Oepsie vergeten

Was ik gisteren al helemaal vergeten te schrijven, vergeet ik het vandaag bijna weer!

Joris bleek gisterochtend niet echt lekker te zijn, erg bleek en lichte verhoging, dus ik heb ´m maar thuisgehouden. Had ik achteraf misschien beter niet kunnen doen, want hij was niet te harden. De hele dag zeuren, jammeren, klagen, behalve als ik precies die dingen deed waar hij zin in had. Of toen vriendinnetje Angelina z´n huiswerk kwam brengen, toen kon hij ineens springen, rennen, schreeuwen. Werd wel erg snel boos als ze niet deed wat hij wilde, maar daar reageerde ze erg goed op gelukkig.

Over Sabine heb ik absoluut niets te klagen, ze doet haar huiswerk, is lief, hulpvaardig, echt helemaal fantastisch. Ik ben heel blij met m´n meisje!

´s Avonds ben ik met Paul meegeweest naar de Papalapub, want hij moest weer draaien. Eerst hebben we samen met Chris en Anita gezocht naar het probleem van de geluidsinstallatie, want die klinkt altijd al niet al te best, maar nu hoorden zelfs de mensen met niet al te gevoelige oren het! De limitor kapte de bassen zo verschrikkelijk af, dat het net leek alsof je de muziek de hele tijd hard en dan weer zacht draaide; ik werd er bekant misselijk van! (maar ik heb dan ook erg gevoelige oren). Uiteindelijk vond Paul ergens ver achter in de instellingen het probleem. Er klopte van de hele instellingen namelijk niets, maar toen hij een andere voorgeprogrammeerde instelling nam (op hoop van zegen), klonk de muziek ineens beter dan het ooit had gedaan. Helemaal super, ik was weer ontzettend trots op die man van me! Ik ben rond half elf weer naar huis gegaan, per slot van rekening hebben we vandaag ook nog het nodige te feesten dus ik vond het wel genoeg geweest.


Vanochtend lekker uitgeslapen, de homepage van de skischool bijgewerkt, met Joris op het terras een kopje thee gedronken, van een stokje een pijl gesneden (het lukte Joris zelf niet zo goed) en vervolgens was het alweer bijna etenstijd.

Na het eten zijn Paul en ik nog even boodschappen gaan doen, waarna we naar de 50e verjaardag van Franz Fuchs moesten. Het wordt gevierd in een hal van z´n bedrijfspand en ook al was er net pas begonnen, het was toch heel gezellig.
Wat ik heel moeilijk vond, maar me toch goed is gelukt: er stonden wel 20 soorten taart, maar ik ben er heel heldhaftig vanaf gebleven! Tja, ik wil natuurlijk niet mijn al beste leuke afvalresultaat verpesten door ineens al die koolhydraten naar binnen te gaan werken.
Daar zijn we rond vijf uur weer weggegaan om thuis snel wat weisswurst en komkommer (de rest had gewoon brood erbij) naar binnen te werken.
Paul moet namelijk de foto´s voor de Kaslachpass maken vandaag en de eerste groepen zouden al om 18.00 uur starten. Ik ga er pas later achteraan, ken de show ondertussen wel en daar de kinderen geen zin hadden om mee te gaan, ga ik ook pas later. Is de kans dat ik iemand tegenkom met wie ik wat moet drinken tenminste niet zo groot :)