beetje sportief

Nadat de kinderen gisteren naar school waren gebracht zijn we onze internetpagina's gaan bijwerken en die van anderen lezen. Zo tegen 9 uur bedacht Paul dat hij wel eens bij een kennis die op de camping van Westendorf staat langs kon gaan.
Dus hij is lekker op z'n fietsje gestapt terwijl ik nog even verder aan het surfen was.

Hij was net een kwartiertje onderweg toen hier de telefoon ging. Een mevrouw (kennis van kennissen van ons) wiens laptop het niet deed en die daarvoor hulp nodig had. Ik heb dit dus snel doorgebrieft aan Paul en die heeft z'n fiets omgedraaid en is weer naar huis gekomen. Toch leuk om zomaar een klant te krijgen.
Geldtechnisch heeft ze helaas bijna niets opgeleverd want Paul had het zwikkie binnen een kwartier weer aan de praat. Ze was er wel erg blij mee en dat is natuurlijk belangrijk. Dat betekent toch dat als iemand in haar omgeving problemen met de pc heeft, dat ze ons dan weet te vinden.
Vlak voordat deze mevrouw kwam, werd Paul nog gebeld door iemand van z'n vorige werk waaraan Paul nog een vraag had gesteld. Toen Paul vertelde dat hij op papier heeft staan dat P&O hem heeft geadviseerd om ontslag te nemen en vervolgens via een ander bedrijf zich te laten inhuren, had hij toch zoiets van hé dat is wel erg raar.
Hij gaat dit feit nog melden bij de onderdirecteur en daar horen we volgende week als het goed is meer over.
Verder ligt de zaak bij een advocaat, zodat die z'n licht er ook eens over kan laten schijnen. Zoals jullie begrijpen voelen we ons behoorlijk ge***** dus we bekijken wel alle mogelijkheden.

Toen de Paul van de telefoon af was en de mevrouw verder kon gaan helpen, heb ik m'n loopschoenen aangetrokken en ben een stuk op de berg gaan wandelen. Dat gaat je flink in de kuiten zitten als je dat in een redelijk hoog tempo doet kan ik je vertellen. Maar ja, Paul en vriend Koen zitten me te pushen dat ik meer moet bewegen in plaats van minder eten (nou ja minder, ik eet meer dan normaal) dus dat heb ik nu ook eens geprobeerd. Ik was gisteren ook mooi afgevallen dus dat viel me allemaal goed mee.
Helaas kwam ik door mijn wandeltochtje te laat om Sabine van school op te halen, ik was namelijk een stukkie te ver doorgelopen en stond net op een hele steile weide toen ik zag hoe laat het was. Zo snel als het maar mogelijk was (en dat was niet zo snel helaas) ben ik weer teruggelopen naar de goede afslag en in een noodtempo naar beneden gespurt.
Sabine was al in geen velden of wegen meer te vinden (ik ben nog naar haar school gelopen), maar ze was wel bij Joris z'n school geweest, maar weer vertrokken toen ik daar niet bleek te zijn.
Joris en ik stonden net beneden om naar huis te lopen toen Paul binnen kwam spurten, die was al bang dat ik ergens ver weg nog aan het wandelen was en Joris was vergeten. Gelukkig was dat niet het geval, hihi.

's Middags weer geslapen, want we waren met z'n allen moe. Paul is daarna weer naar de camping gegaan en kwam even later terug met z'n ouders.
Paul z'n moeder had voor Sabine 2 mooie nieuwe schorten gemaakt voor bij haar Dirndl. We hadden natuurlijk al die lappen stof in de kelder gevonden dus daar had ze 2 stukken van uitgezocht om schorten van te maken. Sabine was natuurlijk helemaal blij :)

Rond kwart over vijf, half zes, stonden de oppaskindjes alweer voor de deur en was ik 50 Euro rijker. Toch leuk zo'n oppasklusje.
Weer een gezellige avond gehad met de kids en toen die allemaal op bed lagen met Paul een spelletje Catan gaan spelen. Om half tien kwam Sabine haar bed weer uit, ze kon niet slapen, dus die hebben we toen uitgenodigd voor een spelletje Skipbo en dat won dat kind ook nog! Ze speelt net zo vals als haar opa Dirk! Beu!

Om kwart over elf kwam de buurvrouw thuis en om half twaalf zijn wij ook naar bed gegaan, zelfs toen bleek Sabine nog wakker te zijn, dus die heb ik toen vriendelijk maar dringend gevraagd om ook te gaan slapen.

Om half vijf kwam Joris bij ons, hij had eng gedroomd en wilde graag bij mij slapen. Nou, ik schuif wel een stukkie op hoor. Om iets over half zeven stond hij ineens weer voor me (huh, hoe kan dat nou) en vroeg of ik even een stukje op kon schuiven zodat hij erbij kon. Bleek dat hij in m'n bed had geplast. Niet alleen het bed, maar ook m'n pyama was nat, dus toen ben ik maar helemaal uit bed gegaan.

Toen volgde een giga teleurstelling (en nou niet zeggen dat je het hebt gezegd hè Koen, ik voel me nu heel zielig), ik was 1,2 kg aangekomen! En dat terwijl ik me zo goed aan m'n dieet (of levensstijl zoals die gasten het noemen) heb gehouden. Baf, klap in m'n gezicht.
Ik ben er nog steeds niet overheen, vind het niet leuk. Nog 2 dagen, als het dan nog niet beter is dan stop ik met m'n laatste lijnpoging ooit en ga ik het advies van Paul en Koen proberen te volgen, nl. gewoon meer bewegen (maar ik heb zo'n hekel aan sporten dus dat is best moeilijk voor me).