Beetje verdrietig

Vandaag ben ik een beetje verdrietig.
Niet omdat het met fitness niet goed ging, integendeel, voor iemand in mijn huidige conditie (bloedverlies zullen we maar zeggen) ging het best goed.
Al m'n series 3x gedaan, alleen m'n cardio lukte niet de volle 30 minuten. Na 20 minuten ging het lichtje gewoonweg uit.

Niet omdat het met Paul bij de Bezirkshauptmannschaft en het Finanzamt niet goed ging. Integendeel, hij was binnen het uur alweer klaar met allebei de opdrachten.

Niet omdat het weer zo slecht was. Integendeel, het was vandaag alweer prachtig (alhoewel ik de hele middag heb geslapen omdat m'n energie na m'n training echt helemaal weg was).

Ik ben verdrietig omdat Sabine thuiskwam met het verhaal dat de meiden uit haar klas over haar lopen te kletsen tijdens de gymles. Als ze zich dan aan het omkleden zijn dan wordt er gefluisterd en vangt ze continu van alles op over 'blöde Sabine'. En dat is niet leuk. Ook zijn de zoons van de buurman ontzettend irritant. De jongste loopt continu dingen over haar te roepen (op school) en ook de middelste zoon loopt te klieren, tegen haar te duwen enzo.
Ik weet helaas hoe het is om eruit te liggen (alleen ligt dat bij mij op middelbare school niveau) en dat gevoel is vreselijk. Het is dat Sabine zo ontzettend graag leert, anders vrees ik dat we haar niet echt meer naar school zouden krijgen.
We vragen dinsdag dan ook meteen een gesprek met de meester aan tijdens zijn wekelijkse spreekuur, want hier kan niet snel genoeg worden ingegrepen. Alhoewel ik niet zou weten hoe, maar ik hoop dat hij daar een antwoord op heeft.