kreun

Zaterdag begon lekker met een kleine controleronde op de camping en daarna zijn we met z´n allen de berg opgegaan.
Lekker met de lift omhoog en daarna via de Brantlalm onder de Bubble Expresslift door naar de Jochstube gelopen. Een wandeling van een goede anderhalf uur. Wij hadden gekozen voor het avontuurlijke en daarmee moeilijke pad. Dat hebben we ook geweten. We waren vrij moe toen we boven aankwamen en dan hadden we toch een aantal keer een rustpauze ingelast.
De tocht is wel fantastisch om te lopen, het uitzicht is magnifiek.

Tegen half drie zijn we weer rustig terug gaan lopen. Dit keer via het makkelijke pad. Dat beviel vooral de kinders veel beter :)
Toen nog even wat gedronken bij de skiwelthütte, waar de kinderen ook nog even op de trampoline mochten springen.
Daarna weer snel naar beneden, want ik had om 5 uur weer burodienst.
De kinderen zijn lekker in de speeltuin bij de camping gaan spelen en Paul is naar het voetbalveld gegaan, want we waren uitgenodigd om te komen kijken bij de wedstrijd van het 1e elftal van Brixen.
Zelf ben ik er uiteindelijk niet langer dan een half uurtje geweest, want Joris was om 7 uur niet meer te houden. Groot gejank dus ik ben met de kinderen naar huis gereden.
Om acht uur ging Paul richting camping (vanaf het voetbalveld) en ik met de auto ook die kant op om onze oppas op te halen. We hadden namelijk ook afgesproken dat we met wat mensen zouden gaan nadrinken. Alleen waren we vergeten te vragen waar. Dus wij zaten volgens de afspraak van een week daarvoor in de Kegelstüberl, maar daar was niemand. Even snel wat gegeten en vervolgens door naar Tresor.
Dat bestaat een jaar en dat werd gevierd. En daar wij daar inmiddels ook enigszins tot de stamgasten gerekend kunnen worden, moesten wij er natuurlijk ook heen.

Daar kwamen we vriendin Monika tegen en natuurlijk weer allerlei anderen en uiteindelijk kwamen ook de mannen met wie we hadden afgesproken langswaaien.
Erg gezellig weer.
Ontzettend leuk met allerlei bekenden staan ouwedeuren en toen was het ineens 3 uur. Toch maar eens op huis aangegaan, want vanochtend moest ik natuurlijk om negen uur weer fris en fruitig op de camping zijn. Nou ja, ik ben er dus wel, maar echt fris en fruitig ben ik niet. Gelukkig ook geen vreselijke kater dus ik heb alle gasten fatsoenlijk te woord kunnen staan.

Zodadelijk het buro weer dichtmikken en dan thuis maar eens wat gaan ontbijten... Op 1 beschuitje met kaas red ik het niet zo lang.