Atkins

Gisteren begonnen met mijn werkzaamheden in het buro en alhoewel het nu natuurlijk nog erg eenzaam is zo zonder klanten, wel weer leuk om ergens anders bezig te zijn.

Ook ben ik sinds dinsdag iets aan het doen waarvan ik half en half gezworen had dat ik het nooit meer zou doen; nl. diëten. Internet kennissen van mij waren al een tijdje erg lovend over het Atkins dieet en daar de kilo´s er bij mij de laatste tijd alleen maar bijkwamen en m´n buik me nu wel erg in de weg ging zitten, heb ik besloten om het ook maar eens te proberen. De eerste twee weken zijn natuurlijk het ergste, ten eerste omdat je hele voedingspatroon wordt omgesteld, maar ook omdat het de strengste fase is. Na die twee weken ga je langzaam aan weer verschillende producten toevoegen, waarbij je ook continu blijft opletten of je niet ineens weer aan gaat komen. Op dat moment weet je zeker dat je dat product in de toekomst beter kunt laten liggen.

Het feit dat ik naar m´n werk wandel en ook weer terug, is in dit geval ook mooie bijkomstigheid. 25 Minuten heen en natuurlijk ook weer terug. Heb ik bij elkaar toch snel een klein uurtje aan lichaamsbeweging erbij en dat is nooit verkeerd.

Ook ben ik vandaag naar de volksschule geweest voor de spreekdag bij de lerares van Joris. Op de heenweg kreeg ik een lift van buurman Christian, maar terug ook weer lekker gewandeld. De juf is op zich tevreden over Joris, behalve over het feit dat hij een ontzettende bokkepruik op kan zetten en dan voor geen rede meer vatbaar is. Goh....vertel mij wat. Als meneer niet wil, dan zit dat zo in dat koppie, dan krijg je het er niet uit. Hij doet het gewoon niet. Punt! Ik weet er alles van, heb al alles geprobeerd om hem dan toch aan het werk te krijgen, maar om nu te zeggen dat het succes heeft....
Verder was ze erg blij met het compliment dat ik in het mededelingenschrift had geschreven. Ze doet samen met de andere leerkrachten zo ontzettend haar best om Joris (en de andere kinderen) te helpen, daar mag best wel eens een pluim voor uitgedeeld worden. Zoals ik al tegen haar zei: "over het algemeen hoor je het alleen maar als je iets niet goed doet, ik maak er daarom een gewoonte van om mensen het juist te vertellen als ik vind dat ze iets erg goed doen, dat is voor alle partijen veel prettiger".

Daarom heb ik mijn dochter ook uitgebreid geprezen toen ze thuiskwam met een 1 voor haar engelse test. Ze was met 55 van de 58 punten de beste van de klas, dat is wel heel erg leuk natuurlijk!

Dan nu nog even het avondeten van vandaag, een recept dat ik zo lekker vind dat ik het niet wil vergeten: kalkoenfilet aan een stuk in de bouillon net gaar koken; ovenschaal insmeren met olijfolie, kalkoen erin leggen. Kalkoen insmeren met pesto en vervolgens beleggen met dunne plakken tomaat en mozarella. Het geheel bestrooien met wat oregano en dan nog 10 minuten in de oven.
Dunne pasta en een salade erbij serveren en smullen maar!