Hele goeie dag

Vandaag was een hele goede dag! De kinderen kwamen relatief makkelijk en vrolijk uit hun bed. Het naar school gaan ging zonder problemen en ook het werk vanochtend ging lekker. Chef was in een goed humeur en ik toch wel.

Om iets voor half 1 wilde ik richting Kindergarten gaan om Joris op te halen toen mijn telefoon ging.
Petra, wat heb je nu weer uitgespookt? Uhhhhhh, zeg jij maar wat ik heb gedaan want ik weet het ff niet. Hihi, geintje, ik belde eigenlijk alleen om te zeggen dat ik vind dat je zo goed bezig bent met het aufenthaltsraum; het ziet er al zoveel beter uit en je hebt in de afgelopen 2 middagen echt al heel veel gedaan. Komplimenten!

Ik wist niet wat ik hoorde! Dit is dus de allereerste keer dat ik helemaal spontaan en volledig onverwacht een kompliment krijg. Weet je, dat vind ik dus echt ontzettend leuk, kreeg het er warm van (nog steeds als ik erover nadenk). Misschien dat het iets met gisteravond te maken had toen ik na het werk nog terug ben gereden om lampjes te verwisselen en daarna een sms heb gestuurd met de vraag waarom ik dat soort dingen eigenlijk doe terwijl ik weet dat het toch niet gewaardeerd wordt. Misschien heeft het te maken met het feit dat we vorige week serieus gepraat hebben over het feit dat het niet leuk is als je alleen maar gescheld krijgt als je iets niet goed hebt gedaan en nooit een compliment als je het wel goed doet. Ik weet het niet, maar ik ben er reuze blij mee.

Toen ik even later gebeld werd of ik sigaretten mee wilde nemen als ik weer op de camping kwam en ik kon melden dat hij maar even in m´n jaszak moest kijken (tja ik was op de vraag voorbereid en had er al voor gezorgd), had ik de andere kant van de lijn weer heel blij gemaakt.

Verder is Sabine weer heerlijk naar gitaarles geweest en heeft daarna fijn met buurmeisje Sabrina en een vriendinnetje gespeeld. Joris was bij mij in het Aufenthaltsraum en heeft daar de hele middag lang z´n mond niet gehouden omdat hij zo vrolijk was (doodvermoeiend, maar zoooooo lief), pa Widauer kwam even kijken en vond het ook heel erg opgeknapt en toen ik thuiskwam is Joris ook naar het buurmeisje gegaan en heb ik uitgebreid in bad kunnen hangen.
Morgenochtend heb ik een klus gekregen die mij volgens Christoph op het lijf geschreven is, volkomen beantwoord aan mijn kwaliteiten en kennis, blablabla. Ik begon al bang te worden, toen hij zei dat ik morgenochtend eerst even naar Westendorf moet rijden. Ik had gisteren namelijk op lopen scheppen dat ik al 19 jaar m´n rijbewijs heb en nog nooit een ongeluk of een krasje heb veroorzaakt. En toen hij mij ging pesten dat ik als een vrouw reed, (deed ik omdat hij bij mij in de auto zat) ging ik zonder handen rijden om te etteren.
Naar Westendorf dus om te kijken voor een overtrek voor de stoel en een neksteun voor in de blauwe trekker. Ach, vind ik prima en ook leuk om te doen. Kan ik daarna mooi meteen even naar de Hofer om nog wat boodschappen te doen, die zit er vrijwel tegenover.

Maar goed, om terug te komen op vandaag, wat een heerlijke dag.
En de avond met de kinderen eindigde ook al zo goed. Sabine heeft laten horen wat ze op gitaarles heeft geleerd en bladerde eigenlijk gedachtenloos naar achter in haar boek waar de akkoorden staan.
Degenen die mij langer kennen, weten dat ik een heel klein beetje gitaar heb kunnen spelen en dat 1 van de dingen die ik kon het nummer Quiet Eyes van de Golden Earring was. Nu heb ik het begin riedeltje daarvan al een hele tijd zitten proberen op Sabine´s gitaar, maar het lukte steeds maar niet. En vanavond had ik het opeens weer te pakken! Zo gaaf! Heb meteen Paul opgebeld om dat te laten horen.

Nu weer een berg strijk weg zien te werken en dan hebben we ook al weer een nuttig bestede avond gehad.