In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, november 07, 2006

7 november 2006

Jongens jongens, wat heeft Joris toch een moeite om z´n bed uit te komen zeg. Elke morgen weer moeite met hem eruit schoppen. Gelukkig gaat het als hij er eenmaal uit is ook erg goed.
Sabine valt juist erg makkelijk haar bed uit, maar is dan weer zo slecht op gang te brengen. En dat met een moeder die ´s ochtends met alles moeite heeft, opstaan en op gang komen..... Pfff, ben altijd weer blij als ze allebei op school zitten, dan kan ik tenminste rustig op gang komen in het buro.

Er is weer aardig wat administratie te controleren dus ik ben ´s ochtends bezig met administratie en ´s middags ga ik dan poetsen. Dan heeft meneer de campingchef het buro voor zichzelf om administratie te doen, want ook hij moet er momenteel aan geloven.

Vanmiddag ook nog even foto´s gemaakt van het saunahuisje dat momenteel te huur staat. Er was een meneer die daarom gevraagd heeft, dus dat moet ik dan ook regelen.
Ach wel leuk, dus ik zal de beste hier ook even op zetten.
De buitenkant:


DE open haard:


De keuken:


En natuurlijk de sauna:


Moet morgen nog een poging wagen, ik zag al dat ik bij sommige foto´s vergeten ben om in te flitsen en dat is met tegenlicht toch echt wel nodig.

Om vijf uur vonden we het weer welletjes dus lekker naar huis. Hebben we lekker nog een restje spaghetti van tussen de middag gegeten en broodjes met fleischkas oftewel leberkäse. Tja van alles nog maar een beetje aanwezig, maar we hebben er weer van gesmuld. Beker melk erbij en klaar zijn wij.
Na het eten hebben de kinderen weer even lekker met de X-box mogen spelen en heb ik het een en ander lopen opruimen en even ontbijt gehaald voor morgenochtend. Toch wel handig als we iets te eten hebben dacht ik.

Toen hebben we papa nog even opgebeld via voipbuster. Dat scheelt toch een hoop centjes en de kinderen hadden allebei ook veel behoefte om papa even te spreken. En ik vond het toch wel fijn om even te kunnen praten met m´n liefste. Best gezellig zo met de kinderen, maar ik mis dan toch altijd wel een volwassene om mee te praten.

Nu dan weer hard aan de was en voor we het weten is het alweer bedtijd.
Tot morgen!