In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, september 28, 2006

beetje ziek

Gisterochtend voelden Sabine en Paul zich helemaal niet lekker. Sabine dus thuisgehouden van school en Paul mocht ook nog even lekker blijven liggen.
Zelf heb ik Joris snel naar school gebracht en daarna meteen door naar de camping. In de serie rekeningen schrijven was ik namelijk de winterkampeerders vergeten. Ik zat er helemaal mee in m´n hoofd dat die altijd betalen als ze aankomen, maar het blijkt dat die dus ook een rekening krijgen. Je moet het maar weten.
Volgens Christoph ben ik eigenlijk diep van binnen ontzettend blond. Ach, misschien heeft hij ook wel gelijk, hihi.

Natuurlijk duurde het allemaal weer langer dan gedacht doordat er weer mensen voorbij kwamen om te betalen, muntjes te halen enz enz. Om half 1 was ik dan klaar en mocht ik van Christoph donderdag en vrijdag niet meer op de camping komen om te werken. Nou ja, als het dan echt niet mag.....

´s Middags is Paul in de kelder verder gegaan met stucken. We hadden nog wat plekjes gevonden die ook nog moesten. Ik ben in de tussentijd boodschappen gaan doen bij de Pennymarkt, want we zaten helemaal zonder drinken, fruit en verse groenten.
Daarna met z´n tweetjes naar de Hofer, want daar had Paul lampen in de aanbieding gezien. Gelukkig lag er nog een aantal die wij leuk vonden en we voor een leuk prijsje konden kopen.
Die hebben we dus ook nog opgehangen zodat we eindelijk weer fatsoenlijk licht hebben in plaats van de bouwlampen die we van de camping hadden meegenomen.
Om vijf uur nog even langs de camping. Paul moest voor internetklanten langskomen en ik wilde nog even wat maten opnemen voor het magneetbord dat we nodig hebben. Tot nu toe deden we het met magneetstrippen, maar die waren eigenlijk niet sterk genoeg waardoor onze magneetjes zo nu en dan spontaan naar beneden kwamen zetten.

Thuisgekomen de kinderen op tijd in bed gemikt en vervolgens samen in de kelder aan de slag gegaan. Kasten in mekaar gezet en het buro naar beneden gehaald.
Nog een tijdje zitten praten en toen was het alweer tijd om naar bed te gaan.

Vanochtend ging het met Sabine weer een stuk beter, dus lekker weer naar school. Zelf ben ik thuis aan de slag gegaan met het maken van een brief voor de nederlandse belastingdienst. Die had ons namelijk een dreigbrief geschreven met daarin een termijn die we niet op konden volgen omdat de sukkels het met de slakkenpost hadden verstuurd en de brief daardoor al 2 dagen later dan de in de brief genoemde termijn aankwam. Ben benieuwd naar het antwoord, want de medewerkers die Paul aan de lijn had gehad, waren ook niet bepaald allemaal even hulpvaardig.
De brief snel naar de post gebracht en aangetekend verstuurd. Ook nog even langs de plaatselijke smid voor het stuk ijzer dat ik nodig heb voor ons magneetbord. Plaat ijzer langs de camping gebracht en de collega opgedragen dat hij ´m netjes op moet hangen. ´Doe ik chef´ kreeg ik als antwoord. Kijk, die jongen kent z´n plaats, hahaha.

Om 10.00 uur werden we door Sabine´s leraar gebeld dat ze had overgegeven. Dus snel naar school om haar op te halen. Kreeg ik op m´n kop dat we haar naar school hadden gestuurd. Tja, we hadden echt het idee dat het beter ging hoor, anders hadden we het niet gedaan. Nadat ik had moeten beloven dat we haar morgen niet naar school laten gaan als het niet echt duidelijk beter gaat, mochten we weer naar huis.

Zelf was ik ook erg moe, dus ook op bed gaan liggen.
Paul heeft ondertussen de computers beneden geïnstalleerd en ook de stereo staat weer werkend in de kelder. Het wordt steeds gezelliger in ons kelderhok.
Tussen de middag snel een broodje naar binnen gewerkt en daarna ben ik het bed weer ingedoken, want ik voelde me steeds slechter. Werd ook steeds duizeliger, bij mij een teken dat m´n bloeddruk weer hard daalt.
Daarom flink aan de pepermunt en dat helpt gelukkig wat.
Paul heeft de kelder ook alweer aan de huiseigenaren laten zien, die ook blij zijn dat het er weer een beetje fatsoenlijk uitziet en dat wij er weer wat mee kunnen.
Nu maar hopen dat zij hun belofte houden dat de kachel binnenkort ook een keer gemaakt gaat worden. Het wordt ´s nachts alweer aardig fris dus over een maandje willen we toch wel weer graag kunnen stoken.

Paul moet vanavond weer naar een klant toe. Hij heeft er niet heel veel puf in, want hij is nog niet helemaal lekker, maar ja, wat moet dat moet.

Verder ben ik vanmiddag ook nog even langs de camping geweest om een prijslijst op te halen. Als ik niet werk, krijg ik wel de nederlandse emailtjes doorgestuurd ter beantwoording en dan is het wel handig als ik fatsoenlijk kan antwoorden. De prijzen ken ik vrij aardig, maar de periodes waarin ze gelden zitten echt nog niet in m´n hoofd.
Toen ik daar toch was ook nog even langs de werkzaamheden gereden en aan de kant van de Brixenbach deze foto´s gemaakt. Ze schieten al aardig op.