Kedegedeng
of zoiets heet dat nummer van Guus Meeuwis als ik me niet vergis.
Vanochtend nadat we de kids naar school hebben gebracht, zijn we doorgereden naar Wörgl alwaar mijn geliefde echtgenoot op de trein naar Nederland is gestapt.
Leuk vind ik het niet dat hij zolang weg moet, maar ja, het hoort nu eenmaal bij het werk.
Daarna weer lekker naar m´n werk waar ik eerst weer het een en ander aan administratie heb weggewerkt en vervolgens met m´n neus weer boven de nitro ben gaan hangen om de vloer te poetsen. Om twaalf uur snel Joris van school gaan halen en eten gaan koken. We hadden nog wat pannekoeken van gisteren over en die heb ik gevuld met een groentegehakt mengsel. Daar expres teveel van gemaakt en het teveel verwerkt tot pastasaus voor morgen. Tja als Paul er niet is, zal ik dat soort dingen toch een stuk strakker moeten plannen wil ik uitkomen met de werktijden.
Gelukkig kan ik tussen de middag 2 uur pauze inplannen. Het is op dit moment heel erg rustig op de camping dus voor de gasten hoef ik niet in het buro te zitten op het ochtenduurtje na.
´s Middags eerst een mevrouw de huurcaravan laten zien. Een slowaakse die man en kind rond de kerstperiode ook graag in haar buurt wil hebben en nog een onderkomen voor de twee zocht. Christoph was in het buro hard aan de administratie bezig dus die wilde onder geen beding gestoord worden vandaar dat de kinderen en ik de dame in kwestie maar even buiten opgewacht hebben.
Daarna weer naar het aufenthaltsraum om daar verder te poetsen. De kinderen kwamen me na verloop van tijd helpen en dat was heel erg gezellig moet ik zeggen.
Om 4 uur waren ze alleen nog maar rondjes aan het rennen, dus toen heb ik ze toch gevraagd om dat buiten te gaan doen, want al dat geschreeuw en geren om me heen werd me toch een beetje teveel.
Rond half vijf werd de nitrostank me toch een beetje teveel dus toen ben ik opgehouden. Nog even in het buro zitten praten en om 5 uur vonden we het allebei welletjes.
Thuis lekker broodjes gemaakt en na het eten mochten de kinderen nog even lekker met de X-box spelen. Nadat de kinderen samen nog een gewoon spelletje hadden gedaan, hebben we nog een kopje thee gedronken en toen was het alweer bedtijd voor m´n lieve knuffels.
Ik vrees dat ik zo weer aan de strijk moet geloven, want het huishouden wordt hier helaas nog steeds niet door de kaboutertjes gedaan, snif.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home