Almabtrieb

Bijna vergeten, maar niet helemaal.
Natuurlijk was er vandaag ook de jaarlijkse Almabtrieb.
Ook vrienden Marco en Corlette waren inmiddels weer aangekomen en daarmee zijn we gezellig naar de abtrieb gegaan.

De kinderen waren binnen no-time op het luchtkussen/de reuzenglijbaan te vinden.




Terwijl wij ondertussen bij de koeien aan het kijken waren die mooi opgetuigd (aufgebischt) werden.



Wij volwassenen zijn daarna lekker een gegrilld kippetje gaan eten terwijl de kinderen een ritje met de paardenkoets aan het maken waren.

We zijn blij dat Sabine een mobiele telefoon heeft, want ruim een uur later hadden we de kinderen nog steeds niet gezien en bleek dat ze in de nieuwe speeltuin te vinden waren bij de indianententen.

Natuurlijk ook weer allerlei bekenden gezien en degenen die er nog niet van op de hoogte waren verteld van ons nieuwe huis. Het leuke is dat echt iedereen superenthousiast is voor ons, omdat ze weten dat we heel graag een eigen huis wilden hebben.

Juist dat maakt ook dat we ons hier zo vreselijk thuis voelen. Gewoon die vriendelijkheid van al die mensen hier.
Het was koud, de zon wilde maar een klein beetje doorbreken, maar de reacties van de mensen maakten het meer dan goed.