In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, oktober 12, 2006

poetsen

Gister even geen blogje wegens algehele malaise. Gisteren het grootste deel van de dag op de camping bezig geweest met poetsen. Ik liep me namelijk suf te ergeren aan het feit dat de borden, kasten van de brandblussers en een heel aantal stroomkasten er gewoon absoluut niet uitzagen. Jakkes. Dus toen ik dat tegen Christoph riep, zegt ´ie tegen me. Wat houdt je tegen? Pak een emmer en maak schoon die hap.
Dus daar heb ik op gestort.
Ook nog een hele tijd de ladder vast staan houden waarop Christoph stond te werken. Het was een stukje waar het asfalt scheef is, dus als je op de ladder staat, klapper je continu heen en weer. Vrij zwaar werk, want je staat de ladder echt continu tegen te houden en dat wordt na verloop van tijd wel zwaar. Dat heeft een hele zware wissel op me getrokken, want tegen half vijf kon ik bijna niet meer voor of achteruit. Nog wel tussen 5 en 6 burodienst gedraaid, hoefde niet, maar wilde ik zelf graag. Gelukkig kwam Paul me ophalen met de auto, want naar huis lopen ging echt niet meer.
Thuisgekomen alleen nog gegeten en vervolgens op bed gestort.

Na een goede nacht slaap, ging het vanochtend gelukkig weer goed. Dus weer lekker aan de slag, eerst nog wat buiten gedaan vervolgens weer buro. Na de burodienst samen met Christoph de wei op om daar de laatste plaatsen uit te meten. Dat leverde natuurlijk weer meteen gemopper op, want de hoekplaats is een vreselijk moeilijke plaats om uit te meten omdat daar ook de weg in een bocht gaat. Maar goed, na veel gemopper, gepraat en gedoe kwamen we er natuurlijk weer uit. En dan gaat het ineens weer heel snel.
Daarna ben ik nog bijna een uur bezig geweest met het netjes opbinden van 2 stroomkabels. Dat hadden we niet netjes genoeg gedaan naar meneer z´n zin dus dat mocht ik nu gaan oplossen.

Tussen de middag weer door Paul opgehaald. Snel Joris uit school gehaald, maar Sabine was nergens te bekennen. We begrepen er niets van, maar goed, Paul heeft Joris en mij thuis afgezet, zodat ik het eten af kon maken dat hij al vrijwel klaar had. Hij is ondertussen weer terug gegaan zodat we Sabine konden ophalen.
Paul kon Sabine niet vinden, maar die kwam dan ook ineens weer binnenvallen. Ze had een achterom weggetje genomen.....tja dan zie je d´r niet.
Toen we net aan tafel zaten, begon ineens m´n telefoon te piepen. Melding: Sabine heeft vanmiddag kookles. Zoooooooo, was ik blij dat ik dat had ingeprogrammeerd, want dat waren we anders zeker vergeten.

Sabine had de les op zich wel leuk gevonden, ware het niet dat ze zo slecht voor zichzelf kan opkomen. Daardoor had ze zich door het meisje met wie ze samen moest werken laten verdringen en dat vond ze dan weer helemaal niet leuk.
Wat ook niet leuk is, is dat ze op school totaal niet opletten of de kinderen wel eerlijk delen. Iedereen mag namelijk iets meenemen van wat er gemaakt is, maar omdat de andere kinderen al zoveel hadden genomen, was er voor Sabine niets meer over. Daar is ze dan weer heel verdrietig over. Heel begrijpelijk en ik vind het ook heel slecht dat daar zo slecht op gelet wordt.
Sowieso een slechte dag voor Sabientje vandaag. Haar huiswerk wilde ook al niet lukken, waardoor ze volkomen van slag aan het huiswerk maken was toen ik vanmiddag na het werk thuiskwam. Hele dikke tranen huilen omdat het allemaal maar niet wilde lukken, dat is dan zo moeilijk. Uiteindelijk tot half negen vanavond samen bezig geweest om te zorgen dat het huiswerk afkwam. Wel heeft ze van ons na het eten eerst nog even een spelletje op de X-box mogen doen om te zorgen dat ze de spanning wat uit haar lijf kreeg. Ze kreeg namelijk helemaal niets meer voor mekaar.

Zelf ben ik vanmiddag ook weer heel hard aan de poets geweest op de camping. Gisteren de helft en vandaag de rest. Eind van de dag kwam ik er helaas achter dat ik nog wat ben vergeten maar goed, dat komt dan morgen wel, dat is echt nog maar heel weinig.
Morgen ook nog maaimachines poetsen, dan kunnen die ook opgeborgen worden voor de winter. We hebben de garages namelijk hard nodig voor onze winterspullen. Tja dat krijg je met een machinepark waar je U tegen zegt. Maar daardoor kunnen we het van de winter waarschijnlijk wel voor het grootste deel met z´n tweetjes aan.
Morgen dus nog voorbereidingen en dan komen zaterdag de eerste wintergasten weer. Ben benieuwd hoe dat gaat lopen, dat heb ik per slot van rekening nog niet bewust meegemaakt.