Update uit eten met collega's

Net binnen komen lopen van het etentje met de collega's.
Het waren er dus meer dan Paul dacht (gnagna, ja ik kan wel een geheimpje bewaren) en de plaats waar we uit eten gingen was ook erg verrassend: de dorpschinees
We hebben ons wat dat betreft rot gelachen, want een paar dagen terug dachten we echt dat we er voor het laatst geweest waren.

We kwamen tegen een uur of zes op de plaats des onheils aan en werden meteen begroet door een stuk of 8 collega's, welk aantal uitgroeide (met ons erbij) tot 13 mensen.
Eerst even wat gedronken en bijgepraat en vervolgens heerlijk zitten eten.
Tegen een uur of 9 waren we wel klaar met wokken en grillen en kwam voor Paul het ergste (maar wel erg leuk) namelijk de speeches.
Behalve veel lovende woorden en nog wat opmerkingen over de manier waarop Paul achter zijn bureau placht te zitten (noem het maar liever hangen) ook vreselijk attente kado's. (Ja mannen, hij is er _echt_ blij mee)
Om te beginnen kreeg hij een mp3 speler zodat hij tijdens het sporten nooit zonder muziek hoeft te zitten. Vervolgens 2 hele mooie boeken over het marinebedrijf en een, door een directielid van het marinebedrijf ondertekende, oorkonde. Hierna volgde ook nog sportkleding. Het werd er wel even goed ingewreven dat Paul dat wel door moest zetten, LOL.
En omdat Paul zijn eerste gang 's ochtends naar de fisherman's friends gaat, ook nog wat pakjes fisherman's friends. (Zelf kreeg ik volledig onverdiend een hele mooie bos bloemen, wat ik vreselijk lief vind).
Daarna heeft de helft nog een ijsje naar binnen zitten werken terwijl de andere helft zich tegoed deed aan (Irish) koffie. Na nog even nagepraat te hebben, ging het grootste deel van de mannen weer richting huis, terwijl we met z'n vijven nog even een klein drankje hebben gedronken, waarna Paul en ik weer netjes thuis zijn gebracht.

Beste mannen, het was een ontzettend gezellige avond en bij deze, vooral ook namens Paul, nogmaals heel erg bedankt en hopelijk blijft de samenwerking ook op afstand zo goed.