De post is briljant!

Gisteren kon ik vrijwel helemaal niets meer. Van het weekend heb ik me blijkbaar teveel uitgesloofd, want mijn knie wilde niet meer mee. Dus weer een dag alleen maar kunnen zitten. Pffff daar merk ik toch dat zulke afhankelijkheid mij niet bepaald goed bevalt.
Paul is vrijwel hele dagen onderweg, ook vanwege de apres ski natuurlijk dus het is een beetje aanmodderen op dit moment.
Sabine is gisteren weer de hele middag bezig geweest met haar huiswerk, tja dat krijg je als je steeds gaat zitten dromen. Gelukkig is dat vandaag een stuk beter.

Vanochtend weer op tijd op. Al gebeld door m´n poetsvrouw dat ze niet kon komen. Ze vertelde gisteren al dat ze een lichte longontsteking heeft (alhoewel ze zelf het idee had dat de dokter lever had gezegd.....haar duits is niet zo best). Volgens de dokter komt dat doordat ze zoveel lacht zei ze :) en ze geloofde hem ook nog hahaha! Ik heb haar maar verteld dat de dokter daar toch echt een grapje maakte.

Paul is de hele ochtend bij klanten geweest terwijl ik weer in mijn vers binnengekomen psychologieboeken ben gedoken. Voor tussen de middag een quiche in mekaar gedraaid van allerlei restjes die we nog hadden en klaar was Petra.

Toen ik de quiche in de oven had gezet, zag ik de post op de mat liggen met daarbij nog een kerstkaart. En het is een klein wonder te noemen dat die is aangekomen! De kaart was geadresseerd aan het verkeerde adres (nou ja, verkeerde nummer) en er stond geen postcode of plaats op! Toch hebben ze op de een of andere manier ons weten te vinden in het verdeelcentrum in Wenen! Echt ongelooflijk, die postmensen hier zijn briljant!

Voor de rest vandaag veel heen en weer gebeld over van alles en nog wat; donderdagochtend mag ik weer naar het vvv om daar een folder naar het nederlands te vertalen en voor de rest probeer ik me een beetje rustig te houden.
Nog even met Paul naar de camping gereden om bij iemand langs te gaan en nog even wat info bij het buro te halen (waar ik alweer door Christoph werd uitgelachen omdat ik weer met 2 krukken loop, tja ik heb m´n steunband af want volgens mij doet dat ding op dit moment niet meer zoveel goed, maar belemmerd het me in de vooruitgang) en thuis weer zorgen dat Sabine haar huiswerk afmaakt en een beetje aan de studie.

Vanavond hebben we ook alweer wat lekkers te eten; afbakstokbroodjes besmeerd met pesto en daarop plakken tomaat en mozarella. Dat allemaal in de oven en smullen maar!
Paul staat ondertussen weer te après skiën, er is op dit moment een heel gezellige groep nederlanders die niet vroeg terug naar hun onderkomen wil dus hij is niet voor half acht/acht uur thuis. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant sta je daar natuurlijk wel voor te werken dus ook wel weer goed.