Drie dagen

waarin de camping een heel ander aanzien heeft gekregen (en Petra is vergeten om haar fototoestel mee te nemen...)
Het begon donderdagochtend toen ik na een kwartier burodienst maar heb opgebeld of Christoph over wilde nemen, want ik was zo ziek als een hondje.
Gelukkig kon dat en was Paul zo lief om me weer op te komen halen, want ik wist van voor echt niet meer dat ik van achteren leefde.

Door mijn liefste echtgenoot meteen in bed gemikt en hij heeft ervoor gezorgd dat Joris ook weer tijdig thuis was.
Paul had namelijk om 12 uur afgesproken om mee te gaan helpen bomen zagen op de camping.
De familie Widauer had namelijk bedacht dat we het bomenbestand eens flink onder handen zouden nemen. En dat was maar goed ook, want er zijn een hoop bomen omgezaagd die van binnen al helemaal aan het rotten waren. Van buiten niet te zien, maar poeh wat waren ze slecht.

Omdat de mannen echt hard bezig waren, ben ik ´s middags ziek en al naar de camping gegaan om burodienst te draaien. Wel redelijk wat werk, maar gelukkig niet al te druk zodat ik de middag door kon komen. Het was niet makkelijk moet ik zeggen, maar goed, ze waren erg blij met me.
Na de dienst nog blijven kijken bij het werk en vervolgens door moeder Widauer uitgenodigd om met z´n viertjes in het hotel te komen eten (wel in de keuken natuurlijk, want daar eet de familie nu eenmaal). Ze vond het te laat om nog te moeten koken en dat vonden wij weer erg lief.

Vrijdagochtend gewoon weer om 8 uur aanwezig. Ziek zijn is leuk, maar niet als er zoveel werk ligt. De mannen waren weer met z´n allen aan de slag en na het burowerk ben ik ook gaan helpen met het opstapelen van de takken, aanharken en wat er nog meer gedaan moest worden. Al met al een lange dag. Aan het eind bleek ik er 10 uur op te hebben zitten.
Paul en ik zijn ´s avonds nog even 2 uurtjes wat gaan drinken, hebben nog genoten van een prachtige sterrenhemel (we waren naar Aschau bij Kirchberg gereden) en daarna weer snel naar bed.

De camping is ineens een heel stuk lichter geworden. Aan de ene kant heel erg mooi om te zien, aan de andere kant mis ik wel een hoop bomen hoor. Maar de meeste mensen zijn toch erg blij met het feit dat ze meer licht in hun caravan hebben.

Vanochtend ook weer vroeg op, want de broodjes moeten nu eenmaal om 8 uur in het buro zijn en daarna met de kinderen appels van de bomen gaan schudden en verzamelen. Komende week komt als het goed is iemand om de appelbomen eens flink onder handen te nemen en de kok van het sporthotel wilde de appels graag hebben om compote van te maken. Nou ja, ok dan. De kinderen hebben het zo´n anderhalf uur volgehouden en gingen toen lekker spelen. Ze hadden weer een nieuwe vriendin gevonden en tja, dan is appels rapen toch ineens minder leuk.

Vanmiddag erg druk gehad in het buro, heel veel mensen komen langs en ook een hoop zijn zacht gezegd niet zo blij met het feit dat ze aansluitkosten moeten betalen voor riool. Het is ook een onduidelijke regeling moet ik zeggen en ik heb ook nog geen echt goede reden gehoord waarom het betaald moet worden (want aansluiten moeten ze zelf doen), maar het is nu eenmaal zo. Natuurlijk vindt iedereen dat de meest onzinnige opmerking die er is, maar het is hetgene wat mij door de directie verteld wordt en dan kan ik niet veel meer vrees ik.

De kinderen liggen nu weer in bed na een heerlijke dag buiten spelen met vriendjes, Paul is alvast naar Tresor en ik ga er straks achteraan als de kinderen slapen.
Nu maar kijken wie er morgenochtend dienst heeft, maar ik vrees dat ik het antwoord al weet....