Dingen lopen vaak anders

dan je ze in gedachten had.
Gistermiddag nog bij de smid langsgeweest en een rondleiding gehad van goede klant Hans. Hans werkt met messing en is een echte kunstenaar (al wil hij zelf niets van dat woord weten). Vertelt met hart en ziel over zijn werk, zeker als hij merkt dat je er in geïnteresseerd bent en niet alleen maar loopt te mekkeren over het feit dat handwerk duur is. Ja, het is geen IKEA prijs, maar de kwaliteit is dan ook stukken hoger. Wel heel veel stukken die eigenlijk voornamelijk geschikt zijn voor grotere huizen of hotels, maar in principe kun je alles laten maken wat je wilt als het maar gesmeed moet worden. We kwamen dan ook weer helemaal enthousiast naar huis.

Eten gehaald bij Massimo, maar de pizza (Hawai) smaakte mij niet erg en ik heb er de rest van de avond last van gehad. In ieder geval zijn we tegen half negen eerst even langs Tresor gegaan om daar de uitzending van de damesafdaling te zien, want onze plaatselijke favoriete Maria Holaus (van de fotosessie die Paul vorig jaar gemaakt heeft met bevriende fotograaf),

had zich bij de training als vierde geplaatst! Supergoed dus dat moesten we zien. Ze is uiteindelijk als 6e (en 2e Oostenrijkse) geëindigd, dus we waren met z´n allen trots op haar!

Tegen een uur of tien richting Papalapub gegaan om de band Milestone te zien. Helaas helaas, ze wilden net beginnen toen mijn telefoon geluid begon te geven. Dus ik snel naar buiten en het bleek Sabine te zijn. Die was helemaal niet lekker geworden en daardoor enigszins in paniek, dus ik heb mijn jas binnen laten hangen, Paul een sms gestuurd en ben de auto ingesprongen en naar huis gereden. Ze was inderdaad helemaal koortsig en bleek weggetrokken. Joris had haar al verzorgd en een glas water geregeld, maar die was zo moe, die was ondertussen in slaap gevallen.
Dus ik heb nog even fijn bij mijn meisje staan praten, haar nog een glaasje water gebracht en vervolgens elk kwartier even gaan kijken. De koorts zakte gelukkig weer snel, maar dan ga ik natuurlijk niet meer weg dus ben lekker gaan lezen.

Rond kwart over elf kwam Paul ook aangewandeld, die was moe en wilde gewoon naar huis.

Want vandaag moest er gewoon weer gewerkt worden. Tja je kunt best een dag per week niets doen, maar als je dat op zaterdag doet dan betekent het op zondag werken.
De laptop voor buuv Sonja moest weer opnieuw ingespeeld worden en dat moet echt maandagochtend vroeg klaar zijn, het is per slot van rekening haar werk en er zijn altijd andere zaken die nog gedaan moeten worden.

Ik heb nog een uurtje vertaalwerk gedaan en aan een homepage gewerkt, verder met mijn neus in de boeken gezeten (weer hoogste tijd om nieuwe informatie tot mij te nemen, de laatste tijd eigenlijk alleen maar verhalen gelezen) en heb gezorgd dat er weer wat te strijken is voor mijn hulp morgen. Lekker de hele was weggewerkt zodat ik daar morgen geen omkijken meer naar heb.

Paul is vanmiddag met vriend Christian gaan boogschieten, dat hadden de mannen al lang niet meer samen gedaan dus werd weer hoog tijd. De kinderen zijn lief aan het spelen en om 3 uur hebben wij met z´n drietjes een pauze gehouden met een beker chocolademelk met slagroom en een stuk gevulde speculaas. Dat vind ik allemaal zo ontzettend lekker! Gelukkig niet te vaak, dan is het niet leuk meer, maar zo eens per jaar zulk lekkers snoepen.....graag!