De mooiste wandelingen van het Brixental

Pfoei, de vertaling is af. Morgen nog nakijken en dan kan dit weer afgeleverd worden. Lijkt me wel heel erg gaaf hoor, ligt er straks een door mij vertaalde brochure/boekje in alle tvb´s! Ik ben trots op mij!

Verder heeft Joris van vrijdag op zaterdag bij opa en oma geslapen. We waren namelijk uitgenodigd bij vrienden Franz en Martina om echt tirools te komen eten. Super lekker, Martina had zich een beetje teveel uitgeleefd maar goed, het was wel heerlijk! Vooraf brood besmeerd met Grammelschmalz (soort reuzel) met rauwe uien, niet mijn favoriet maar wel eetbaar. Daarna knödel, spatzle, sauerkraut, goulasch. Dat soort eten gaat er bij ons altijd wel in! Toe had ze ... uhm, stik ik weet niet meer hoe het heet. Een soort koek met vanillesaus. Alles bij mekaar superzwaar maar heel erg lekker.
Uiteindelijk zijn we om half twaalf weer richting huis gegaan, na een hele fijne gezellige avond.

Zaterdag van alles en nog wat gedaan. Onder andere met Paul boodschappen wezen doen. Tjonge jonge, dan merk ik dat ik nog niet veel kan hoor, ik was zo kapot daarna dat ik niet eens meer kon helpen de auto uitruimen. Gelukkig hebben we 2 kinderen die dan wel weer fijn helpen dus dat scheelt een stuk.
Lekker makkelijk tosti´s gegeten en nog het een en ander aan werk gedaan. Ik heb ook geprobeerd zoveel mogelijk van het huishouden bij te werken, want met een zieke hulp gebeurt er natuurlijk niet veel.

Zaterdagavond moest Paul weer DJ spelen, maar ik ben thuisgebleven. Had een beetje teveel gedaan die dag en daar had ik last van. Later hoorde ik van Paul dat het onofficiële carnavalsfeest al was geweest dus dat heb ik helaas gemist, alhoewel ik nog steeds niet weet hoe ik eigenlijk moet gaan.
Paul kwam om 3 uur ´s nachts weer thuis en helaas was onze lieve zoon alweer om zeven uur wakker.

De kinderen hebben zondag de hele dag met de wii en de computer gespeeld en tv gekeken. Zonde want het was prachtig weer, maar ze hadden echt geen zin om naar buiten te gaan. Dus zijn Paul en ik samen maar een stukje gaan rijden naar de Skialm in Kirchberg, dat is een klant van Paul en ik was er nog nooit geweest, dus daar even een colaatje gedronken en genoten van het echt fabuleuze uitzicht.
Tijd gaat snel en voordat we het wisten, was het alweer avond dus tijd om te eten.
We hadden helemaal geen puf om iets te maken (tussen de middag hadden we al heerlijk broodjes met zelf gekookte kalkoenfilet gegeten) en waren bijna in de verleiding gekomen om ergens wat te halen of ergens heen te gaan.
Maar eigenlijk hadden we nergens echt zin in. Toen kwam ik op het idee dat het al lang geleden was dat we een jause hadden gegeten dus dat hebben we gedaan. Allerlei lekkere zaken op een schaal gelegd (paprika, komkommer, kalkoenfilet, banaan, lychees, kaas, worst, spek) en dat alles met brood met boter geserveerd. Alles was schoon op, het koste geen bakken geld en eigenlijk was het gewoon heel lekker!

´s Avonds zijn Paul en ik samen nog even snel een drankje gaan halen bij Tresor, daar waren we al zolang niet meer geweest en we hadden even behoefte aan samen een uurtje uit. Langer dan dat duurde het ook niet, we waren allebei ook best moe.

Vanochtend weer met heel veel moeite uit bed gekomen. Terwijl Paul de kinderen naar school bracht, heb ik het huis zoveel mogelijk op orde gemaakt. Daarna weer aan de slag gegaan met m´n vertaling, want die wilde ik persé vanmiddag af hebben. Paul moest weer bij allerlei klanten langs en ook nog even langs de Papalapub om te praten, want er liepen wat zaken niet helemaal oké en voordat zaken dan uit de hand lopen is het handig om het even aan de orde te stellen. Was goed, de partijen weten weer van mekaar wat ze willen en wat ze van mekaar verwachten en dat is heel belangrijk om de werkrelatie goed te houden.

Tussen de middag had ik me een beetje uitgesloofd met het eten: gebakken aardappelschijfjes uit de oven (zelfgemaakt, niet uit een zakje), gemengde groenten en kipfilet met paprika-roomsaus. Als ik zeg dat het heerlijk was, onderdrijf ik schromelijk. Dus ook nu is alles weer schoon opgegaan.
Hoera hoera, Sabine kwam vrolijk thuis. De leraar praat regelmatig even met haar en ze had ook al veel zin om naar de Schützen te gaan vanmiddag. Over 2 weken is er weer een toernooi en ze heeft veel zin om daar weer aan mee te doen dus er moet geoefend worden.

Jammergenoeg ging het met het huiswerk maken weer niet goed, dus ze hebben alweer een straf van 3 dagen geen tv, computer of iets in die richting.
Wat wel fijn was, is dat m´n poetsvrouw weer beter is en ze dus weer heel fijn van alles heeft kunnen doen terwijl ik me op m´n vertaalwerk kon storten.

Natuurlijk stortte het internet op de camping in op het moment dat Paul in de Papalapub stond te draaien en echt niet weg kon. Gelukkig was de diagnose snel gesteld en met hulp van Christoph (tja ik kom zonder auto niet van huis) het probleem opgelost. Op de een of andere manier schiet zo nu en dan de router van Austria Telekom in de stress waardoor ook ons netwerk in mekaar stort.

Ondertussen is het hoogste tijd voor het eten, ik ga maar eens een omeletje bakken voor bij het brood....