Sinterklaas en de sneeuw

Oei, wat hadden we vanochtend weer een moeite om op te staan. Zowel Sabine en ik hadden slecht geslapen. Bij mij niet zo´n wonder, de halve nacht wakker gelegen van de buikpijn enzo.
Dus ons uit bed gesleept en toen zagen we dat het buiten -10 graden was. Brrrr, maar wat een prachtig weer! Witte bergen, blauwe lucht echt fantastisch!

Nadat ik de kinderen naar school had gebracht, weer rustig naar huis gelopen, waar de kasten in de huiskamer alweer vlijtig van de rotzooi werden ontdaan. Echt ongelooflijk wat een puin we hebben.
Nog even samen met de poetsvrouw een kopje thee gedronken en toen ging zij naar het volgende adresje en ik ben richting boekhouder gegaan. Zoals ik al tegen de tantes op school zei: Ach, als ik dan toch naar iemand toe moet met m´n zere lijf, dan vind ik het niet erg als het een man is, hahahaha!
Daar aangekomen goed nieuws gekregen: over 2006 hoeven we niets te betalen, krijgen we zelfs wat terug, maar over 2007 gaan we zeker moeten betalen :) dat vind ik helemaal niet erg, dat betekent dat we winst maken en daar gaat het per slot van rekening om!

Toen werd ik gebeld door de plaatselijke huisdecoratie zaak (gordijnen, behang, vloerbedekking e.d.) of ik langs wilde komen, want er klopte iets niet met de virusscanner. Op zich niet erg, ware het niet dat het helemaal aan de buitenkant van het dorp is en wel aan de andere kant dan waar wij wonen. Boehoehoe en dat moest natuurlijk ook met de benenwagen. Maar het zijn hele lieve mensen en goede klanten dus daar doe je dan wat voor. Helaas helaas (of gelukkig) was er niets aan de hand, dus het was een wandeling voor niets, maar o, o, o wat een heerlijk weer om te wandelen, echt super.
Op de terugweg ben ik met de chef meegereden naar de huisjes bij de camping, hij moest controleren of z´n personeel het goed had gedaan en ik ben natuurlijk even mee naar binnen geweest!
De huiskamer is netjes, keukentje ook en keurig ingericht. Toen ben ik naar beneden gegaan en daar heb je twee keurige ruime slaapkamers, een hele nette badkamer met alles er op en eraan en onder de trap een mooie ruimte waar je je spullen kwijt kunt. Goedkoop zijn ze weliswaar niet, maar je krijgt naar mijn mening wel waar voor je geld en dat is ook belangrijk.

Toen snel naar huis, wat werk gedaan en even uitgerust van al dat wandelen, waarna het alweer tijd was om Joris op te halen. Onderweg een paar plaatjes gemaakt van de omgeving. Hier eerst de Hohe Salve vanaf Hotel Reitlwirt:



Besneeuwde boompjes bij Schmiedhäusl:


Bushalte tegenover Reitlwirt:


De weg vanaf bakkerij Hirzinger richting Kitzbühel:


We waren door al dit moois al helemaal in een goede stemming en toen we de hal in kwamen, werd het alleen maar veel beter. Daar stond namelijk een groot pak van Sint Nicolaas! uit het pakjeshuis te Den Haag.
Dat moest natuurlijk meteen opengemaakt worden:


Er zat ook een mooi gedicht bij en dat heeft Sabine professioneel voorgelezen, alleen met het woord rijmelarij had ze wat moeite:


En jongens, jongens wat zijn we weer verwend! Bergen van die heerlijke dikke speculaas, speculaaspoppen, kruidnootjes, pepernoten, gevulde kikkers, chocolademunten, chocoladeletters....



Sabine kreeg ook nog een prachtig dik Sudoku boek (daar zit ze nu in te schrijven in plaats van haar huiswerk te maken...) en supermooie kleurpennen (die tatoo pennen zijn een grote hit):


En Joris was dolblij met zijn stickerboek (ohhh die wilde ik) en is door het dolle met z´n auto (die wilde ik voor m´n verjaardag al hebben, dat wist Nikolaus!):


Er wordt hier nog steeds nagejubeld zo blij zijn ze ermee. DANK U SINTERKLAASJE!!!! Had ik al gezegd dat ik ook erg blij ben met al dat lekkers! Joris heeft al een stapel chocolademunten uitgezocht die hij mee gaat nemen naar school om uit te delen en natuurlijk mogen er ook kruidnoten en pepernoten (als er daar nog van over zijn, want die is Sabine aan het snoepen) meegenomen worden. We hebben nu eenmaal 2 uitdelers hier in huis wonen, dus waarom niet!

Omdat het weer zo mooi is, ben ik ook nog even naar het bovenhuis gegaan om wat plaatsjes vanaf het balkon en uit het raam te maken. Deze zonder commentaar.








Werd ik net opgebeld dat de Allerhandes die voor mij waren meegenomen door iemand ´geleend´ zijn, want ze lagen niet meer in het postvakje. Ik hoop dat diegene er blij mee is. Het is toch jammer dat er mensen zijn die niet met hun vingers van andermans spullen af kunnen blijven, maar er is me alweer een nieuwe lading toegezegd. Marijke, je bent fantastisch!

Dan ga ik nu maar weer eens verder met een stukje chocoladeletter eten, niet gezond ik weet het, maar zo geweldig lekker!