Heb ik m´n camera mee...

vergeet ik foto´s te maken. Zucht.

Om half acht stond ik alweer ruim op de camping, had de broodjes gehaald en de controleronde gereden, omdat het woensdag is, kon ik weer aan de slag om het karton klaar te leggen om opgehaald te worden.
Dit keer gelukkig maar 2 dozen uit de container moeten halen. De rest had Ton al gedaan of hadden de mensen er dit keer niet ingegooid.

In het buro weer hard aan de slag met het verwerken van de stroomstanden die ik had opgenomen. Ondertussen ook nog wat mensen langs gehad en natuurlijk Christoph die het erg nodig vond om vervelend te doen terwijl ik nog moe was. Ik heb ´m op een bepaald moment gevraagd om alsjeblieft weg te gaan, ik vond hem echt irritant.
Om 10 uur weer gewapend met pen, papier en etiketten op weg gegaan naar het laatste deel van de camping waar ik stroomstanden af moest lezen. Met wat kleine tussenstopjes waarbij ik mensen moest helpen en met Christoph nog even volgende week heb doorgesproken, was ik om 12 uur klaar.
Paul had ondertussen voor ons van die lekkere belegde broodjes bij de Billa gehaald, maar hij werd zelf na een kwartier door een klant gebeld of hij alsjeblieft langs kon komen. Dat was dus snel het broodje naar binnen proppen en wegwezen.
Zelf ben ik om half 1 alweer begonnen met stenen rapen op de wei. Er was nog een stuk nieuwbouw waar veel stenen lagen en waar Christoph vandaag graag wilde maaien. Eerst gezellig met Joris bezig geweest en daarna nog een tijd alleen.
Ik had alleen niet helemaal goed gewerkt, want ik had naderhand vreselijk pijn in m´n rug.
Toen ik de stenen zo goed en kwaad als het ging opgeruimd had, ben ik weer naar het buro gegaan om de standen te verwerken. We willen het eind van de week helemaal verwerkt hebben en dat is flink doorwerken als je zo´n 400 standen (stroom en gas) op hebt genomen.
Christoph kwam op een bepaald moment ook alweer vragen of ik kwam vegen, maar dat heb ik vandaag geweigerd vanwege de pijn in m´n rug. Gelukkig kwam Ton om te helpen en Kevin even later ook.

Om vijf uur was het buro weer officieel open en kwamen er weer heel wat mensen langs toen ik door Christoph werd gebeld. Totaal in paniek want hij was z´n sleutelbos verloren. Dus ik heb beloofd dat ik zogauw ik tijd had zou gaan zoeken. Ton kwam even later ook aanlopen om te vragen waar hij moest beginnen met zoeken en zo zijn we met z´n allen gaan zoeken.
Ik heb ook alle gasten gevraagd om te kijken of ze de sleutels ergens zagen liggen. Per slot van rekening zie je met z´n allen meer dan alleen. We konden die dingen alleen nergens vinden en dat is vreemd met een hele bos.
Totdat ik voor de zoveelste keer in de buurt kwam van de stroomkast waar hij als laatste de sleutels had gebruikt. Degene die daar met de caravan staat, zei dat ze daar een kapotte sleutel op hun terras hadden gevonden..... Toen begonnen er bij mij allemaal lampjes te flikkeren dus gevraagd of ik dat stuk nog kon zien. Gelukkig lag het er nog en het was een sleutel van de camping. Dus verder gekeken met een aantal mensen en binnen no-time hadden we nog veel meer stukken gevonden.
Snel Christoph opgepiept en zoveel mogelijk sleutelstukken bij mekaar gezocht. Dan zie je ook weer wat een aardige mensen er allemaal zijn want iedereen helpt gewoon meteen.

Grote opluchting bij Christoph en mijzelf, want we hadden al visioenen dat we tot vanavond laat aan het zoeken zouden zijn. Ik had al tegen ´m gezegd dat we natuurlijk net zolang zouden zoeken totdat we ze gevonden hadden.
Zo kwam een werkdag van goed 10 uur aan z´n einde!

Eind goed al goed en zo gingen we rond iets over half zeven met de campingvrienden richting Massimo om hun laatste avond hier te vieren. Helaas moeten ze weer richting huis, maar ja dat mag na 5 weken natuurlijk ook wel eens :)
Daar weer heerlijk gegeten en de kinderen hebben ook nog fijn in het speeltuintje van de Kindergarten gespeeld.
Thuis mochten ze nog even spelen, maar Joris had het helemaal gehad dus die heb ik in mijn bed gelegd zodat hij kon slapen.
Sabine ook naar bed gestuurd, waar ze nog wel even mocht spelen.
Even later gingen onze vrienden ook naar de caravan en wij naar bed.

Helaas kon ik dus niet slapen, dus ben er maar weer uitgegaan.
Ach, zo komt er toch nog een blogje uit vandaag.