan feesten. We kwamen tegen een uur of twaalf, half 1 bij de feesttent aan en zijn daar meteen eten gaan halen. Spritzer en bier erbij en wij konden beginnen. Even een rustig hoekje opgezocht en daar staan eten.
Ook onze vrienden uit het dorp kwamen weer, dus ook die even gedag gezegd. Natuurlijk moesten we ook weer met alles en iedereen handen schudden en praten en natuurlijk bleven de drankjes ook komen.
Als je bedenkt dat ik om 4 uur weer in het buro moest zijn en ik al aardig wat schnaps en spritzers ophad, dan kun je je misschien voorstellen dat ik er om een uur of 3 een sms-je aan waagde of Christoph misschien burodienst wilde draaien.
Gelukkig voor mij wilde hij dat wel, hij wilde in ruil daarvoor alleen wel een gebraden kippetje. Dat gingen wij wel even regelen....
Niet dus! Alle 1350 (hele) kippen waren al verkocht! En dat in ongeveer 3,5 uur tijd. Dat was dus even flink balen, maar goed, we konden er niets aan doen.
Daarna gezellig naar de schnapsbar gegaan en daar gezellig verder staan kletsen. Op een bepaald moment begon het ineens te gieten en stonden er op bepaalde plaatsen in de tent mooie plassen.
Tegen zes uur gingen onze vrienden weer terug naar de camping, Paul zat ondertussen bij mensen te praten en ik heb ook nog even met Kevin zitten praten.
Daarna nog even aangeschoven bij de mensen van het toneelgezelschap, maar daar waren we redelijk snel uitgepraat. Het liep tegen zevenen en Paul had geen zin meer, dus zijn we naar huis gegaan.

Thuis ben ik in bed gestort en er pas de volgende ochtend om 7 uur weer uitgekomen. Ik geloof dat ik een ietsie pietsie teveel en door elkaar gedronken had. Nu hoorden we later dat er meer mensen waren die hetzelfde probleem hadden. Tja, 3 dagen feesten gaan nu eenmaal niet in je koude kleren zitten.

Maandagochtend weer 2 uurtjes buro gedraaid en nog een uurtje wat buitenwerk gedaan (in de stromende regen, maar ja ik wilde het persé af hebben) en de rest van de dag kreeg ik vrij van Christoph.
Van die rest heb ik ook maar weer weinig gemerkt, want tja, moe hè. ´s Avonds nog even een frikandelletje gehaald bij Ton en Anneke en daar ook nog even over het feest nagepraat. Vriendin belde op dat we niet bij haar langs konden komen om het boek over Wenen op te halen, want ze was vergeten dat ze al een afspraak had staan voor de maandagavond, maar haar man was wel zo lief geweest om het boek bij ons voor de deur te leggen.
Paul had namelijk met onze campingvrienden afgesproken dat hij met hun op woensdag naar Wenen zou gaan en dan is zo´n boek wel handig.

Vanochtend ben ik weer vrolijk naar m´n werk gegaan. Was erg melig en heb lekker gek lopen doen met Christoph. Ook nog even serieus over het een en ander gepraat met de afspraak dat we mekaar vanmiddag wel weer zouden zien.
Daarna nog een vreselijk melige sms-correspondentie met mekaar gehad (we hadden hem goddelijke chef gedoopt, hihi en ik zijn nederige medewerkster), waarbij de overdrevenheden over en weer gingen. Vreselijk gelachen moet ik zeggen.
Daarna belde hij op om te zeggen dat ik morgen en overmorgen vrij ben. ´de kinderen zijn nu in nederland, dus dan moet jij het er maar eens lekker van nemen´. Dus even met Paul overlegd en wij gaan de komende twee dagen naar Wenen!

Vanmiddag eerst nog even met Paul naar een klant gefietst, waarna Paul naar de klant ging en ik nog even verder fietste. Daarna heerlijk bij een beekje gaan zitten, waar ik heerlijk weg heb zitten dromen.
Paul kwam daar even later ook langs, waarna we nog even hebben zitten praten.
Om 4 uur weer aan de slag gegaan op de camping tot zes uur.
Toen nog even heel snel de dag van morgen doorgenomen en administratie in het sporthotel afgegeven.

Nu zijn we bezig met de was om te zorgen dat we morgen ook nog iets hebben om aan te trekken en dan kunnen wij lekker Wenen onveilig gaan maken.