In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

maandag, september 04, 2006

en weer een paar dagen in 1

Het is toch wat. Of ik kom blogger niet op, of ik heb het gewoonweg te druk om achter de pc te gaan zitten.
Nu zit ik eigenlijk ook al in m´n reservetijd voor vandaag, maar toch maar even snel een stukje.

Vrijdag en zaterdag weer 2 volle dagen gedraaid op de camping. Tja, ik wil gewoon de werkplaats klaar hebben en daar gaat zo verrekte veel tijd inzitten. Ben dan ook nog niet klaar, maar al wel een heeeeeel eind.

Zondagochtend een uurtje burodienst gedraaid waarbij ik ook maar weer eens gepoetst heb (jakkes) en het eigenlijk gewoon best druk heb gehad.
Daarna zijn we met z´n viertjes naar Schloss Kufstein gegaan. We hadden nog een vrijkaartje en we vinden het daar mooi. Het weer was niet goed genoeg om de berg op te gaan (vonden wij) en we wilden ons 14-jarige huwelijk niet helemaal voorbij laten gaan zonder iets leuks te doen.
Tja, 14 jaar getrouwd alweer, mensen wat gaat dat snel.
Ik loop natuurlijk te grappen dat ik snel op zoek moet naar een andere vent, maar eerlijk......nee hoor, ik hou nog veel te veel van m´n liefste.

Tussen 5 en 6 weer een druk uurtje in het buro gehad en vervolgens met z´n vieren naar Leitenhof om daar de nieuwe pachters eens uit te proberen.
Het eten was er prima, het was alleen erg jammer dat wij de enige klanten waren. Dat is toch altijd wat minder qua ambiance.

Vanochtend mocht ik dan eindelijk uitslapen! Ik heb van Christoph voorlopig deze week vrijgekregen (behalve het weekend natuurlijk zoals altijd) en daar morgen de school van Joris pas begint, heb ik heerlijk tot een uur of 9 in bed liggen stinken. Zaaaaaaalig moet ik zeggen.
Joris kwam er ook pas om kwart voor negen bijliggen dus ik heb echt uit kunnen slapen. Paul moest tegen die tijd weg, want die had een aantal afspraken in Kitzbühel staan. Die hebben we tot 3 uur ook niet meer gezien.

Zelf heb ik er eerst voor gezorgd dat de wasmachine en droger weer een de slag konden en daarna de kinderen in de kleren geroepen om opa te gaan feliciteren. Eerst konden we niemand vinden, maar Sabine zag opa en oma in de auto bij het toiletgebouw. Wij daarnaartoe, maar ze zagen ons niet en reden weg. Kinderen natuurlijk teleurgesteld, maar ik had een idee welke kant ze op waren gegaan dus snel die kant op gefietst. Daar opa even snel gefeliciteerd, want ze moesten nog boodschappen doen.
Christoph dacht al dat we op de camping waren omdat ik hem zo ontzettend miste, maar helaas pindakaas daar had hij toch echt pech, hahaha.

Toen het dorp in om voor de kinderen gymschoenen en voor Sabine gymkleding te kopen. Tja, dat moet ook allemaal weer klaar zijn natuurlijk voor het komende schooljaar. Ook nog even bij de Schlecker langs voor haarkleurspul voor mamma en haarelastiekjes voor Sabine, ondertussen bedacht dat de kinders ook weer nieuwe tandenborstels moesten en met een tas vol aankopen weer naar huis gegaan.
Daar heb ik me op het opruimen van een deel van de puin hierzo gestort. Jongens jongens, afgelopen week was er alweer een bom ontploft en wegens drukke werkzaamheden van P&P was er ook niets opgeruimd! Dit opruimen heb ik tot half vier volgehouden, toen was het weer genoeg.
Met de kinders naar de Billa gegaan om fruit te halen voor morgen op school en nog wat lekkers voor opa.

Daarna opa z´n verjaardag nog gevierd en daar blijven eten. Na het eten maar weer snel naar huis, want per slot van rekening gaat de eerste morgen alweer naar school.
Daar zit ook nog een verhaal aan vast, want Joris is bij z´n vriendjes weggehaald en daar zijn de ouders van Jan en wij het niet mee eens. Maar ja, probeer maar eens een schoolhoofd te pakken te krijgen, die niet op het werk is.... Ze is morgen pas voor het eerst bereikbaar. Paul en Heike (moeder van Jan) gaan kijken of ze samen met de juf een oplossing kunnen vinden, want zomaar 2 boezemvrienden uit mekaar halen is natuurlijk helemaal niet goed. We hopen maar dat ze een beetje flexibel kunnen handelen daar op school, alhoewel ik het ergste vrees.

Nadat de kinderen in bed zijn gegaan, ben ik begonnen met het maken van poppetjes voor bij de taart voor Christoph. Dat is een flink werk, ik heb nu genoeg voor 3 stuks en daar moet ik morgen mee verder. Heb per slot van rekening nog nooit een naaktmodel gemaakt en dat lijkt me ook vrij lastig. Normaalgesproken kun je de overgangsnaden bedekken met ´kleding´, maar dat is nu natuurlijk onmogelijk. Pfff, wat heb ik mezelf op de hals gehaald.
Maar leuk vind ik het wel, is alweer lang terug dat ik taart gedecoreerd heb.