Krampus fest

Gisteren was het dan zover. De Kaslach pass had een feest georganiseerd met nog 2 andere passen. Vorig jaar hadden we deze duivels gemist, maar dit jaar wilden we er zeker bij zijn.
Natuurlijk ging dat gepaard met een groot gejammer van Joris dat hij moe was en naar bed moest. Hij was ook ontzettend ziek en kon echt niet mee en hij wilde al helemaal niet in de buurt van de krampussen komen.

Voor de verandering had hij weer eens pech, want we gingen natuurlijk toch. Eerst hebben we nog een stukje voorbereiding gezien en daarbij mocht Joris (bij mij op de arm) met een krampuslid op de foto.



De mannen waren echt ontzettend lief, er werd niet gek gedaan of geschreeuwd of zoiets. Joris werd zelfs niet onder gesmeerd, pas later op zijn eigen verzoek (hij wilde toch ook wel een krampus zijn) kreeg hij ook een paar zwarte vegen over z´n toet. Mamma was tegen die tijd al wel enigszins zwart, want tja daar ontkom je niet aan.
Even later zijn we dan naar de feesttent gegaan, waar zoals altijd voor het lijflijke wohl gezorgd was. Helaas dit keer gaan kippetjes, daar had ik op gehoopt, maar het broodje hamburger, broodje worst en natuurlijk de fleischkassemmel smaakten ook prima.


Toen we wat gegeten hadden, zijn we tegen 6 uur naar de weg gegaan waar de verschillende passen langs zouden komen.
Eerst was er een kindergroep. Heel leuk al die kleine krampusjes die vreselijk hun best deden om eng te zijn. Wij stonden er een eind vanaf, want Joris wilde onder geen beding in de buurt van die griezels komen.
(en geef ´m eens ongelijk als je dit ziet)

De Zechpass was erg goed, die hadden echt een Teufeltanz met vuurspuwen en blikken trommels ingestudeerd, dat was waanzinnig gaaf om te zien.
Degenen daarna waren minder leuk, die liepen eigenlijk alleen maar een beetje voorbij, beetje tam.
Hier nog even een impressie van wat er zo voorbij kwam. Door het fotograferen was Paul ondertussen erg zwart geworden, want je wordt continu onder gesmeerd. Helaas vergeten een foto van Paul z´n zwarte hoofd te maken.







Sabine vond het geheel ook best eng, verstopte zich continu achter me terwijl er dus echt niets in de buurt kwam. Op een bepaald moment wilde ze met Paul mee, maar toen ze ook maar in de buurt van de krampussen kwam, rende ze weer heel hard gillend weg omdat ze het zo eng vond.

Aan het eind van de optocht zijn we weer naar de tent gegaan waar we nog wat gedronken hebben. De kinderen bleven toen zaniken (koud, eng, enz.) dat ik ze naar huis ben gaan brengen.
Snel in bed gemikt en daarna ben ik weer terug naar het feest gegaan, waar Paul al gezellig met wat mensen stond te praten.
Erg gelachen met Mike, een gozer die volledig bezopen was en continu om iedereens nek hing. Hij wilde steeds maar headbangen omdat er hardrock gespeeld werd en daar hebben we met z´n allen lekker gek mee gedaan.

Het was op het feest weer ouderwets gezellig, ik ben ook al half en half uitgenodigd om eens met wat vrouwen mee te gaan apres skiën (ben ik niet zo voor, maar goed, wel goed voor de integratie zullen we maar zeggen) en ik moest ook unbedingt mee naar.... en toen verstond ik het niet meer doordat de muziek weer erg hard gezet werd. Ach, we zien wel wat er van komt, zou wel leuk zijn natuurlijk.

Paul is dit keer als eerste naar huis gegaan, hij had hoofdpijn van de herrie en geen zin meer, terwijl ik net met wat vrouwen had afgesproken om nog een potje te gaan darten. Van dat laatste is niets meer gekomen, want een groepje mannen hield het dartbord continu bezet, maar gezellig was het wel. Ook vriendin Monika weer tegengekomen, maar behalve hallo gezoend hebben we verder samen niet kunnen praten want we werden allebei een andere kant op getrokken :)

Vandaag het uurtje buro gedraaid en zo gaan we met z´n viertjes eens kijken op de adventmarkt in Westendorf. Even gezellig met z´n allen naar buiten.