Waar is Sabine?

Oei oei wat kwamen we weer slecht uit ons bed vanochtend. Joris vond alweer dat hij ziek was en dus niet naar school kon, maar goed dat hebben we hem uit z´n hoofd kunnen praten.
Weer snel de kinders naar school en vervolgens ben ik meteen doorgegaan naar de camping, want ik wilde m´n controleronde die ik gisteren niet helemaal heb kunnen maken, afmaken.
Op de een of andere manier blijft er maar werk komen, terwijl ik (en vooral de chef) steeds denk dat ik nu toch echt klaar ben. Vanochtend ook weer heel wat mensen gehad die stroom- of hele jaarrekeningen af wilden rekenen, 2x stroom afgesloten en meer van dien. Het was weer 12 uur voordat ik er erg in had.

Toen richting Paul en Joris gelopen. De auto stond voor de verandering weer eens vast in de garage omdat de afstandsbediening nog in de auto lag en de deur weer eens in het slot gevallen was. We moesten dus weer wachten met autorijden tot de buuv weer thuis was. Moeten we toch beter op letten, want het is wel heel lastig.

Paul had weer een heerlijke pastasaus voorbereid dus we hadden vanmiddag weer een heerlijke pasta a la Paul. Toegegeven de slagroom levert aardig wat kalorietjes, maar het blijft toch gezonder dan kant en klaar spul. Nog lekker een ijsje met smarties toe en wij konden er weer tegen.

Sabine heeft flink door zitten werken om haar huiswerk af te krijgen, want een (klein) kind van nieuw aangekomen gasten had gevraagd of mijn kinderen misschien met hem wilden spelen. En ja, daar hadden ze alletwee wel zin in. Joris had z´n nieuwe pistenbully meegenomen, want daar is hij zo trots op die wil hij aan iedereen laten zien. Ik zou zelf gezellig bij ze komen zitten, maar ze waren continu met z´n allen verdwenen.
Uiteindelijk Christoph een beetje gaan assisteren bij het maken van de wasbakken. Er lekt(e) van alles en er is heel veel vervangen en morgen wordt er verder gegaan.

Weer een uurtje buro gedraaid en vervolgens de kinderen bij mekaar proberen te zoeken. Joris was zo gevonden, maar waar was Sabine? Volgens Joris was ze bij de lift achter de camping aan het spelen, maar wij zagen daar geen Sabine.
Toen naar de camper gegaan van de familie van het jongetje waarmee ze aan het spelen was, maar ook daar geen kinderen. Luidkeels geroepen, maar geen antwoord.
Tja, toen begonnen we ons toch echt af te vragen waar ze waren. Waarschijnlijk ergens in het bos aan het spelen, maar ja het werd toch al wel wat laat (half zeven). Toen hebben we met de familie afgesproken dat we mekaar op de hoogte zouden houden. Wij gingen naar huis om even snel een broodje te eten. Paul ging na een half broodje alweer de fiets op met broodje in de hand en Joris en ik bleven thuis om Sabine eventueel op te vangen in het geval dat ze naar huis zou gaan.
Gelukkig vond Paul ze gewoon op de camping in de speeltuin. Op de een of andere manier hebben we ze daar over het hoofd gezien, want we hebben daar ook nog gekeken.
Dat was dus weer even een beetje spannend, alhoewel ik niet zo zenuwachtig was als Paul daarover. M´n dochter lijkt een beetje op haar moeder, dus ik had het gevoel dat ze vanzelf wel weer op zou duiken.

Thuis nog even rustig een broodje met leberkäse gegeten en even later de kinderen in bed gestopt.
Daarna lekker in de kelder een rustig avondje. Paul heeft nog wat gewerkt en ik gewoon lekker wat op internet zitten lezen.
Nog even met m´n moeder gebeld over pa. Het gaat gelukkig een beetje beter met ´m. De dokter hoopt dat hij eind van de week weer naar huis mag. Fijn om te horen, want ik was er toch een beetje op voorbereid dat ik misschien nog wel een paar dagen naar nederland zou gaan om daar even een kijkje te nemen.